Chapter 42 ZawGyi

166 11 0
                                    

"အခ်ိန္ေတြကလဲအကုန္ျမန္လိုက္တာေနာ္၊ ‌ေဆာင္းရာသီတစ္ခါျပန္ေရာက္လာျပန္ၿပီ"

ဓာတ္ပုံရိုက္ကူးေရးအတြက္ မိတ္ကပ္လိမ္းေနတုန္း make up artist အစ္မကခပ္ၿငီးၿငီးေလးေျပာလိုက္သည္။ ၀မ္ရီေပၚကေတာ့ မ်က္လုံးမွိတ္လ်က္အိပ္ေကာင္းတုန္း။ ညကက်န႔္ေကာနဲ႔ video call ေျပာတာညနက္သြားသည္ေလ။

"ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဘက်င္းမွာပထမဆုံးႏွင္းက်မွာတဲ့"

make up artist ရဲ့စကားကိုၾကားလိုက္ပုံရေသာ ေဘးနားကအ၀တ္အစားမ်ားျပင္ဆင္ေနသည့္၀န္ထမ္းမေလးတစ္ေယာက္က လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

"ပထမဆုံးႏွင္းက်ေတာ့လည္းဘာလုပ္ရမွာလည္းဟယ္၊ ရည္းစားမရွိဘာမရွိနဲ႔"

မ်က္ရစ္မရွိေသာမ်က္၀န္းအိမ္တို႔ကိုအသားက်စြာ eye shadow ျခယ္ေပးရင္း ထိုအစ္မကဆူဆူပုတ္ပုတ္ေျပာလိုက္သည္။ စကားသံအဆုံးခုံကိုမွီ၍ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ၀မ္ရီ‌ေပၚ၏မ်က္လုံးအစုံကပြင့္လာသည္။

"ဟဲ့ ဟဲ့၊ ဘာလို႔မ်က္လုံးဖြင့္လာတာတုန္း၊ eye shadow ျခယ္လို႔မၿပီးေသးဘူးေလ"

မ်က္ႏွာႏုႏုေပၚကလက္ရာေျမာက္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်က္ကိုပ်က္စီးသြားမွာစိုးသည့္အလား ပူပန္စြာေျပာေနသည့္အစ္မကိုဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ၀မ္ရီေပၚသိခ်င္တာကိုသာေမးလိုက္သည္။

"က်ဲ၊ ပထမဆုံးႏွင္းက်တာနဲ႔ ရည္းစားရွိတာာဆိုင္လို႔လဲ"

eye shadow ကိုျပန္ယူလိုက္ရင္းရီေပၚကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးအျပဴးသားႏွင့္အေျဖကိုေစာင့္ေနသည့္ပုံ။ မိတ္ကပ္က်ဲက်ဲက တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္သည္။

"ဟုတ္ပါၿပီ၊ က်ဲေျပာျပပါ့မယ္၊ မ်က္လုံးေလးအရင္းမွိတ္လိုက္"

ထိုအခါမွ မ်က္လုံးအိမ္ေလးႏွစ္ဖက္ကပိတ္က်သြားသည္။ သို႔ေပမယ့္ အေျဖကိုေစာင့္ေနေသးသည့္ပုံစံကို ခပ္မတ္မတ္ျဖစ္ေနေသာလည္ပင္းေလးႏွင့္ နားကားကားေလးကသက္ေသတည္ေနသည္။

"ပထမဆုံးႏွင္းက်တဲ့အခ်ိန္မွာ အတူတူရွိ‌ေနခဲ့တဲ့သူက အနာဂတ္မွာအခ်ိန္တိုင္းအတူတူရွိေနရမယ္တဲ့၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ခ်စ္သူအတြဲေတြကပထမဆုံးႏွင္းက်ခ်ိန္ကိုတူတူေစာင့္ၾကည့္ေလ့ရွိၾကတယ္ေလ"

Yizhan's Diary💚❤️ Part -IOù les histoires vivent. Découvrez maintenant