BERCESTE

71. SESLİ MESAJ

Hoşgeldiniz.

3 Milyon kez teşekkürler.

Yazmayı az önce bitirdiğim için yanlış olabilir. Kusura bakmayın. Satır arası yorumlarda buluşalım. Sizi seviyorum öptümmm 🧡

Derin bir uyku halindeyken artık uyku bana sardığı kollarını üzerinden çekmeye başladığında huysuzlanarak yerimde döndüm. Yastığıma daha çok gömüldüğümde neye huysuzlandığımıda bilmiyordum.

Uyumak istediğimden gözlerimi açmadım ama yavaş yavaş bilincim yerine geliyor, uyku halinden sıyrılıyordum. Odanın çok sıcak olduğunu farkettiğimde üstümdeki örtüyü itmek istedim ellerimi hareket ettiremedim.

Gözlerim kapalıyken kaşlarım çatıldı. Ellerimi neden hareket ettiremiyorum ben ?

Yoksa kaçırıldım mı ? Ellerim bağlandı ve bu yüzden mi hareket edemiyorum !?

Kalbim hızla son sürat atmaya başlayınca gözlerimi açamadım. Hala uyur uyanık arasında bir yerdeydim ve gerçeklik algısını bir türlü yakalayamıyordum.

Şimdi önce düşün kızım. Kaçırılmış olamam. Saçma bir kere. Niye ? Çünkü Alpaslan burada. Beni kim nasıl kaçırsın. Alpaslanın hemen haberi olur ki. Gerçi dün Karanı odama aldım ondan haberi yok... KARANI ODAMA ALDIM !

Az önce uyku ve gerçekliği ayırt edemiyorum demiştim ya hani heh şimdi öyle bir ayıldım ki hızla gözlerimi açıp yataktan fırladım demek isterdim ama sadece başımı kaldırabilmiş ve etrafa bakabilmiştim.

Çünkü Karan üstümde yatıyordu.

90 kilo adam ben bunu üstümden atıp nasıl kalkayım.

Sence sorun bu mu Hale ?

Değil. Bu adam niye benim üstünde yatıyor ve biz neden bu haldeyiz ? Kendime bu soruyu sorarken aklıma dün gece ki görüntüler düştü. İstemsizce dudaklarımı ısırırken buldum kendimi. Resmen adama izin vermiştim. Benimle bu odada kalmasına, tenimde soluklanmasına, beni öpmesine ve benimle güç bulmasına izin vermiştim.

Ne anladın Hale ? He ne anladın ?! O kadar araya sınır koyduktan sonra dün gece oldu mu şimdi !

Tamam önce bir sakin olmam lazım. Bakışlarımı aşağıya kaydırıp koynumda uyuyan adama baktım. Oldukça derin uyuyordu. Düzenli nefesleri gerdanıma çarpıp doğrudan göğüslerimin arasına yol alıyordu. Saçları çeneme değiyorken, sakallarını tenimde hissediyordum. Beni yatağın tam ortasına yastıkların içine yatırmış kendiside üstsüz bir şekilde üzerime uzanmıştı.

İnce çarşaf onun beline kadar düşmüş, sırtını bana cüretkar bir şekilde sunuyordu.

Karan oldukça geniş omuzlu bir adam olduğu için başta fatketmemiştim ama o nefes alıp verdikçe sırtının ortasında bir iz görüyordum ama ne olduğunu tam bakamıyordum. Çünkü başımı yastıktan hem fazla kaldıramıyordum hemde her hareketimde Karan'ın soluk alıp verişi değişiyordu. Uyanmasından korkuyordum. Zira ilk uyanan olmayı tercih etmezdim ama uyandım işte...

Aklıma sırtında ki iz takılmıştı.

Büyük bir şey değildi ama belli oluyordu. Üstelik yeni olmamış. Her ne olduysa uzun zaman önce olmuş ve iyileşmeye başlamış. Fakat izi kalacak gibi duruyordu.

Bakışlarımı tekrar Karana indirdiğimde hala derin uykusunda olduğunu gördüm. Yatağın yanında ki telefonlarımıza bakınca aklıma bir fikir geldi. Uzanıp ikimizden birinin telefonunu alabilirsem kamerayı açıp sırtına ne olduğunu rahatça görebilirdim.