BÖLÜM 4 ~R~

2.9K 1.7K 367
                                    

🌷~~Bir kadının en çaresiz olduğu an, göz yaşlarını kendi eliyle sildiği o andır. Kadınlar beğendiği erkeğe değil, güvendiği erkeğe aşık olurlar.~~🌷


°

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Zeynep bana her şeyi söyleyecekken ablamlar girdi içeriye.

"Zeynebe yemek getirdim. Yemeğini ye de kendini biraz daha toparlarsın o zaman konuşuruz"

"Allah bin kere razı olsun sizden hakkınızı nasıl öderim ben"

"Her şeyi anlatırsan hiç sorun olmaz tamam mı canım. Hadi sana afiyet olsun afira hadi biz de yemeğimizi yiyelim çayı da burada içeriz."

"Tamam abla sana afiyet olsun zeynep"

"Sağ ol allah razı olsun"

"Amin cümlemizden"

Zeynep yemeğini yerken biz de yemeğimizi yedik. Mutfağı toplarken zeynep elinde tepsiyle mutfağa girdi. Çekingen hareket ediyordu emreden dolayı galiba.

"Emre odasında rahat olabilirsin. Hem sen niye kalktın ben almaya gelirdim. "

"Yatınca rahatsız oldum. Ağrım oldu biraz yanınız da oturmak istedim."

"İyi bakalım geç otur hadi"

Zeynep bizim yanımız da otururken biz de mutfakta işimizi bitirdik. Ablam çayları koyarken ben de kurabiye tabağını masaya koydum. Bir şey sormak ister gibi ama çekiniyor galiba.

"Sor bakalım ne sormak istiyorsan" dedi ablam dudağının kenarındaki yaradan zor konuşuyordu.

"Siz kardeş misiniz hepiniz"

"Evet biz üç kardeşiz emre ikizim olur. Şeyda abla da teyzemin kızıdır."

O an derin bir sessizlik oldu. Ciğerleri patlatacak kadar derin bir nefes aldı içindeki dökmek için.

"17 yaşındaydım..."

"Anlamadım"

"evlediğimde 17 yaşındaydım. Babam para karşılığı sattı beni. Annemin haberi bile yoktu beni sattığından. Ağlayarak gittim daha çocuktum ben okuldan gelince mahallede arkadaşlarla gezerdik. Derslerim iyiydi. Sırandan bir gün okuldan geldim ben babam saçımdan tuttuğu gibi adama verdi beni. Ne kadar yapma desem de etme desemde hiç bir faydası olmadı. 'Artık o senin kocan saygıda kusur etmeyeceksin. Ne derse yapacaksın asla ikiletmeyeceksin. Ona boyun eğdirmeyeceksin.'. Tamam demekten başka çarem yoktu. Arabaya fırlattığı gibi bir daha suratıma bakmadı aramadı beni. Neler çektiğimi bilmeden bıraktı artık.

"Peki ya sonra ne oldu"

"Sattığı adam Beni eve kapattı. Bahçeye çıkmama camdan dışarıya bakmama izin yoktu. İstemediğim her defasında bana zorla sahip olmaya çalıştı. Başardı da o pis adam ellerini sürdü bana. İğreniyorum ondan. Ellerimi ayaklarımı bağlayıp kemerle dövdü yapma diye yalvardığım da daha sert vurdu artık vurduğu yerlerden kan sızmaya başladı.

Beni üç yıldır kimseyle görüştürmedi. Eve gelen hizmetçi benimle konuşmadan işini bitirip gidiyordu suratıma bile bakmazdı. Bir kere beni dövdüğünde bayılıp kalmışım. Yine beni tokatla uyandırmaya çalışmış. Uyanmayınca doktor çağırmış. Uyandığımda gerçek tokat gibi yüzüme çarptı nefes alamadım o an olmasın istedim ama çok geçti artık. Korumam gereken bir bebeğim vardı artık. Güçlü olmam gerekiyordu artık yaptıklarına ne kolumu oynatmaya nede bir kelime söylemeye halim vardı.

Hamile olduğumu öğrenmiş yumuşak davranmaya başladı bana ilgi falan gösteriyor. Yaralarım ağrılarım az da olsa geçmeye yüz tutmuştu. Bebeğimin cinsiyetini benden önce öğrenmiş bana gece elektirk vererek bebeğimi öldürdü.
Neden yaptın demeye yine halim yoktu dövmüştü beni. Koruyamadım onu geldiği gibi geri gitti alışamadan konuşamadan sevemeden gitti. Kızım... kızım olacaktı benim. Küçücük ellerini tutacaktım ben. Uyutacaktım gece ninni söylecektim ama olmadı kısmet değilmiş. Bir gün şehir dışına gitti.

Fırsattan istifade edip annemi aradım. Saatlerce ağlayarak konuştuk çok özlemiştim onu kokusunu sarılıp uyumayı. Mirza'nın kulağına gitmiş annemle konuştuğum. Eve geldi sen misin konuşan ha. Bayıltana kadar dövdü beni. Uyandığım da her yeri beyaz bir odanın içindeydim. Ortasında öylece yatıyordum. Oda buz gibi her yerim mosmor olmuş. Odanın içinde tek bir ses birbirine çarpan boncuklar delirmeye yetiyordu beni. Sinirden saçlarımı yoldum elimi yüzümü çizdim. Beni odada kanlar için de bulunca 3 yıl sonra dışarı çıkartmak aklına gelmiş. 3 yıl sonra dışarı çıktım.

Hastaneye götürdüğün de doktor yardım etti o bana yol gösterdi elime sizin adresinizi verdi. Yürüyerek geldim buraya tam kapıyı çalacakken bayılmışım sonra siz buldunuz beni. Sizin ocağınıza sığındım ablam yardım edin bana kurtarın o şerefsizden beni. Ben diğer kadınlar gibi ölmek istemiyorum koruyun beni."

"Güvendesin merak etme"

dedim elim titreyerek tuttum elini. O da ağlıyordu bizde. Kim bilir nasıl dayandın ne çok şey yaşamışsın be güzelim. Böyle erkeğin allah belasını versin.

"Allah razı olsun sizden avukat hanım"

"Avukat hanım değil afira"

"Peki, şimdi ne olacak"

"Onun hakkında dava açacağız ben en yakın zaman da savcılıkla görüşeceğim . Belki onla dava sürecinde yüzyüze geleceksin ama korkma biz yanındayız."

"Korkmana gerek yok canım artık iyisin güvendesin."

Kırık bir tebessümle cevap verdi. Tebessümü bile kırmış aşağılık herif.

Zeynebi odasına götürüp yatırdık. Zor zamanlar geçirdi dinlenmek onun da hakkı sevilmek onun da hakkı. Allah kadınları sevsinler diye yarattı. Öldürsünler diye değil. Bir erkeği dünyaya getiren de kadın karnını doyuran da büyüten de ona ilgi şefkat verende kadın. Neden kadınlar ölüyor ölmesin kadınlar.



İnsanlık, kadının her şeyden önce bir insan olduğunun unutulmadığı yerde başlar.

Umarım beğenirsiniz. Beğenirseniz oylamayı unutmayın. Keyifli okumalar.
Kitabı başkaları görmesi için etiket atar mısınız?

AFİRA Basıldı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin