BERCESTE

68. GİRDAP

Hoşgeldiniz.

Oy verdiysek satır arası yorumlarda buluşalım. İyi okumalar...

Ölene kadar sorumlusun gönül bağı kurduğun her şeyden.
-Küçük Prens.

Karan biraz önce Halenin çıktığı basamakları indi. Elifi karşılamaya gitmesinin tek sebebi onunla konuşmaktı. Konuşmak ve bir şeyler öğrenmek.

Karan'ın hızla arabasına gittiğini gören Uygar hemen Karanın yanında aldı soluğu. "Karan bey ?" dedi etrafta başkaları olduğunda hep takındığı ciddiyetini takınarak.

"Uygar, Elifi karşılamaya gidiyorum. Biraz da yolda konuşmaya çalışacağım onunla. Annemi tembih ettim zaten ama yine de Halenin yakınında ol içeride herhangi bir kadın laf edipte canını sıkmasın." dedi arabasının kapısını açarken. "Tamam o iş bende." dedi Uygarda. O eve yönelirken Karanda evden çıkış yaptı.

Yolu kontrol ederken Elifin arabasına rastlamadı. Tam arayaccaken ileride yol ağzında dörtlülerini yakmış bekleyen Elifi farkedince o tarafa sürdü arabasını.

Arabayı kenara çekince beklemeden indi. Karan'ı farkeden Elif niyetini o kadar çabuk anlamıştı ki çoktan bakışlarını değiştirmiş Karana eziyet modunu açmıştı.

Elif de arabadan indiğinde ikisi karşılıklı bir şekilde dikildiler. "Merhaba Elif." dedi Karan. Elifse ellerini cebine koyup cevap vermeden yüzüne bakmaya devam etti. "Yolu karıştırdığını duyunca ben karşı gelmek istedim. Hemde biraz konuşmak istiyorum seninle." dedi.

"Konuşmak istiyorsun ?" dedi Elif kaşlarını kaldırıp alaycıl bir ifadeyle baktı. "Ben seni 7 ay boyunca ararken, konuşmak isterken neredeydin Karan ?" dedi.

Karan, Eliften yana işinin kolay olacağını düşünmüştü ama o bile oldukça kinli görünüyordu Karana.
Yinede Hale kadar zor olamaz dedi ve tekrar konuşmaya başlayacaktı ki Elif izin vermedi.

"Seni defalarca aradım Karan. Bir kısmından Halenin haberi var ama birçoğundan yok." dedi Elif. "Ya benim telefonumu açarsın bir şey dersin diye sana ne kadar ulaşmaya çalıştım."

"Açamazdım Elif."

Başını iki yana salladı Elif. "Açamazdım cevabını kabul etmiyorum." dedi.

"Benimde kendimce sebeplerim var ama kimse dinlemiyor ki. Hale açıklama yapmama izin vermiyor." dedi Karan.

"Vermez Karan. Vermez. Sana 7 koca ay verdi. Camda, kapıda, telefonda bekledi. Gelirsin diye değil bir açıklama yaparsın diye. Çünkü çok emindi bir sebebin olduğundan. Gittiğin için sebebin olduğuna inandırdı kendini. Sonrada onca ay bekledi senden bir mesaj gelir diye."

Karan yüzünü sıvazladı sertçe "madem biliyor bir sebebim olduğunu şimdi niye dinlemiyor beni !" dedi.

"Ya sen kolay mı sanıyorsun Karan ?! Sen bu kızı bıraktın gittin hem de öylesine bir zamanda değil düğünden önce terkettin. Üstelik Yamanı kaybettiğimiz bir zamanda, sana en çok ihtiyacı olduğunda gittin. Senden sonra o kadar kötü şeyler yaşadı ki psikolojisi bozuldu. E bir süre sonra hangi sebeple gitmiş olursan ol bir önemi kalmadı Hale için." dedi Elif.

Arabasının önüne yaslandı Karan. Ellerini cebine atıp başını gökyüzüne kaldırdı. Yüzlerini sokak lambası dışında arada sırada yanlarından geçen arabaların farları aydınlatıyordu.

İçinin yanacağını bile bile sordu. "Neler oldu ben yokken ?"

Elif, Halenin Karan yokken yaşanılan şeyleri bilmesini istemediğini, bu konuların açılmasını dahi yasakladığını biliyordu ama bir yandan da Karan bilsin istiyordu Elif. Her şeyi anlatmasa bile bir kısmını anlatabilirim diye düşündü.