ANON (Bir Varmışım Bir Yokmuşum)

15🎈KİTAP🎈

Boş duvarı izlememe engel olan şey zilin sesiydi. Üç gündür sürekli çalıyordu. Kimseye kapı açmıyordum. Efgan 'ı öylece terk ettikten sonra ilk işim gittiğimiz o mekanı da terk etmek olmuştu. Her şeye rağmen orada kalmaya devam edemezdim. Eşyalarımı hızla alıp bulduğum ilk otobüsle eve gelmiştim. Asaf da Benimle birlikte gelmişti. Ama onunla konusmamistim. Önüme geçmiş beni durdurmak istemişti lakin hiç taviz vermemiştim.

Eve geldiğimde ise ailemle yüzleşme aşaması gerçekleşmesi gerekiyordu ama bunu da yapmadım. Kimseyi görmek istemiyordum. Hele ki bana oyun oynayan birilerini görmek, sınırımı bozuyordu.

Babaanneme ait olan eve gelmiştim. Burada olduğumu muhtemelen biliyorlardı ama yanıma gelmek için yüzleri yoktu. Onlara neden bu tür bir oyuna girdiklerini sormak istesem de bir süreliğine yalnız kalmayı tercih etmiştim. Ama aklım hala ondaydı. Gerçekliğine inanamadığım onda. Ben gerçekten aşıktım demek ki. Rüyalarda olan bir adama duyulan özlem yoktu, canlı kanli  olan bir adama özlem vardı.

Zil ısrarla çalmaya devam etti yine de açmadım. Boş duvara bakan gözlerim kapıya baktı. Sadece baktım. Hareketsiz bir şekilde koltukta ters bir şekilde yatmaya devam ettim. Başımı koltuktan aşağıya sarkıtmıştım.

Derin bir nefes verdim. Başıma gelenler şaka gibiydi. Komik olsaydı, gülmek isterdim ama bu şaka gukdurmuyor ağlatiyordu. " Canım çok acıyor. " dedim elimi kalbimin üzerine koyarak.  Hayat nasıl vuracağını keşke bize önceden bildirim olarak gönderseydi.

Zil sesini andıran bir ses odada yankılanınca sinirle soludum. Ama bu sefer zil çalmıyordu. Telefonuma bildirim gelmişti. Muhtemelen yine bana ulaşmaya çalışan ailem ya da Asaf 'tandı.

Asaf..

Onu hiç anlamayacaktım sanırım. O benim arkadaşımdı nasıl Efganla iş birliği içerisine girebilirdi? Durumlar canımı sıkıyordu.

Telefonu elime aldım. Kimin aradığını ya da sorduğunu merak ettiğim için almamıştım. Sadece Rüyalardayaşayanbiradam 'a mesaj yazmak için girecektim. Ondan da sürekli mesaj geliyordu ama girip okuma gereği bile duymamıştım. Niye bilmiyordum ama kendi kendime kalmaya ihtiyacım olduğunu düşünüyordum. Uygulamayı açarak ondan gelen mesajları hiç okumadan klavye üzerindeki tuşlara dokunarak yazmaya başladım.

İçimdebirsen
' Gerçekmiş. '
' Ben terk ettim onu. '
' Yani galiba öyle bir şey oldu. '
' Belki de hayatımda ilk defa birine sırt döndüm. '
' Ve bu kişi aşık olduğum adam..'

Telefonun ekranını hızla kapatarak karnımın üzerine koydum.

Aşık olduğum adam..

Bu cümleyi yazmış miydim sahiden? Kendimi tokatlamak istiyordum. Gerçi Rüyalardayaşayanbiradam her şeyi biliyordu. Bu yüzden belki de sorun olmazdi. Sonuçta bir yabancıya açılmıştım. Efgan 'ı tanımadığı sürece sorun yoktu.

Rüyalardayaşayanbiradam
' Biraz daha yazmasaydın elimdeki senaryolardan bir dizi çekecektim. '

Ondan gelen mesajı okuduğumda yüzümde gülümseme oluştu. İçimden dedim ki, iyi ki..iyi ki vardı. Böyle bir durumun içinde hiç gülmemiştim. Belki de ilkti ve güldüren kişi belliydi.

İçimdebirsen
'Bahsetsene senaryolarından? '

Birkac defa yazdı yazdı sildi. Sonunda ne yazacağına karar vermiş olmalı ki mesaj geldi.

Rüyalardayaşayanbiradam
' O gerçek dünyaya geçti sende rüyalara sandım. '

Mesajı üç defa üst üste okudum. Önce kaslarım çatıldı. Sonra kahkahalarla gülmeye başladım.