*တင်းတောင် တင်းတောင်
အိမ်ရှေ့မှဘဲလ်တီးသံကြားလိုက်၍ရှောင်းကျန့်နောက်ဖေးတွင်မုန့်လုပ်နေရာမှထွက်လာသည်။ အိမ်ရှေ့ဆိုဖာမှာတော့ရီပေါ်ကပက်လက်။
"၀မ်ရီပေါ် မင်းမလဲတစ်နေ့တစ်နေ့အဲ့ဖုန်းကိုလက်ထဲကမချနဲ့သိလား၊ ဒီလောက်ဘဲလ်သံကြားနေရတာကိုထွက်မဖွင့်နိုင်ဘူး"
တံခါးဆီကိုအသွားဆိုဖာပေါ်ကရီပေါ်ကိုလမ်းကြုံ၀င်ဟောက်လိုက်တယ်။ ၀မ်ရီပေါ်ကဘာတွေကိုစိတ်၀င်တစား air pod နားမှာတပ်ပြီးကြည့်နေတယ်မသိ။ မျက်မှောင်ကိုကြုပ်လို့။
တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့၀မ်မားနဲ့ ၀မ်ပါး။
"မား...ပါး..."
ရုတ်တရက်အကြောင်းမကြားဘာမကြားရောက်လာတဲ့၀မ်မားနဲ့ပါးကြောင့်ရှောင်းကျန့်အံ့ဩသွားမိတယ်။
"မား ပါး၊ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ရုတ်တရက်ကြီး"
"ဒီနေ့ပွဲတော်အမှီလမုန့်လုပ်ပြီးလာတာလေ ကျန့်ကျန့်ရဲ့၊ ငါ့သားနဲ့သားမက်ဆီလဲမရောက်တာကြာလို့"
"ဟုတ် ဟုတ် လာလာ မားနဲ့ပါး၊ အထုတ်တွေကျန့်ကျန့်ကိုပေး"
ရှောင်းကျန့် မားနဲ့ပါးလက်ထဲကအထုတ်အပိုးတွေလှမ်းယူလိုက်ကာ မားနဲ့ပါးအနောက်ကနေအိမ်ထဲ၀င်လာလိုက်တယ်။
"ကျန့်ကျန့် အေပရွန်ကြီးနဲ့ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"
"အားရက်လေး အင်တာနက်မှာမုန့်လုပ်နည်းလေးကြည့်ပြီးစမ်းကြည့်တာမား"
"သားကအလုပ်များနေတာ ရီပေါ်ကဘာလုပ်နေတုန်း"
"ဟိုမှာလေ တော့်သားက"
၀မ်ပါး၏အမေးကိုဧည့်ခန်းထဲအရင်ရောက်နှင့်သော၀မ်မားကမေးငေါ့ပြရင်းဖြေသည်။
"ရီပေါ် ရီပေါ် ဒီမှာ မားနဲ့ပါးရောက်နေတယ်"
ရီပေါ်နားထဲက air pod ကိုဆွဲဖြုတ်ပြီးပြောလိုက်တော့မှထလာတယ်။
"မားတို့လာတာသားတို့ကိုဘာလို့အကြောင်းမကြားတာလဲ"
"အစကလာဖို့အစီစဥ်မရှိဘူး။ မင်းမားကပွဲတော်အတွက်မုန့်လုပ်ပြီးတာနဲ့မင်းတို့ကိုသတိရတယ်ဆိုပြီးကောက်ခါငင်ခါထွက်လာတာကွ"
