ANON (Bir Varmışım Bir Yokmuşum)

BÖLÜM 39🎈SENİN KOKUN🎈

Çığlık sesiyle birlikte telefonu kapatmış kendimi sesin geldiği yerde bulmuştum, bulmasına da hiç kimseden çıt çıkmıyordu. Herkes bıraktığım yerde duruyor herhangi bir tepki vermiyordu. Ne olduğunu anlayamamıştım. " O çığlık da neydi ? " diye sorduğumda hepsinin ilgisini çekmiş bana dönmelerini sağlamıştım. Ama tek kelime etmiyorlardı ve sanki yeminliymişcesine bana bakmaya devam ediyorlardı. " Hey size soruyor..." o anda yokluğunu fark etmediğim Giray yüzüne giymiş olduğu maskeyle yanımıza geldiğinde kendimi göz devirirken bulmuştum. Bu muydu yani biraz önceki çığlık buna mıydı? " Bu muydu yani çığlığın sebebi ? "

" Ne yani hiç korkmadın mı ? " diye sordu Deren.

" Hayır, korkmam mı gerekiyordu? "

" Ben ilk gördüğümde ciddi anlamda çok korkmuştum. " dediğinde bir kez daha baktım maskeye. Kıyafeti de maskenin bir parçası olmalıydı ki bir bütün olarak görünüyordu. Ve oldukça korkunç bir etki gösterebilirdi ama ben şu an hiç de korkmuyordum ki zaten böyle şeyler beni korkutmazdı. " Amma cesaretli çıktın kızım, sen oturup korku filmide izliyorsundur tek başına. " dediğinde gözlerimi abartıyla açtım. İşte onu yapamazdım. Denemiştim ama olmuyordu. İzleyemiyor, kokrudan titriyordum. Ama bunu onlara söylemek ne kadar doğruydu?

" Yok artık o kadar da değildir. " dedi Ufuk. " İllaki korkmuştur ya. Oldukça profosyenel korku filmleri var, beni bile etkiliyor. Gazel de etkilenir diye düşünüyorum, yanılıyor muyum Gazel ? "

" Korkmam. " dedim bir anda. Neden yapmıştım ki bunu ? Korkmaz mıydım? Bal gibide korkardım, hemde öyle bir korkardım ki..

" Hadi ya. " dedi Giray araya girerek. Yüzündeki maskeyi çıkarmış beni idak noktasına almıştı. " Bu maske etki etmedi ama elimdeki korku filmi fena. Öyle korkmam diyenler falan dinlemez, korkutur dibine kadar. "

" Ee ne yapacağız film mi izleyeceğiz Gazel 'e. " dedi Elif durumdan sıkılmış gibi. " Bu çok saçma. Giray hazmedemedin galiba ilk defa birisi maskenden korkmayınca şaşırdın tabi ama uğraşma arkadaşımla. "

" Uğraşmak değil bu, şaşırdım. " dedi Giray kendini haklı çıkarmaya çalışarak. " Ama zaten işimiz bitti, yapacak bir şey de yok. Film izleyelim, misafirlerimiz gelene kadar. " dediğinde Efganla göz göze geldim. Cidden korkup korkmadığını anlamak ister gibi bana bakıyordu. Gözlerimden çok anlam alamamış olacak ki, benden çekildi. Keşke hep takılı kalsaydı ama ya o zaman benim kalbim durursa ? O zaman ne olacaktı ?

" Aslında güzel fikir. " dedi Efgan direk Giray 'a bakarak." Zaten hazır ortamda var. "

" Gece izlemek daha güzel olmaz mı ? " dedim bir yerlerden yırtmaya çalışarak. Ne diye demiştim ki korkmuyorum diye ? Derdim neydi ? Bu maskeden korkmamış olmam filmden de korkmayacağım anlamına mı gelecekti ? Saçmaydı, saçmalığın paragrafla bütünleşmiş haliydi. " Hem şu an aydınlık, karanlık daha güzel olurdu. "

" O iş tamam. " dedi Ufuk gülümseyerek. " Giray 'ın evi tam bir saray, film odası var. Sinemadan farksız. " dediğinde sertçe yutkundum. Bir bu eksikti. Aferin Gazel, sana aferin, nasıl çıkmayı başarabileceksin acaba bu işin içinden ?

" Ha öyle mi ? " dedi gülümsemeye çalışarak. Şu an gülümsemek değil ağlamak istiyordum hatta biraz yalnız kalsam ağlayabilirdim de ama buna müsade edilmiyordu. Hem kendim etmiyordum hem de onlar. " O zaman mükemmel, ne güzel evin varmış öyle. " dedim sitemli cümlem içinde bir çok duyguyu barındırıyordu. " Cidden saray gibi, hic eksik yok. "

" Öyledir. " dedi bana dikkatle bakmaya devam ederek. " Hadi gidelim, film odasına. "

Giray 'ın sesiyle herkes hareketlenmiş ve odaya doğru gitmeye başlamıştı. Ben en arkada kalmış Elif 'i durdurmuştum. Gözlerim sürekli odaya doğru gidenlerin üzerindeyken onunla konuşmam gerekenlsr olduğunu fark etmiştim. Ben izleyemezdim ki ! Ne yapacaktım ? " Elif. " dedim yakınır gibi. " Ben izleyemem. "