ANON (Bir Varmışım Bir Yokmuşum)

1 🎈SANAL AŞK🎈

Sertap Erener / Unutursun için yana yana

Her şey bir yalanla başladı.

Bir kitabın ilk cümlesi bu olmalıydı belki de. Yalanlarla başlayan küçük dünyanız olmuş muydu hiç sizin de? Benim öncesinden olmamıştı ama sanırım olacaktı. Hepimiz bir gün yalan dolan bir yaşam tadar mıydık sorusunun cevabıydım ben belkide.

Bir rüyadan uyanmıştım ben. Yalan değildim uzun bir süredir hastanede gözlem altında tutuluyordum. Uyandığımda ilk öğrendiğim şeyler bunlar olmuştu. Bir kaza sonucu bu haldeydim. Ölmemiştim ama pek de yaşıyor gibi değildim anlatılanlara göre. Dokuz ay boyunca hicbir tepki vermeden öylece uyuyordum o yatakta. Yapabildiğim tek şey ise bana verilen oksijen ve ilaçlarla nefes alıp verebilmekti. Ailem her gün başıma gelip gidiyor hicbir değişiklik göremeyince üzülmekten başka bir duygu benimseyemiyormuş. Bana anlatılanlar bunlardı.

Yaşadıklarımın bir rüyadan ibaret olması ne düşüneceğimi bilinmeze sokuyordu. Nasıl yaşamamıştım ben onca şeyi? Gerçek değil miydi olanlar ? Nasıl olabilirdi böyle bir sey ? Ben sadece rüyada olamazdım. Sanki.. Sanki her şey gerçekti..

Ama değildi işte. Öyle biri yoktu. Hiçbir şey yaşanmamıştı. Hem de hiçbir şey.

Peki ya ben neden her sey gerçek gibi hissedebiliyordum ?

Gerçek olmayacak kadar güzel şeyler yaşar insan bazen bu da sanırım onlardan biri. Gerçek sanıyorsun ama üzgünüm ki yanılıyorsun, uyan artık Gazel diye fısıldadı iç sesim. Bak biz uyandık. Sende uyan ve kendine gel. Yok öyle biri..

Küçük yağmur damlaları yüzüme değmeye devam ederken bir yandan da ağlıyordum. Neye ağladığımı bilmeden ağlıyordum sadece. Bir kopukluk vardı bu işte. En uzun rüya yedi saniye değil miydi ? Ama ben sanki yedi aydır orada gibiydim. O insanlarla gibiydim. Nasıl olabilirdi böyle bir sey ?

Siz hiç rüyanız gerçekmiş gibi yaşamış mıydınız ?

Ben sanki öyle bir şeyler yaşamıştım.

Peki bundan sonra ne olacaktı ? Ben unutacak mıydım ? Rüyalar ilk uyandığımız zaman net bir şekilde hatırlanır daha sonrasında da yavaş yavaş silinmez miydi ?

Ben seni silmek istemiyordum Efgan..

Neden bu yaşadıklarım bir rüyadan daha fazlası gibi hissediyordum. Sanki gerçekten yaşanmışlık vardı ama birileri bana yalan söylüyor gibiydi. Keşke biri sana yalan söyledik her şey gerçekti bak Efgan birazdan gelecek deseydi. Peki ya Elif, o da bir rüya karakteri miydi ?

Uyanalı tamı tamına bir saat olmuştu. Hâlâ inanamıyordum. Niye uyanmıştım ki ? İstemiyordum uyanmak falan. Bir ay daha uyuyamaz mıydım en azından? Hıçkırarak ağlamaya başladım. Yağmur tenime değiyor ama sanki hiç hissettirmiyordu ya da ben hissizleşmiştim. O kadar kötü bir durumdaydım ki ne yapsam ne söylesem olmuyordu. Ben geri dönemez miydim ? Canım çıkana kadar ağlamak istiyordum. Efgan sen nasıl sadece rüyamda gördüğüm biri olabilirdin ki ? Bu bu.. hayatın bana verdiği en kötü değişiklikti. Uyanmak..

Uykudan utanacağız hiç bu kadar pişman olacağımı düşünmezdim. Bir gün uykudan uyanıp yaşadığım her şeyin rüyadan ibaret olacağını öğreneceğimi nereden bilecektim ? Keşke dedim o an şimdi yaşadıklarım bir rüya olsa. Ama olmadı. Yoktu zaten hiç olmamıştı ben bir rüyanın icinde kendi kurgumu yaşamıştım işte. Hani bazen bir şeyi çok isterdik de o şey rüyamıza girerdi ya belki de öyle bir şey olmuştu, bilemiyordum. Kimi bu kadar istemiştim acaba ? Hafıza kaybı yasamak istiyordum. Beyninden çıkmıyordu yüzleri yaşadıklarım. O kadar kötü bir şeydi ki bu anlatamazdım. Bunu sadece yaşayanlar anlardı.