Chapter 47 ZawGyi

129 11 0
                                    

*ဘြန္း ဘြန္း ဘြန္း...

၀မ္ရီေပၚတို႔ဆိုင္ကယ္အသစ္ကိုတက္ခြၿပီးစက္ႏွိုးေနေပၿပီ။ ဒီေန႔ DDU ရိုက္ကြင္းက outdoor ျဖစ္သည့္အျပင္ရြာမွာရိုက္ရတာဆိုေတာ့ ၀မ္ရီေပၚတို႔ေမ်ာက္လက္ထဲအုန္းသီးေရာက္ေနသလိုပင္။ ရိုက္ကူးေရးမစခင္ကတည္းက လယ္ကန္သင္းရိုးေပၚမွာဆိုင္ကယ္ပတ္ေမာင္းေနတာတစ္ရြာလုံးလည္းအၿငိမ္မေနရ။ ဟိုနားကငုတ္ေျပးဖယ္လိုက္၊ ဒီနားကဆူးေျပးႏွုတ္လိုက္ႏွင့္။ ေတာ္ၾကာကမၻာေက်ာ္မင္းသားသူတို႔ရြာကခ်ိဳင့္ခြက္ေတြၾကားဆိုင္ကယ္ပတ္ေမာင္းရင္း ဆိုင္ကယ္လဲလို႔ငုတ္စူးတယ္ဆိုေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္း။

မနက္ထကတည္းက ၀မ္ရီေပၚကဆိုင္ကယ္အသစ္စက္စက္ကိုဖုန္သုတ္၊ တသသလုပ္ၿပီး ဆယ္လ္ဖီရိုက္ကာေရွာင္းက်န႔္ကိုပို႔ၿပီးသြားၿပီ။

*ေကာ ကၽြန္ေတာ္မိုက္လား

*အင္း ေကာရဲ့ေခြးေပါက္ေလးအေခ်ာဆုံး

"ဘယ္လိုလဲ၊ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့ဟုတ္လား"

မန္ေနဂ်ာႀကီးကအနားသို႔ေရာက္လာကာေမးသည္။

"ဟဲဟဲ"

ျပဳံးၿဖီးၿဖီးႏွင့္သြားအေအးပတ္မတက္ျဖစ္ေနသည္မွာ အရင္ေန႔က၀လဒငိုင္ငိုင္ေနေသာ၀မ္ရီေပၚႏွင့္လားလားမၽွမဆိုင္။ ဆိုင္ကယ္အသစ္ႏွင့္ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြျဖစ္ေနသည္။

"မင္းတို႔အဆင္ေျပသြားတာငါ့ေၾကာင့္လဲပါတယ္ေနာ္"

"သိပါတယ္အကိုရ၊ ဒီတစ္ခါပိတ္ရက္ကိုမ်ားမ်ားေပးပါ့မယ္"

"ဟင္း ဟင္း"

အံႀကိတ္သံတဟင္းဟင္းေပးၿပီးမန္ေနဂ်ာႀကီးကျပန္ထြက္သြားသည္။ တစ္ကယ္ပါပဲ၊ ဒီမွာသူမ်ားကၾကည္ႏူးေနတာကို...

ၾကာစြယ္ျခင္းႀကီးကိုဆိုင္ကယ္ေနာက္ၿမီးေပၚတင္ထားတဲ့၀မ္လုံးလုံးရဲ့ဆိုင္ကယ္ေလးကေတာ့ရြာထဲမွာလီဗာသံေပး၍ ျမဴးႂကြစြာေျပးလႊားေနသည္။

-------------------------------------------------------------

"ေရွာင္းက်န႔္ ဒီေန႔၀တ္ရမယ့္၀တ္စုံေတြဒီမွာ"

"ဟုတ္ကဲ့က်ဲက်ဲ၊ ဪ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ခါးပတ္ကိုဒါေလး၀တ္ခ်င္တယ္"

Yizhan's Diary💚❤️ Part -IOù les histoires vivent. Découvrez maintenant