ANON (Bir Varmışım Bir Yokmuşum)

BÖLÜM 21 🎈BEKLENMEYEN🎈

Aşk çok keskin, zırhım ince..

Adımlarımı attığım yolda arkadaş kalabilmeyi ben istemiş yine ben yıkmıştım. Bazen hazırlıksız yakalanırdınız. Bende böyleydim diyemezdim. Bence ben kendi sonunu elleriyle hazırlayanlardandım.

Aşk geliyorum demezdi, gelirdi. Ama bu yolda tutulan tek taraf ben olmuştum. Ve açıkçası istediğim neydi bilmiyordum. Onu gerçekten istemiş olsaydım elde etmek için her yolu denerdim lakin istediğim bu değil gibiydi. Çünkü o kız geldiğinde bir şey fark etmiştim. Herşeyi anlatmıştı bana. Bu kızla yedi aylık bir ilişkisi olduğunu biliyordum mesela, ne kadar süre birlikte o şeyi yaptıklarınıda. Ben sadece onunla konuşmuşken o bir başkasıyla yapmıştı. Bu da acıtmaz mıydı eğer ki onun benim olmasını istemiş olsaydım ? Ama acımıyordu, en azından şimdilik.

" Arkadaşlarımla gelmiştik bizde ama sizi görünce bir selam vereyim dedim. " diyerek söze başlayan kız tabiki de Pelin 'di. Ona baktığımda gördüğüm ve düşündüğüm tek şey Efgan ile birlikte olmuş olmasıydı. Uzun bir ilişki sürecinde neler olmazdı ki aralarında ? Ve de olmuştu, bunları onun mesajlarında okumuştum. Benimle bunları konuşmasını garipsemiştim aslında ama her daldan ve yerden konuştuğumuzu anımsayınca çok da fark etmemişti konular.

" İyi yapmışsın. " diyen kişi Giray 'dı. " Otursana. " dediğinde onunla göz göze geldim. Giray 'ın neden bana baktığını anlamamıştım ama takmamaya çalıştım bu durumu.

" Çok isterim aslında. " dediğinde onu inceliyordum. Sarı saçları omuz hizasındaydı. Doğal sarışın olduğu bariz belliyken gerçekten güzel olduğunu fark ettim. Efgan öyle herkesle çıkan biri değildi zaten. Beğeniyor ve avına yaklaşıyordu bir aslan gibi. " Ama bazılarına rahatsızlık vermek istemem. Istenmiyor olabilirim. "

" İstiyorsan otur. " Efgan kızı gördüğünden beri ilk kez dudaklarını hareket ettirmişken gözlerimiz buluştu. Pelin komutu almış gibi hemen yan tarafımdaki sandalyeye oturunca gerildiğimi hissettim. Yeni insanlarla tanışmak pek de severek yaptığım bir şey değildi ve öyle herkesle konuşmam çabuk kazanabildiğim bir alışkanlık değildi.

" Merhaba Elif abla. " dedi gülümseyerek. Gamzelerinin belirginliği ona ayrı bir hava katıyorken dikkatle ona bakıyordum. Sonra onunda gözleri bana çarptı. " Ve merhaba şey adın ? "

" Gazel. " dedim kısa kesmek adına. Sesim beklediğimden sert çıkmıştı. " Sen de Pelin. " diyerek uzattığı elini tuttum. O eli tuttuğumda aklımdan geçen tek şey Efgan 'ın onunla yaptığı şeylerdi.

" Ah, evet. " dediğinde bir şeyler daha diyeceğini sezdim ama sustu. Onun gözlerine bakarak sustu.

" Gazel benim arkadaşım. " diyen Elif açıklama gereği duymuş olmalı ki konuşmaya dahil oldu. O yanımda taşıdığım ağrı kesici gibi olmuştu. Ama tek farkı vardı. Anında etki yapıyordu. Onu tanıdığım için mutluydum ve de benimle olduğu için. " Görüşmeyeli uzun zaman oldu sanki değil mi Pelin ? "

" Öyle oldu sanırım. " gözleri Efgan 'dayken sözleri benim ağrı kesici kaynağım Elif 'eydi.

Efgan oturduğu sandalyeye tamamen yaslanmış yayvan bir şekil almışken " Neyse, sen daha bana bir cevap vermedin Giray bey ne zaman döndünüz? Ve neden benim haberim yok ? "

" Abla cidden yani dönünce arayacaktım aslında ama..."

" Unuttun mu ? "

" Yok unutmak değilde, " dediğinde Efgan 'a baktı. Söylemek istediklerini engelleyen bir şeyler varmış hissini vermişti bana.