ကိတ်မုန့်ဆိုင်တွင် မုန့်စားကာ
မင်းမင်းအား စောင့်နေမိကြသည်။ နောက်လတွင်ကျင်းပမည့်
လမင်း၏မွေးနေ့ပွဲအတွက် ကိတ်မုန့်ေအာ်ဒါမှာ
ရန်လာကြည့်ရုံသာ။ နာမည်ကြီးဆိုင်စုစုပေါင်း၅ဆိုင်သွားကြမည်။
ငယ်စဥ်က မောင်နှင့်အတူ ဆုတောင်းပြုခဲ့သောကိတ်မုန့်လေးသည် ယခုရောက်နေသော ဤဆိုင်မှဝယ်ယူခဲ့၍ ဤဆိုင်သို့ရောက်နေကြခြင်းပေ။
"ဟေ့ ငါရောက်ပြီ..."
လူအရင်အသံရောက်လာသော ဗိုက်ကလေးအားကြည့်ကာ သူငယ်ချင်းအတွက် မုန့်မှာပေးရန် ထ ရလေပြီ။ ကိတ်ဆိုင်၏ ကိတ်များထည့်ထားသည့်
မှန်ကြီးတွင် တစ်ချက်တစ်ချက်မြင်လိုက်ရသော ကိုယ့်ပုံစံလေးကိုလဲ အရမ်းသဘောကျမိနေတော့သည်။ မိတ်ကပ်မှမလိမ်းထားသော်လည်း နို့ရည်လေး၏အကူဖြင့် ချောမွတ်ကာ ကြည်လင်နေသည့်မျက်နှာလေး။
"ဟယ်...ငါဘယ်လိုကူညီရမလဲ...ဗိုက်ကြီးနဲ့လေ လမင်းရယ်..."
"အေးလေ......."
လမင်းတစ်ယောက် သူငယ်ချင်းများအား ရစ်နေခြင်းသာ။ ကားမတော်တဆတိုက်မိသည့်ပုံစံဖြင့် မောင့်အား ကားဖြင့်တိုက်ခိုင်းမည်။ ထိုစဥ်မှာပင်
လမင်းက ကဗျာကယာဖြင့် တွန်းဖယ်ပေးမည်။
ကားမတိုက်မိသော်လည်း ချော်လဲကြမည်။ အတိတ်မေ့ချင်ယောင်ဆောင်ကာ မောင် တစ်နည်းမဟုတ်တနည်းဖြင့် သူသည်မောင်ပါဟု ပြောလာအောင်လုပ်မည်။
'အတိတ်မေ့သွားလျှင်တော့ ငယ်ဘဝတွေပါ
အစပြုလို့ပြောပြကာ မောင်က ကျွန်တော့်ကို ဆေးကုပေးပေလိမ့်မယ်မဟုတ်လား...'
"သိဘူးဟာ....တစ်ယောက်တော့ကူညီကျ..."
"နင်နဲ့တော့ခက်တယ်ဟယ်..."
"မောင်က အခုထိငါ့ကို သူ့ကမောင်ပါဆိုပြီး ဝန်မခံသေးဘူး... ငါကမောင်နဲ့အတူတူ မွေးနေ့ပွဲကျင်းပချင်တာဟာ..."
"ငါလုပ်ပေးမယ်..."
"တကယ်နေယ် ဖြိုး..."
"မင်းမင်းကဗိုက်ကြီးနဲ့ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ငါပဲကူမယ်ဟယ်......"
"ချစ်လိုက်တာဖြိုးရာ....နင့်ကိုအချစ်ဆုံးပဲသိလား...."
အတင်းအကြပ်ဖက်ကာ လာချွဲနေသည့် လမင်းကြောင့်တွန်းဖယ်ကာ အော်နေသည့် ဖြိုး။
သူငယ်ချင်းများအားကြည့်ရင်း
ကိုယ်တိုင်လဲပြုံးနေမိတော့သည်။
YOU ARE READING
ပြိုမယ်မိုးလေး မသည်းစေလို.....
Romance"ဒီသံသရာတစ်လျှောက် နှလုံးသားထဲက အချစ်ရဲ့အကျဥ်းသားက မောင်ပါပဲ..."
