"Her şeyle başa çıkamayabilir, her zaman güçlü duramayabilirsin. Seni sen yapan yenilgilerin, acıların bazen düşüşlerin. Hiçbir şey son değildir, öğrenebildiğin an tekrar başlarsın. Hayat sınarken olgunluk katar insana. En güzeli bir daha aynı yerden düşmez, aynı şeye yenilmezsin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
×××
Adam fırçayı boyaya daldırdıktan sonra çitlere sürdü. Havanın sıcaklığı, çalışmasını da engelliyordu. Elinin tersiyle alnındaki teri sildi ve karşıdan yürüyerek gelen oğlunu gördü. Fırçayı yerine koyup ayaklandı. Ellerini önlüğüne silerken genç adama gülümsedi.
"Hayırdır?" dedi.
"Erken geldin bugün." "Okul erken bitti baba."
Çantasını sandalyenin üzerine koyup o da eline bir fırça aldı. Argün, tekrar oğlunun yanına çömelirken boyayı fırçayla batırdı.
"Yeni mi başladın?" dedi Bera çiti boyarken. "Yarım saat falan oldu."
Bera etrafa göz gezdirdi.
"Annem nerede? O niye yardım etmiyor sana?" "Uyuyor içerde. Dün çok yorulmuş."
Genç adam kaşlarını çattı ve bileğindeki saate baktı.
"Bu saatte? Hasta falan mı acaba, bir hastaneye götürseydik."
O sırada kadın kapıda belirmişti. İkilinin ortasına eğilip ellerini omuzlarına koydu.
"Ben bu yakışıklılara ne yapayım bu akşam?"
Bera kafasını çevirip kadının yanağına bir öpücük bıraktı. Sonra bakışları babasıyla buluştu.
"Mantı?" dedi sormak ister gibi. "Valla hiç hayır demem."
Kadın gülümseyerek ayaklandı ve tekrar eve girdi. Bera derin bir nefes alıp Argün'e baktı.
"Baba sana bir şey sormak istiyorum." "Sor aslanım."
Bera adamın elinden fırçayı aldı. Bahçedeki masayı gösterdi.
"Oturalım mı şöyle?"
Argün kaşlarını yukarı kaldırdı.
"Ciddi bir mesele galiba?"
Bera adamın yanaklarını sıkarken güldü.
"Ciddi demeyelim, ama önemli. Senin de fikrini almak istiyorum." "İyice merak ettim bak şimdi."
