BERCESTE

27. En Solum 🦋

Satır arası yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum kelebekler. 🧡

nedemeliyimki okuyucum desteğin çok güzel birde buradan söylemek istedim. Seviliyorsun

Aşkla sizi bölüme alıyorum.

🦋

Evlen benimle.

Evlilik.. Onunla. Duyduğum bu iki kelimeyle kelebeklerim uçmayı bırakıp, yavaşça kondular. Kendi aralarında duyulması imkansız bir fısıldaşma gerçekleştirmeye başladılar. Kalbim ritmini düşürerek her zaman savaş içinde olduğu aklımın kapısını çaldı. Savaşmayı bir kenara bırakarak. Kendi ayaklarıyla ona gitti.

Aklım ve kalbim bir kapı eşiğinde karşı karşıyaydılar şimdi.

Sessiz ama derin bir bakışma geçti aralarında. İlk defa ikiside birbirlerini anlıyorlardı. Aklım biliyordu kalbim zaten bunu istiyordu. Kalbimde farkındaydı aklım bu sefer ondan yana..

Kalbim şimdi her düştüğünde kendisi kalkan, yaralarını ağlayarak saran o küçük kıza dönüştü. O zaten orada yaşıyordu.
Yaralarını sararken ağlamasıda canı yandığından değil yalnızlığındandı. Büyüdükçe ağlaması, üzülmesi azaldı içi buruktu tabi ama güçlüydü. Büyüdükçe fark etti aşk adında tarifsiz bir duygu olduğunu. Anladı ki aşk; sevgilide olur eş de, abi, baba, anne..

Aşk seni neyden eksiksen tamamlar. Büyürken neyden mahrum kaldıysan onu sana verirdi.

Ben o küçük kız iken buna tutundum. Aşka.. Gelsin diye bekledim gelsin ve beni bulsun. Ona her baktığımda anlayayım doğru kişi o, beni tamamlayan kişi o diyebileyim istedim.

Ve şimdi o adam tam karşımda duruyordu. Bana olan muhtaçlığı, sevgisi ile gözlerimden ayrılmayan gözleri ile cevap bekliyordu.

İçimde büyüttüğüm o kıza gülümsedim. Bu gülümseme dışımdanda dudaklarımda belirmiş, gözlerimi doldurmuştu.
Umut ettik ve kazandık. Geldi işte bak.

O da bende içimizde huzura ermiştik. Kalbim, aklıma uzattı elini. Tut dedi bakışlarıyla karardan çok muhtaçlıktı bu. Karandan sonrası olmazdı bizim için. Aklım hiç düşünmeden tuttu kalbimi. Kabuldü.

Sol gözümden damlayan yaş suya karıştı. Tatlı bir ses, minik bir dalgalanma yarattı su da.
"Karan.." dedim zar zor sesimi bularak. "Söyle güzelim. Yalvarırım bir şey söyle." dedi. O kadar çok istiyordu ki kabul etmemi. "Bu biraz erken olmuş olabilir mi ?" dedim hâlâ kalbim ağzımda atıyor yüzümde mutlulukla harmanlanmış bir şaşkınlık vardı.

"Hayır erken falan değil. Ben seni çok uzun süredir bekliyorum." dedi. Alnını alnıma bastırdı acı çeker gibi eğdi başını "evet de bana, evet de dünyayı ayaklarının altına sereyim. Benim ol." dedi.

Ellerimi yanaklarına koyarak sevdim "biz zaten birbirimize aidiz." dedim. "Benimle uyu, benimle uyan. Gözlerini açtığında ilk beni gör istiyorum. Uyandığım odaya kokun sinsin istiyorum. Seninle ilgili isteklerim hiç bitmiyor her şeyde sen ol istiyorum ben." dedi bir nefeste.

"Bu adam baştan aşağıya sen oldu zaten." diye ekledi suyun içinde kollarını iki yana açarak.

"Karan.." öylesine bana teslim olmuştu ki iki dudağımın arasından çıkacak o tek kelimeye tutunuyordu. İkimizinde nefes alışverişi hızlı gözlerimizin tek odağı yine birbirimizin gözleriydi.

"Evlenelim."

Bana öyle güzel güldü ki sanki hikayemiz yeni başlıyormuş gibi. Hızla kafasını sallayarak onayladı beni "Evlenelim." Hızla dudaklarımızı birleştirdiğinde ikimizde gülüyorduk. Dudaklarını dudaklarımdan kopardığında erkeksi gür kahkahası yankılandı etrafta. Mutluydu ve bu mutluluğunu bana da bulaştırıyordu.