One Shot Stories

020

[12:51 AND I THINK MY FEELINGS ARE GONE]

I looked at my watch. 11:59 pm, malapit na.

Kasalukuyan akong naglalakad sa street, walang katao-tao kundi ako lamang.

Umupo ako sa may bench at inopen ang aking phone at binasa ang aming conversation.

Sinuot ko ang earphone sa aking tenga at pinatugtog ko ang favorite song ko na 12:51, habang nagbabasa ng mga chats namin.

Nang magsamula ng tumugtog ang unang lyric ng kanta ay agad na tumulo ang aking luha.

~Scrolling through my cellphone for the 20th time today
Reading the text you sent me again
Through I memorize it anyway~

Nagpatuloy ang kanta habang binabasa ko ang chat niya sa akin.

"I love you, luv"
"Promise ikaw lang ang mamahalin ko"
"Huwag mo akong iiwan ah? Kasi ako hindi kita iiwan"
"Hindi ako mapapagod sayo"
"Mahal na mahal kita"

Pagak akong tumawa dahil sa binasa. Liar. Lahat ay kasinungalingan lamang niya. Narinig ko ang kanta na tumugma sa nararamdaman ko ngayon.

~Then I saw you with her
Didn't think you'd find another
And my world seemed yo crash
Shouldn't have thought this would last~

Tumayo ako sa aking pagkakaupo at naglakad-lakad papunta sa may bridge na kita ang ilog at ang bilog na buwan.

Patuloy lamang sa pagluha ang aking mga mata ng maalala ko na naman ang lahat.

We're suppose to be happy, kaso bumalik ulit ang babaeng palaging una niyang pinipili. I'm just an option, at alam ko 'yon.

Naalala ko kung paano kaming nag-away dahil sa taong una niyang minahal at mas minamahal.

"Mahal mo pa rin ba?" I saw hesitation in his eyes.

"N-no" I bitterly smiled at him dahil sa sinagot niya.

"Sabihan mo lang ako kung mahal mo pa rin siya ah?" he nodded at me.

"I love you, luv" he hugged me tight.

"I love you too"

Alam kong naawa na lang siya sa akin kaya nag stay pa rin siya. Pero magiging makasarili ba ako kung magpapanggap ako na akin pa rin siya? Na ako pa din ang mahal niya.

Nabalik ako sa realidad ng nandito na ako sa lugar na pinuntahan ko.

Kitang-kita ko dito sa kinatatayuan ko ang maliwanag at bilog na buwan.

~And maybe that was the biggest mistake of my life
And maybe I haven't move on since that night~

I scrolled our convo again at tinignan ang last chat niya sa akin.

"Siya pa rin pala, i'm sorry Gayle. I am breaking up with you"

Napahawak ako sa aking dibdib. Sobrang sakit.

~Cause it's 12:51 and I thought my feelings are gone
But i'm lying on my bed, thinking of you again
And the moon shines bright, but I gotta dry tears tonight
'Cause you're moving on and i'm not strong to hold on any longer~

Nang mag chorus ang kanta ay napahawak ako sa bakal ng bridge at tumingin sa malawak na tubig sa baba.

~As the sky outside gets brighter
and my eyes begins to tired
i'm slowly drowning
in memories of him~

Sabi niya ako lang. Sabi niya hindi siya mapapagod. Sabi niya mahal niya ako.

Baliw kung titignan ng iba pero sobrang sakit. Hindi ko na kaya ang sakit.

Yesterday I looked at them, they're happily couple na para bang wala silang nasaktan na tao.

Malapit na ulit matapos ang kanta. Nakailang ulit na ba ako nito? Feeling ko kasi kadamay ko ang kantang pinapakinggan ko ngayon.

Naramdaman ko pa ang paghampas ng malamig ng hangin sa aking balat.

I heavily sighed.

I looked at my watch again.

It's 12:51.

I closed my eyes.

Then I jumped at the bridge.

Naramdaman ko ang pagkabasa ng buo kong katawan dahil sa tubig.

Nanlalabo na ang aking paningin.

I can't breath. I can't swim to save my life.

I just ended my life here.

Time of my death. 12:51.

And I think my feelings are gone.

--

HartleyRoses