Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam.
Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınm...
İstediğiniz gibi uzun bir bölümle karşınızdayım. Satır arası yorumlarınızda buluşalım hadi 😊
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün sabah çok gerilerde bıraktığım günlük hayatıma ani bir manevrayla dönmüştüm. Uzun süredir gitmesemde bir okulum vardı. Ve sadece iki hafta sonra mezun oluyorduk. Son bir aydır neredeyse doğru dürüst hiç okula gitmemiştim ama bunu okul sorun etmemişti. Araya Karan HAZNEDAROĞLU'nun girdiğini söylememe gerek yok herhalde.
Yine gitmemem konusunda kısa bir konuşma yapmış kalan zaman içinde devamsızlığımı ayarlayabileceğini söylemişti.
Ama ben son zamanda gitmek istiyordum. Mezuniyet telaşı güzel olacaktı.
Şimdi iki saatlik bir aradaydım. Sonra yine derse girecektim. Bu boşluğumda Elif yanıma gelmişti ve şimdi okulun bahçesinde Anıl da bize eşlik ederken oturuyorduk.
"Elbisen belli mi canım nasıl bir şey giyeceksin ?" Elifin sorusuyla derince ofladım. Sabahtan beri canımı sıkan bir diğer konuda buydu. Allah başka dert vermesin tabi ama Karanla geçen günlerimde mezuniyetimi tamamen unutmuştum. Bu sebeplede tasarımcımla bana bir elbise dikmeye vaktimiz kalmamıştı. Şimdi gitsem bile bir şeyler çıkartırdı elbet ortaya ama aklımda hiç fikir yoktu.
"Tasarımcımla iletişime geçemedim ki aklımda da bir şey yok. Buradan bir elbise alırsamda kesin birileriyle pişti olurum." dedim düşen yüzümle.
"Hay böyle derdi." diye söyledi Anıl.
Ters ters ona baktığımda "millet aç aç." dedi. "Bunu elinde iki ıslak hamburgeri ağzına teperken mi söylüyorsun ?" dedim.
"Beni kınayan benim göyneğimi giysin Möge abla." dedi dolu ağzıyla.
Elif de "iki hafta uzun bir zaman hemen şu bir iki gün içinde nasıl bir şey istediğine karar verirsen yetiştirirler. Erdem amca açar biraz kesenin ağzını gece gündüz dikerler elbiseni." dedi gülerek.
Orası öyle tabi ama. Biz kendi aramızda konuşurken telefonumun sesiyle çantamdan çıkardım. Barış görüntülü arıyordu. Elif de Barışın aradığını görünce başını bana doğru eğerek ekranda görünmeye çalıştı Aramayı cevapladığımda yakışıklı arkadaşımın yüzü ekranıma düştü hemen. "Cadı..." dedi keyifle Elifi fark ettiğinde ona da göz kırptı. "Bu keyfi neye borçluyuz ya ağzın kulaklarında." dedim. Onun enerjik ve güleç hali bana da geçmişti.
Durduk yere "bir bok kokusu mu var ?" diyen Anıla hala yüzümü buruşturarak bakıyordum.
"Eh evet bak yanımda kim var ?" dedi Barış yüzünde ki gülücükler muzip bir hal aldı. Yine hangi eski kız arkadaşı yanında acaba diye düşünürken kendi eski erkek arkadaşımı görmeyi hiç beklemiyordum.
