099

91 5 0
                                    

VOICE MESSAGE FROM HIM

"Last lamay niya na hija, mabuti at nakarating ka." Stupefied and my eyes grew bigger when mom's Harold hugged me tight and cry on my shoulder.

Nakakapagtaka dahil ngayon pa lang naman kami nagkita at nagkausap but why she seems so close to me? Why she seems she already know me?

I can feel her sadness, because her only son just died— the man that I love who never see me, who never notice me, who always ignore me, and the man who can't love me back.

"T-Tita? Saan niyo po ako dadalhin?" I asked when she grabbed my hand and entered their house.

"Let's go to my son's room." She smiled at me and I can't do anything.

I am just here to visit the man that I once loved. Mas masakit pa yung pagkamatay niya sa lahat ng pag-iiwas na ginawa niya sa akin. Sobrang sakit na malaman na nawala na siya.

"Ikaw na lang ang pumasok hija, aayusin ko pa yung ibang bumisita. Here's the key and see for yourself." And now she sadly smiled at me and the lonely tear escaped from her eyes. Masakit rin mawalan ng anak.

I nodded and she left.

I sighed before I opened his door. Dahan-dahan ko iyong binuksan at nag unahan na sa pagtulo ang luha ko ng makita ko ng buo ang kwarto niya.

When I finally entered his room, my nostrils filled with his smell, his perfume na parang narito pa rin siya.

His room was full of my stolen pictures. May mga malalaki at maliliit na pictures ko, halos sakupin no'n ang kwarto niya.

Nilibot ko ang tingin ko sa mga picture na nakadikit sa pader ng kwarto niya. May picture ako na nakangiti, nakapalumbaba, nakatulala, nakikipag-usap sa classmates ko, friends, schoolmates at sa mga bata, may nakatalikod rin ako, may picture rin na magkasalubong ang kilay ko, may naka smirk, may side view, mayroon din na parang kinuha galing sa taas, mayroon din na gumagawa ako ng assignments, nagbabasa ng book sa library, kumakain... at marami pang shots. Parang alam niya lahat ng nangyayari sa buhay ko.

I bit my lower lip, bumalik lahat ng sakit. Lahat ng nararamdaman ko sa kaniya na pilit ko ng tinago at tinatanggal sa sistema ko. Akala ko nawala na, pero narito pa rin pala yung pagmamahal ko.

Naglakad pa ako at nakita ko yung pusa na puti na malaki na ngayon! Ito yung pusa na maliit pa lang at nakita ko sa kalsada habang umuulan, kukunin ko sana 'yon dahil nanginginig na siya sa basa pero pinahawak ko saglit kay Harold nang makasalubong ko siya at babalik sana ako sa lockroom para kunin yung payong ko at madala yung pusa pauwi, pero nung inabot ko siya kay Harold, he just coldly said 'tsk' pero pagbalik ko ay wala na siya, akala ko iniwan niya lang yung pusa at nawala ito doon sa kalsada kaya umiyak ako buong araw no'n at nagalit kay Harold kahit may gusto ako sa kanya, dahil sobrang sama niya sa pusa— pero 'yon pala inalagaan, inaruga at pinalaki niya.

Kinuha ko yung pusa at nakita ko ang kwintas na nakasabit sa leeg niya, pangalan ko ang nakalagay.

"H-Harold..." bulong ko. Hindi ko 'to alam lahat.

Naglakad ako sa bed side table niya banda sa nakasarang window niya, at nakita ko yung puro roses na magandang vase. Inalagaan niya rin yung mga roses na binibigay ko sa kanya na akala ko tinatapon niya sa basurahan. Napakaganda ng bulaklak na parang sobrang inalagaan, may tubig pa yung vase para patuloy na mabuhay ang bulaklak.

Kahit masakit ay halos araw-araw ko siyang bigyan ng rose na kahit alam kong tinatapon niya lang— pero inipon niya pala 'yon lahat.

Nakita ko rin yung mga letters na binibigay ko sa kanya na nakalagay sa box na parectangle. Marami 'yon at akala ko rin ay hindi niya 'yon nababasa pero palagi ko pa rin siyang binibigyan kasi gustong-gusto ko siya noon.

One Shot StoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon