ANON (Bir Varmışım Bir Yokmuşum)

BÖLÜM 8🎈EVET🎈

Bazen duymak istemediğiniz sizi rahatsız eden kelimeler olurdu. Ama ben şu an öyle bir anın içinde değildim. Rahatsızlık duymamıştım. İlk defa bir erkek gerçek anlamda bana ne yaptığını açık açık söylemişti ve ben bundan rahatsız olmamıştım. Tuhaf..tuhaftı.

' Evet. '

' Hey, ciddi misin ? '

' Ciddiyim. Sen hiç yapmadın galiba ? '

' Hayır tabiki de. Yapmadım yapmam da. '

' Tabi senin kararın sonuçta saygı duyarım. '

' Peki en son ne zaman yaptığını hatırlıyor musun ? ' diye sordum. Birinin özel hayatıyla ilgilenmek garipti. Merakıma yeniliyor bir sürü şey soruyordum. Ama o da cevaplamak istemese konusunu vir şekilde kapatır ve uzaklaştırdı. Yapmıyordu, bu sıkılmadığının göstergesi olmaz mıydı?

' Hatırlıyorum, dört ay oldu. '

' Vay, nasıl hatırlayabiliyorsun ki ? '

' Aradaki mesafe uzayınca unutmak mümkün olmuyor pek...'

Güldüm, tebessüm dudaklarıma esir kaldı. Komik gelmişti. Onun özel hayatını benimle paylaşması biraz.. saçma gelmiyor muydu kulağa ?

' Peki kız şey miydi ? '

Ne sorduğumu anlamayacak kadar salak olduğunu düşünmüyordum. O hayatta salak rolünü üstlenemezdi. Hep tok cevaplar veriyor, tatmin edici cevapları olmazsa tekrar açıklama yapabilecek kadar enerjik hissedebiliyordu.

' Teknik olarak değildi.. '

' Anladım, yaptınız yani o şeyi..'

' Evet, son sevgilimle seviştim biraz yani..'

Bu cümleden ne çıkarmam gerekiyordu ? Biraz.. Bence ikisine de yetecek kadar yapmışlardı o işi. Ve sonrasında da ne olduysa bitmişti ilişki. Aslında neden ayrıldıklarını merak etmiyordum. Yeterince özel hayatına girmemiş miydim zaten ? Ama o soruyu da sorsam cevaplardı, bundan emindim.

' Hmm, güzel olmalı..'

' Evet, güzel..'

' Yani güzel olmasa yapmaz insanlar... '

Cidden daha fazla ne kadar saçmalayabilirdim ki ? Cümleleri toparlamak zor geliyordu.  Sanırım uykum gelmişti.

' Yani..'

' Geç oldu. '

' Evet. '

' Uykun gelmedi mi ? '

' Biraz var ama hemen uyumam herhalde. '

' Peki o halde, ben uyuyorum..'

' Olur, iyi geceler, tatlı rüyalar hanımefendi..'

Hep bunu yapıyordu. İyi geceler tatlı rüyalar hanımefendi yazıyordu. Bu bana artık bir alışkanlık olmuş gibi hissettiriyor, ne zaman yazmasa hatırlatma geçmemi söylüyor gibi olmamı sağlıyordu. Gerçi pek unuttuğu söylenemezdi de.

' Sana da beyefendi..'

🎈

Karanlık gecelerin çok hakimiyeti olurdu. Biri gider biri gelirdi saat beş civarı..

Uyuduğum zaman dilimi, uyku düzenim değişmişti. Aslında hiç düzenim yoktu ama son zamanlarda düzensizliğin dibini görmüştüm. Onun sayesinde. Sabahlıyorduk ve bunu sorun ettiğimiz falan yoktu. Ben sabah erken kalktığım halde onunla kalıyor, sabaha kadar birlikte bir şeyler yapıyorduk. Bir şey yapmak sadece mesajlaşmaktan ibaretti. Günün belli zaman dilimlerinde de ikimizde müsaitsek konuşabiliyorduk. Ama en müsait saat tabi ki de geceden sabaha kadar olan zamandı. Bugün yine iki saattlik uykuyla ayaktaydım. O bu saatte kalkmaz, uyurdu. Bu yüzden sabah herhangi bir mesaj atmıyor, öğleden sonraları bekliyordum. Kursa doğru ilerleyen adımlarım arada bir geri gitmeye çalışsa da ilerlemekten geri durmuyordu. Kulaklığımı düzelterek ilerlemeye devam ederken kursun giriş kapısından içeri girdim. Sabah saatinde olmamıza rağmen sokaklar insan doluydu, tıpkı bankların da insan dolu olduğu gibi.