Akça eve gelir gelmez herkes derin bir oh çekmişti. Melek ve Argün kıza sarılıp nasıl olduğunu sormuşlardı. Daha sonra Akça ve Bera ikili koltuğa oturdular. Bera hala içi gidiyormuş gibi bakıyordu kadına. Akça adamla göz göze gelince gülümsemeye çalıştı. Ne kadar korktuğunu görüyordu gözlerinden. Adamın dizinin üstünde duran elini tuttu ve sıktı.
"E kızım nasıl kilitlendi orası?" Dedi Melek.
Akça Sinan'ı ele vermeyecekti.
"Ne bileyim, rüzgarla kapandı herhalde." Dedi burnunu çekip. Çok üşümüştü içerde.
"Ama iyisin şimdi değil mi?" Dedi Argün. O da çok korkmuştu.
"İyiyim Argün amca." Dedi gülümseyerek. "Sizde korkmayın artık lütfen."
Biraz daha konuştuktan sonra Argün kalkmaları gerektiğini söyledi. Argün ve Akça sarılırken, kızın saçlarını sevdi.
"Korkma tamam mı? Ben bu sıpayı yollarım yanına sık sık."
Akça gülümseyerek ayrıldı adamdan.
"Tamam Argün amca." Dedi.
Herkes çıktıktan sonra, ikili tekrar göz göze geldi. Bera kadına tekrar sarılırken şakağını öptü. Akça kafasını adamın boynuna gömdü.
"Korkma sende artık. İyiyim." Dedi Akça gözleri kapalıyken. Bera kollarını sıklaştırdı.
"O arkadaşını geberteceğim." Dedi istifini bozmadan.
Akça adamdan ayrıldı. "Hiçbir şey yapmayacaksın. Sakin ol." Dedi. Bera kadına son kez bakıp derin bir nefes aldı.
"Bir şey olursa ara beni."
Akça kafasını salladı sadece. Bera göğsündeki büyük bir yükle çıktı evden.
×
Bera kimseye bir şey demeden odasına girdi. Hazal ve Sinan'a o kadar sinirliydi ki.
Montunu çıkardı sinirle ve o an aynadaki yüzü ile göz göze geldi.
Niye çıldırmıştı bu kadar?
Niye kadını merak etmişti bu denli?
"Saçmalama be oğlum." Dedi kendi kendine. Kazağını çıkardı üstünden. Fakat aynadaki yansıma bırakmıyordu peşini.
"Sonuçta arkadaşım, merak etmiş olamaz mıyım?" Dedi kendi kendine.
Yüz ifadesi değişti. "Siktirtme lan arkadaşlığını. "
Elindeki kazakla oturdu yatağa. Gözlerini kapattı.
"Saçma saçma düşünüyorsun, kendine gel." Gözlerini açtı ve bir kazak çıkardı dolaptan.
"Evleneceksin, babasını yakalayacaksın ve boşanacaksın. Sonra o yoluna sen yoluna Bera. Kendine gel." Dedi ve çıktı odadan.
×
Akça ellerini göğsünde birleştirdi ve pencerenin önüne geldi. Sakince dışarı bakarken aklında dolanan düşüncelerini susturamıyordu.
Bera'nın o korku dolu gözleri, tenine değen nefesini düşünüyordu. Neden böylesine korkmuştu? Yemekte söylediği şey gerçek mi oluyordu adamın?
O düşünceleriyle boğuşurken kapı tıkladı. Buğulu camın ardından Aslı'nın geldiğini anlamıştı kadın.
"Gel bir tanem." dedi ve perdeleri kapattı.
Aslı minik adımlarıyla içeri girdi ve koşarak kadına sarıldı.
"Çok korktum." dedi ve ağlamaya başladı. Akça yatağa oturdu ve kızı kucağına aldı. Aslı sımsıkı sarılmıştı boynuna.
