One Shot Stories

140

LET ME BE THE ONE

"Baby..." Sinubukan ko siyang hawakan pero winaksi lamang niya 'yon.

"Ash." She looked at me coldly.

She didn't call me with our endearment anymore.

"Baby, may nagawa ba akong kasalanan?"

"Wala. Bakit ba ang kulit mo?" naiirita niyang sabi.

She became cold now.

Hanggang pati sa mga calls ko hindi na niya sinasagot, yung mga messages ko na minsan na lang niya replyan tapos ang cold pa.

Pag pumupunta ako sa kanila, lagi siyang may dahilan, pagod, may ginagawa, minsan naman ay tulog siya.

"Tita, nasaan po si Sweet?" I asked her mom.

She smiled sadly. "Wala siya hijo."

"I know po tita. Paki sabi po sa kanya na dumaan ako rito, paki kumusta na rin po ako sa kanya."

She nodded at me at awang tumingin sa akin. "Ako na humihingi ng tawad sayo hijo. Pag pasensyahan mo na yung anak ko. Ako na kakausap doon."

"I understand po tita. I always understand her."

Napatingin ako sa binatana ng kanyang kwarto. Alam kong nandiyan lang siya, pero ayaw niya akong makita.

She change. She totally change.

So I gave her space she wants.

After weeks, I came into her. I want to talk to her and settle all the things that's happening to us.

But I stopped when I saw Sweet with my kuya. They are just talking in front of Sweet's house.

Agad akong nagtago sa poste kung saan makakatago ako at maririnig ko ang pinag-uusapan nila.

"Paano ako Sweet?"

"Walang tayo Aly. We both know that, masasaktan natin yung kapatid mo."

"Then stop me! Stop me touching you, calling you, smiling with you, stop me kissing you! And stop me falling in love with you!"

Sumilip ako at nakita ko yung sakit sa mga mata ng kuya ko.

Nakita kong napayuko si Sweet at naka kuyom ang mga kamay.

"I c-can't. I am happy with y-you..."

"Let go that promise to my brother, and go with me. Sinasaktan mo kaming pareho. You need to choose."

Hindi ko napansin at nagtuluan na pala ang mga luha ko.

Ayokong makitang nasasaktan ang kuya ko at nahihirapan naman ang babaeng mahal ko.

Agad akong umalis sa lugar na iyon para hindi na marinig pa ang mga masakit na salita galing sa kanila. At nang makalayo ay napasuntok na lamang ako sa pader.

Nakita kong dumudugo na ang kamao ko, pero wala akong maramdamang sakit. Mas masakit pa yung pinaramdam sa akin ni Sweet.

Hindi ko sinabi kay Sweet ang mga nasaksihan ko.

Ginawa ko ang lahat para bumalik sa lahat. I act normal. Pero gano'n pa rin siya, she is still cold.

I felt worthless when I am with her. Sobrang sakit.

Bakit gano'n? Bakit kailangang masaktan kung mahal mo naman.

"Sweet, can I hug you?" I asked her.

"Ash, sinabi ko na sayo—"

"Kahit ngayon lang? Feeling ko hindi tayo, kasi bakit ko kailangang magpaalam gayong Girlfriend kita? But I respect you. I am just asking one hug from you."

Natahimik siya at nakita ko ang awa sa mga mata niya.

Ako na ang unang lumapit at niyakap siya ng sobrang higpit.

Ganito pala kasakit yung yakap na alam mong huli na. Sobrang sakit. Sobrang nakakapanghina. Yung gusto mong itigil yung oras para hindi na matapos yung yakap na ito, yung nasa bisig ko lang siya palagi, kahit masakit ayos na sa akin basta narito siya, pero sa kanya? Alam kong masasakal lang siya sa yakap ko kaya't papakawalan ko na siya kahit sa part ko ay pinapatay na ako, huwag lang siya masaktan.

Sinandal ko ang ulo ko sa balikat niya at humikbi ng tahimik.

"I am b-breaking up with you now baby." Napahikbi akong muli nang masabi ko na yung salitang hindi ko kailan man naisip na sasabihin ko sa kanya, because I promise to love her until the end.

"I know na yung kapatid ko ang mahal mo, you are just confuse to us kasi ako ang una mong nakilala, ako ang unang nagsabi sayo na mahal kita, ako yung unang nandiyan para sayo, ako yung una mong binigyan ng mga pangako, ako ang una mong naging boyfriend, ako yung unang minahal mo, but sadly siya yung huli mo. I am your first but he is your last."

"Why are you doing this?"

Pinalis ko ang luha sa aking pisngi ngunit hindi talaga napigilan sa pagtulo yung mga luha.

Kumalas ako sa yakap.

"I know you keep your promises kaya hanggang ngayon hindi ka pa rin bumibitaw. But baby, just like to the song 'let me be the one to break it up so you won't have to make excuses' I'll be the one who will break you up so you won't give me so many reasons for us to be in pain holding this relationship."

"I am sorry but thank you, Ash."

Not all the one who break their relationship first ay siya na yung unang sumuko, na siya na yung nanakit, siya na yung umayaw, siya na yung nawala yung pagmamahal. Minsan sila pa yung pinakanasasaktan, at isa ako sa makakapagpatunay doon.

"Be happy with my brother. You can now label your relationship with him, pwede niyo na ipagsigawan sa buong mundo kung gaano niyo kamahal ang isa't-isa."

--

HartleyRoses