AFİRA Basıldı

BÖLÜM 8(özgecan aslan)~İ~

🌷~~Hıçkırarak ağlayan bir kadının gözyaşları, ağlatan adamın başına geleceklerinin altına atılacak imzadır.~~🌷

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Bazı yerler de ağlayan insanlar bazı yerle de sessizce dua edenler. Annemin yanına geldim toprağını suladım çiçeklerini düzelttim. Çok severdi benim annem çiçekleri renk renk çeşit çeşit o iyi bu kötü ayırt etmez iyileştirmek için uğraşırdı. Annem benim ne çok özledim seni bir bilsen sana sarılmayı kokunu içime çekmeyi çok özledim. Toprağını kokladığım da annem kokuyordu toprağa sinmişti kokusu.

"annem ben geldim sana bu sefer diğerlerini getirmedim sadece ben geldim senle konuşmak için. Annem o adam geldi buraya utanmadan karşıma geçti. Pişmanım dedi bana seni öldürdü o nasıl inanayım ben ona. Annem biliyor musun bugün bir kadını daha özgürlüğüne kavuşturdum. Çok mutlu oldu ağzı kulaklarına vararak güldü. Annenin yanına git dedim. Gidecek yer yok dedi bana. Ben sadece annesi ölmeden vakit geçirsin sarılsın istedim kokusunu çeksin istedim son defa da olsa. Sen gittin ya onun annesi az da olsa yanın da olsun istedim. Bunca zaman geçti hala sensizliğe alışamadım. Güneş biraz puslu mu doğuyor? Sıcak rüzgar soğuk esiyor üşüyorum. Bu benim seninle olan özel bir konuşmam. Annem, yattığın yerde rahat uyu. Burada her şey senin bıraktığın gibi... Emanetlerini korumaya, hep birlikte büyük özen ve itina gösteriyoruz. Tıpkı senin bize öğrettiğin gibi.

Olmuyor anne, özlüyorum işte, arıyorum varlığını. Belki seni özleyebilecek kadar bile vakit geçiremedik. Belki resimler olmasa yüzünü bile her ayrıntısıyla hatırlayamayacağım. Hem haberin var mı? Bir gün kimseye ihtiyacım yok diye yırtınıyorum, diğer gün "annem nerede"? diyorum. Ben seni istiyor, seni özlüyorum. Bu aralar en çok '' Ah annem olacaktı şimdi yanımda...'' ile başlıyor cümlelerim. "Bi tek annem olaydı bana bişey olmazdı diyorum. Sonra bakıyorum kendime aslında oldukça ucuz atlamışım sensizliği ben. Hiç de fena gitmiyorum ama özlüyorum işte yine de.

Küs müsün bana o adamı sildim diye. Babam demedim diye. Anla beni annem yapamıyorum o adamı affedemiyorum. Babam sen geldin deyip boynuna sıkıca sarılamıyorum. O seni öldürdü annem seni bizden bizi senden aldı. O hapse sen mezara geldin. Anne diye seslenmeyi o kadar çok özledim ki. rüyama gelsen keşke annem gelsen de sarılsan öpsen beni saçlarımı okşasan oynasan. Dizine koysam kafamı kızım derken ninni söylerken uyutsan beni. Şimdi gidiyorum annem ama yine geleceğim. Gül kokulu annem canım annem. "

Mezarlıktan çıktığım da içimdeki boşluk zor ağırdı. Annemi arkada bırakıp onsuz eve gitmek. Arabama bindiğim de derin bir nefes aldım. Her şeyin iyi olması için gülümsemem lazımdı.

Eve vardığım da akşam civarıydı. Anahtarı çevirip kapıyı açtığım da bizimkiler salon da oturmuş muhabbet ediyorlardı.

"ben geldim."

"hoş geldin afira."

"hoş buldum."

"zeyneple muhabbet ediyorduk okuldan falan konuşuyorduk."

"güzel."

Eşyalarımı pufun üzerine bırakıp yanlarına oturdum ablam da çayımı getirmişti.

"teşekkür ederim ablam."

"afiyet olsun kuzum."

"nereydin ikizim aradım açmadın."

"birkaç işim vardı ikiz. E Zeynep var mı? Merak ettiğin şeyler."

"aslın da var seni bekledim biraz sen de ol."