"တိတိရားးးးး"
ရီေပၚေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာသည္ႏွင့္ ကုတင္ေပၚထိုင္ေနရာမွထကာအနားသြားၿပီးခ်ိဳခ်ိဳအီအီအသံေလးႏွင့္ေခၚလိုက္သည္။ ယုန္မ်က္သြယ္ေလးပုတ္ကလတ္ ပုတ္ကလတ္ကလည္းမပါမျဖစ္ေပါ့။ ေရတို႔ႏွင့္ရႊဲေနေသာခႏၶာကိုယ္ေလးကိုဖက္လိုက္ေသာ္လည္း တစ္ဖက္ကိုလွည့္ကာထြက္သြားေသာေၾကာင့္ေရွာင္းက်န႔္တို႔ေလဟာနယ္မွာကားယားႀကီးက်န္ခဲ့သည္။
ဒိုင္းခနဲမ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ၿပီးစိတ္ကိုေလၽွာ့ခ်ကာ အသံခၽြဲအီအီေလးႏွင့္ထပ္ေခၚလိုက္ျပန္သည္။
"ေကာရဲ့တိတိေလး ေခြးေပါက္ေလးလို႔...."
ေခါင္းကိုေရသုတ္ေနေသာရီေပၚနားသို႔သြားကာခါးတြင္ပတ္ထားေသာတဘက္ကိုကေလးလိုဆြဲရင္းေခၚေနသည္။ တုတ္တုတ္မၽွမလွုပ္ဘဲေခါင္းေတာင္ငဲ့မၾကည့္ေသာရီေပၚကိုေရွာင္းက်န႔္ႀကိတ္ဆဲလိုက္သည္။
"ေသနာေလး..."
မ်က္ေစာင္းႀကီးထိုးကာႏွုတ္ခမ္းႀကီးေထာ္ၿပီးတလွုပ္လွုပ္ႏွင့္ျဖစ္ေနေသာယုန္ႀကီးကိုရီေပၚမွန္ထဲကေနတစ္ဆင့္ျမင္ပါသည္။ ပြစိပြစိဆဲေနသည္ကိုလည္းၾကားပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေကာက္စရာရွိတာေတာ့ေကာက္ရေပဦးမည္။
"တိတိေလး...လို႔!"
*ဘုတ္
လွုပ္စိလွုပ္စိႏွင့္ေနာက္ကဆြဲေနေသာေၾကာင့္ခါးတြင္ပတ္ထားေသာတဘက္မွာၾကမ္းျပင္တြင္ပုံခနဲျဖစ္သြားသလို ေရွာင္းက်န႔္မ်က္လုံးမ်ားလည္း၀ိုင္းခနဲျဖစ္သြားရသည္။
ဘယ့္ႏွယ့္ေၾကာင့္ ပိုႀကီးလာရတာတုန္း...
ေရွာင္းက်န႔္ စူးစူးစိုက္စိုက္ေလ့လာေန အဲေလ အံ့ဩေနစဥ္ ရီေပၚကၾကမ္းျပင္ေပၚကတဘက္ကိုကုန္းေကာက္ၿပီးေဆာင့္ခနဲထြက္သြားသည္။
"တိတိေလး တိတိေလး ေနဦးလို႔"
ဘီရိုေရွ႕တြင္အကၤ်ီ၀တ္ေနေသာရီေပၚေနာက္သို႔ခပ္သုတ္သုတ္ေလးလိုက္သြားကာရွပ္အကၤ်ီကိုၾကယ္သီးတပ္ေပးရန္လုပ္လိုက္သည္။
"ရတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ဟာကၽြန္ေတာ္တပ္မယ္"
ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ႏွာေလးကိုဖရဲသီးေစ့ေလာက္ျဖစ္ေအာင္ငယ္လိုက္ကာ
