"ဒြန႔္ ဒြန႔္ ဒြန႔္ ပရွုး...ပရွုး...အုန္း"
"၀မ္ရိေပၚ၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း၊ ငါေသာက္လုံးေတြအရမ္းေနာက္ေနၿပီ"
ဟုတ္ကဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့၊ စလာပါၿပီ။ အခုလူႀကီးမင္းတို႔ျမင္ေတြ႕ရမွာကေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာေပၚမွာေဘာင္းဘီထိုင္ဖာေနတဲ့အေမာင္ေရွာင္းက်န႔္နဲ႔ ပါးစပ္မွတံေတြးစင္ေအာင္ beat box လုပ္ကာဧည့္ခန္းတခြင္ျပဲျပဲစင္ေအာင္လွည့္ပတ္ကေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင္၀မ္ရိေပၚရယ္ပါ။
"၀မ္ရိေပၚ!!!!!ငါၿငိမ္ၿငိမ္ေနလို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္၊ မင္းဆက္ကေနရင္အခန္းျပင္ထြက္အိပ္ရမယ္မွတ္!!!!"
ေရွာင္းက်န႔္၏ခုႏွစ္သံခ်ီဟစ္လိုက္မွုေၾကာင့္ အိမ္နံရံေလးမ်ားလွုတ္ခါကာေဆးမွုန္မ်ားတစ္ဖြားဖြားက်လာသည္။
"ဟြန႔္"
၀မ္ရိေပၚႏွာေခါင္းေပၚက်လာေသာေဆးမွုန္မ်ားကိုႏွာတစ္ခ်က္မွုတ္ပစ္လိုက္သည္။
"ေကာကလည္း၊ အရင္ကေတာ့ေကာပဲကၽြန္ေတာ္ကတာအရမ္းမိုက္တယ္ဆို"
ေရွာင္းက်န႔္ေဘးနားပူးကပ္၀င္ထိုင္ကာ၀မ္ရိေပၚ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
"ေအး၊ အဲ့စကားထြက္ခဲ့တဲ့ငါ့ပါးစပ္ကိုငါပိတ္ရိုက္ခ်င္တာ"
"ဘာလို႔လဲ"
"မင္းကခ်င္ရင္မင္း studio မွာကေလ၊ ခုေတာ့အိမ္မွာေမ်ာက္လိုပြစာတက္ေအာင္လုပ္ေနတာ၊ မ်က္စိေရာနားေရာအနားမေနရဘူး"
ႏွုတ္ခမ္းတစ္လန္ပန္းတစ္လန္ႏွင့္အပ္ႀကီးတစ္ကားကားေျပာေနသည့္ေရွာင္းက်န႔္ကိုၾကည့္ရင္းရိေပၚအသည္းယားလာကာဆြဲဖက္ပစ္လိုက္သည္။
"အား၊ တိတိေလး ေကာေကာကခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ"
နဖူးေလးကိုအသာေမႊးၾကဴရင္းေျပာေတာ့ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနသည့္ယုန္ေလးကနံၾကားကိုလက္သီးတစ္လုံးလက္ေဆာင္ေပးလာသည္။
"အာ့၊ ေကာကလည္းဘာလို႔ထိုးတာလဲ"
"ဖယ္စမ္း၀မ္ရိေပၚ၊ လာၿပီးရြစလိထိုးမေနနဲ႔၊ မဖယ္ရင္မင္းဥကိုအပ္စိုက္လိုက္ရမလား"
"အိ"
အံႀကိတ္ကာ အပ္ေလးေျမာက္ျပလာေသာေရွာင္းက်န႔္ေၾကာင့္၀မ္ရိေပၚမိမိရတာနာေလးကိုလက္ႏွင့္အသာအုပ္လိုက္မိသည္။ မေတာ္မ်ိဳးတုန္းသြားမွ အဲဗရီးမေဒးရဘဲေနဦးမည္။
