AFİRA Basıldı

BÖLÜM 59 ~R~

🌷~~Kadın, insanın gölgesi gibidir; kovalarsanız kaçar, kaçarsanız kovalar. ~~🌷

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Babam tüm ciddi tavrıyla vermiyorum  diyordu. Allahım şaka olsun bu. Herkes bir birine şaşkın şaşkın bakmaya devam ederken ayağa kalkıp konuştum.

"Baba şaka olsun bu "

"Ne şakası kızım ben gayet ciddiyim bize mi sordunuz severken "

"Bir kez daha düşünseniz. Ben afiradan vazgeçmem "

Yavuzun dediğiyle babam ve emre büyük bir kahkaha atmıştı. Emre gerizekalısının işiydi bu adım gibi de emindim.

"Şaka tabi ya verdim gitti. Kızımız kızınızdır artık "

Yavuz derin bir oh çekerken ben aşırı rahatlamıştım. Zeynep yüzük tepsisini tutarken babam da yüzükleri parmağımıza takmıştı. Makasla kurdaleyi kesecekken.

"Baba makas kesmiyor " diye bağıran enişteme bakmıştım ben de ona aynısını demiştim.

Gülerek kurdaleyi keserken herkes bizi alkışlıyordu. Sırayla herkesin ellerinden öptükten sonra yavuz da beni anlımdan  öpmüştü.

"Hayatıma hoş geldin herşeyim"

"Hayatıma hoş geldin her tanem"

Sonunda kavuşmuştuk artık. Kimsenin bizi ayırmasına izin veremezdim. Büyükler salonda ikramlıkları yerken biz gençler mutfağa geçmiştik. Melisa ve Miray kalabalıktan hoşlanmadığı için sandalye üzerinde otuyorduk. Ablam yine zeynebi izlerken kulağına bir şey fısıldamıştı. Dediği şeyle Zeynep kıpkırmızı bir o kadar da umut dolu bakışlarını ablama yollamıştı.

Ablam önden Zeynep arkadan çıkarken beni saran koala gibi kollardan kurtulup ben de peşlerinden çıkmıştım.
Zeynebin odasına girdiklerinde ben de girmiştim. Yemin ederim emre burada tek kalırken oda çok dağınıktı. Zeyneple evlendikten sonra odaya bir güzellik gelmişti. Ablamla merakla beklerken Zeynep ağlayarak çıkmıştı odadan.

"Zeynep "

"Abla" ablama sarılarak ağlarken benim de gözlerim dolmuştu.

"Kuzum ne oldu? "

"Abla hamileyim."

"Ne güzel işte niye ağlıyorsun"

"Ya benim de evladım benim yaşadığımı yaşarsa. Ya melisa da öyle olursa  "

"Allahın izniyle hiç bir şey olmayacak. Sen de çocukların da çok mutlu olacaksanız"

Zeynep biraz rahtladıktan sonra aşağıdan gelen sesleri duyduk zeynep panikle aşağıya inerken dikkat etmesini söylüyorduk ama duymuyordu. Aşağıya indiğimizde melisa büyük ihtimal düştüğü için ağlıyordu. Zeynep de onunla beraber ağlarken nişanı güç bela bitirip yavuz ve teyzesini evine göndermiştik.

Üzerimi değiştirip annemlere yardım etmeye aşağıya indiğim de güzel haberi emre hariç herkes biliyordu. Zeynep heyecandan yerinde duramazken artık git söyle sen de rahatla biz de dememizle emrenin yanın da almıştı soluğu. Elinde telefonuyla oynayan emreye biraz yaklaşarak.

"Emre"

"Canım"

"Bir şey dicem sana ama heyecan yapma "

"Tamam "

"Şey"

"Güzel karım kıvırmadan anlat uykum var hadi uyuyacam ben "