One Shot Stories

075

I asked my lola.

"Lola." She is looking at the heaven full of stars, then she looked at me when I got her attention.

"Ano 'yon apo?" Her voice now is husky and slow because of her age.

"Lola, yung about po kay Lolo?" Hesitation is written in my voice, because lolo just died last week.

When i open up and talk about lolo, i saw my lola smiled bitterly but sadness is written all over in her face especially in her eyes.

But i still continued. I wanted to know, i'm curious.

"Bakit po palagi nakatingin si lolo sa inyo tuwing imumulat niya yung mata niya paggising niya sa umaga noong nasa hospital pa lamang po siya at lumalaban pa?"

I heard my lola sighed.

"Nawala ang kanyang ala-ala, at sa tuwing gigising siya ay sinasabi ko na ako ang kanyang asawa."

"E bakit po gano'n makatitig si lolo sa inyo?"

A lonely tear escaped from my lola's eye.

"Kasi sa tuwing sasabihin ko na ako ang asawa niya, tititigan niya ako mag damag dahil gusto niya akong maalala, pero sa huli sasabihin niya na hindi ako ang asawa niya,"

"At sa huli, babanggitin niya ang pangalan ng unang pag-ibig niya, ang totoong minamahal niya." Pagpapatuloy pa ni lola.

"Araw-araw pong nawawalan ng ala-ala si lolo diba?"

"Oo at araw-araw akong nasasaktan, dahil sa huli pangalan ng babaeng tunay niyang minahamahal ang kanyang sasambitin, kahit sa huling pag hinga niya."

"Nakaya niyo po?" huli kong tanong.

"Oo, dahil mahal na mahal ko ang lolo mo."

--

HartleyRoses