BÖLÜM 18 ~İ~

1.5K 1.1K 77
                                    

🌷~~Biri kurbağa öper, biri yüzyıllarca uyur,biri 7 cüceyle yaşar,biri kuleye kapatılır. Bir masal prensesi olsan bile kadınlık zor. ~~🌷

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Gözüme gelen beyaz ışıkla gözlerimi kırpıştırdım. Bu nasıl bir ışıktı böyle. Etraftan gelen sesler çığlık gibi sanki kim bağırıyordu böyle. Koşmaya çalışıyorum ama ne kadar koşsam da ilerleyemiyorum. Arkamdan beyaz elbiseli bir kadın geçti sanki  arkamı döndüğüm de nereye gitti şimdi bu. İsmimi duymamla etrafa göz gezdirmeye başladım.

"afiraa" annemdi bu.

"anne"

"kızım yardım et"

"anne nerdesin "

"İMDATTT YARDIM EDİN AFİRA YARDIM ET! BIRAKIN BENİ"

"ANNE NERDESİN ANNEEE CEVAP VER"

Tüm gücümle koşmaya çalıştım. Nasıl koşuyordum böyle sanki ayaklarımın bağı çözülmüş. Annemi bağıra bağıra arıyordum.

"anne nerdesin"

Birden karşıma gıcırdayan bir kapı çıktı. Korkup geri giderken üzerinde ki kıyafetlerim değişti birden ama bunlar kanlıydı. Bu kanlı kıyafetler,ah allahım yardım et. Yine bir çığlık daha duydum. Gıcırdayan kapının arkasından geliyordu ses, yavaş ve ürkek adımlarla kapıyı araladım. Yerde biri yatıyordu bir kadın. İlk ayaklarını gördüm kapıyı biraz daha açtığımda kanlı vücudunu gördüm, kapıyı tam açtığım da kadının yüzünü. Bu bu benim annem ama nasıl olur. Annemin yanına yüzüne dokunmaya çalıştım yüzüne dokunamıyordum sanki şeffaf gibi ellerim tekrar birleşiyordu her bir dokunuşta. Annemi incelediğim de annemin boynu mosmor olmuştu ben koklamaya kıyamazdım annemi ne yapmışlar anneme. Anneme ne yapmışlar.

"anne kalk"

"anne ben geldim"

"annem ölmedi benim anne kalk yalvarırım"

Gözyaşlarım ardı arkası kesilmeden devam ediyordu. Yine bir beyaz ışık çıktı önüme bu sefer beyaz ışıklarda tanıdık sesler duyuyorum ablam, emre, Zeynep, yavuz, bunların ne işi vardı burada.

"afira uyan kabus görüyorsun afira aç gözünü hadi ablacım "

"emre ne oldu bu kıza neden bu halde 4 saattir hastanedeyiz neden uyanmıyor."

"ben doktoru çağırayım anlatırım sonra"

Sahi 4 saattir baygın mı yatıyordum ben. Neden buradayım, ne oldu bana? Göz kapaklarım o kadar ağır ki kaldırmaya mecalim yok. Aklıma gelen şey annem annemi kurtarmam lazım. Gözlerimi açıp bağırmaya başladım.

"annem annemi kurtarmam lazım."

"dur afira bir sakin ol kabus gördün."

Ablam beni sıkıca tutarken ben kolumdaki serumu çıkarmaya çalışıyordum. Annemi bulmam lazım .

" ya bırak beni bıraksana annem bulacam diyorum çek ellerini üzerimden annemi öldürdüler onlar annemi bulacam ben "

Ablamı bir kenara itip ayakkabılarımı giydim. Hızla ayağa kalkmamla dünyanın dönmesi bir oldu. Annem annemi bulmam lazım. Yatağımdan kalkıp odanın kapına doğru koştum kapının kulbunu aşağı indirdiğimde neden açılmıyordu bu. Biraz daha zorladım açılmadı kapıyı vurdum açılmıyordu.

AFİRA Basıldı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin