*တင်းတောင်
နောက်တစ်ခေါက်ထပ်မေ့သွားသောရီပေါ်ကြောင့်ဆရာ၀န်ပဲပြေးခေါ်ရမလားစဥ်းစားနေတုန်းအိမ်ရှေ့တံခါးဘဲလ်တီးသံကြောင့်ရှောင်းကျန့်အပြေးအလွှားသွားကြည့်လိုက်သည်။
"ဘယ်သူလဲ"
"ကျွန်တော် လျှပ်စစ်ပြုပြင်ရေးကပါ"
ရှောင်းကျန့်တံခါးဖွင့်လိုက်တော့
"အမလေး မား..."
တံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်းမြင်လိုက်ရသောမျက်နှာကြီးကြောင့်ရင်ဘတ်ကိုလက်နှင့်ဖိကာအမေတလိုက်သောလျှပ်စစ်သမားလေး။
"လာ ညီ၊ မီးကဘယ်နေရာကများရှော့ဖြစ်တာလည်းမသိဘူး၊ ရုတ်တရက်ကြီးပျက်ကျသွားတာ"
စကားများပြောကာအိမ်ထဲ၀င်သွားသူကြောင့်လျှပ်စစ်သမားလေးရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေရာမှ ဦးနှောက်ပါတုန်သွားသည်။
"သရဲကစကားပြောတာလား၊ ဟုတ်သေးပါဘူး၊ ဒါဆိုအိမ်ရှင်လား ဒီဖြူဖြူကောင်ကြီးက"
လျှပ်စစ်သမားလေးလဲကြောက်ကြောက်နှင့်နောက်ကလိုက်၀င်သွားလိုက်သည်။
"ဒီမှာ လျှပ်စစ်ပုံးဗျ"
နောက်ကတုန်တုန် နှင့်လိုက်နေတုန်းရှောင်းကျန့်ကရပ်၍လှည့်ပြောလိုက်သောကြောင့် မျက်နှာဖြူဖြူကြီးကိုဗြုန်းခနဲတွေ့လိုက်ရပြန်သည်။
*အောင်မလေး၊ ငါလေးတော့ဓာတ်လိုက်မသေဘဲနှလုံးရောဂါနဲ့သေတော့မှာပဲနော်...
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
လျှပ်စစ်သမားလေးပြင်နေတုန်း ရှောင်းကျန့်ရီပေါ်ဆီသွားဦးမည်ဆိုကာအခန်းထဲ၀င်သွားပြန်သည်။ အခန်းထဲ၀င်ပြီးအ၀တ်ဘီရိုဆီကိုအမှတ်တမဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။
"အောင်မယ်လေး...သရဲ...!!!"
ကိုယ့်ဟာကိုယ်အလန့်တကြားအော်ပြီးမှပါးစပ်ကိုလက်နှင့်ပြန်ပိတ်လိုက်မိသည်။ သရဲမြင်လိုက်မိသော ဘီရိုမှမှန်ကိုပြန်ကြည့်ရာ...
"ဟင် ငါပဲ"
အလန့်တကြားရေချိုးခန်းထဲဖယောင်းတိုင်တစ်တိုင်နှင့်၀င်ပြီးမှန်သေချာကြည့်မိရာ
