BÖLÜM 45 ~A~

1K 751 58
                                    


🌷~~Kadınlar sevilmek için yaratılmıştır, anlamak için değil.~~🌷

》》》》》》》》》》》》》》》》》》

Ne demişti o 'gerçekten kaanı benden çok mu sevdin?' Ne demekti şimdi bu. Ben hiç sesimi çıkartmadan otururken o ayağa kalkmış geziniyordu.  Bizim ilişkimiz dün bir bugün iki iken bana hesap sorar gibi soru sorması da ne?

"Sustuğuna göre benden çok sevdin."

Hiç bir şey demiyorum. Desem de bir şey değişmeyecek en iyisi incelidiği yerden kopması. Yanıma gelerek kolumdan tuttuğu gibi ayağa kaldırdı.

"Sana soru sordum demi. Bana cevap ver. Kaanı benden çok mu sevdin?"

"Kolumu bırak"

"Soruma cevap ver"

"Sana kolumu bırak dedim."

"Soruma cevap vermezsen bırakmam"

"Canımı acıtıyorsun bırak."  Hayvan gibi sıktığı kolumun morardığına emindim. Gözleriyle  koluma bakarken diğer elimle kolunu kavrayıp ters çevirdim. Bana şaşkınca bakıyordu bu hareketi benden beklemiyordu.

"Sana kolumu rahat bırak demiştim. Neden beni dinlemedin? Bir daha kararlarımı sorgulamadan önce iyi düşün. Bir daha insanları ön yargılamadan önce bir daha düşün. Eğer bunların hepsini yapacaksan her kelimesinde tekrar düşün bunun ucu bana değer mi diye. "

Kolundan tutup biraz ileriye ittim. Çalışma masamın yanın da duran ayakkabılarımı giydim biraz gezinsem iyi olacaktı. Yavuzu umursamadan odamdan çıkacakken yarım açık kapının önün de durdum.

"Seni aldatması çok canını yaktı galiba baksana hiç anlatmıyorsun."

Kapıyı sertçe kapattıktan sonra sinirle arkamı döndüm.

"Sen kimsin ki bana bunu soruyorsun? Senin ne haddine bunları sormak?"

"Peki madem ben senin hiç bir şeysem soruma cevap ver"

"Benim hayatım seni ilgilendirmez yavuz selimoğlu duydun mu? Seni ilgilendirmez. Benim anılarımı hatırlatmaya hakkın yok senin. Beni üzen şeyleri sormaya hakkın yok. Hele ki beni zormaya hakkın hiç yok. "

"Hala aklın onda olduğu için mi beni sevmiyorsun?"

"Sen ne dediğinin farkın da mısın? Sen böyle bir şey nasıl düşünürsün. Şimdi anladım seni sevgin yalan kokunca kimin huzurunu bozsam diye uğraşıyorsun demi."

"Saçmalama ben seni gerçekte seviyorum yalan değil"

"Ne oldu biri hakkın da ön yargılı olmak kolaymış değil mi? Bak ne güzel saçmalama diyorsun. Sen kendine saçma ama bize neden yok?"

"Neden acılarını paylaşmak istemiyorsun benle, iyileştiririm ben seni. Kanayan yarana kabuk olur açılmasına izin vermem. Kaçmasan artık acılarından. Haykırsan her şeyi tutasan içinde yanın da olmama izin versen."

Hayır bunu kendime yapmamalıydım. Yavuz haklıydı düpe düz kaçıyordum.

"Kaçmıyorum ben sen yanlış anlamışsındır."

Kaçıyorum.

"Hala acıyor demi yaran yine aynısını yaşarım diye sevemiyorsun "

"Yok benim bir şeyim iyiyim ben "

Canım çok yanıyor.

"Yine aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorsun"

"Bünyem alıştı artık. Korkmuyorum"

AFİRA Basıldı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin