AFİRA Basıldı

BÖLÜM 32 ~F~

🌷~~Basit kadın; güzel olmayı zeki olmaya tercih eder. Çünkü basit erkekte zekayı anlayacak kafa değil, güzelliği görecek göz vardır.~~🌷

<><><><><><><><><><><><><><><><>

Yine bizi kimin izlediğini görememiştim. Herkes salona geçtiğin de emre beni aynı yerime oturtturmuştu. Burada oturmayı çok özlemiştim, bana böyle bakan insanları çok özlemiştim. Herkes bana tek tek sarılıp geçmiş olsun dileklerini ve ne kadar özlediklerini dile getiriyordu. Ama babam yoktu orta da karşıma çıksa ne diyeceğimi bilmiyordum.

Ne kadar sorular sorarsam sorayım beni devamlı geçiştiriyorlardı. Annemin katili kaana ne olmuştu? Annem yaşıyor mu? Beni nasıl buldular? Kafam da deli sorular ne yapsam da rahatlarım hiç bir fikrim yok. Dün gece uyurken annemi gördüm aynı anda kaanı ve o geceyi gördüm ne yaşıyorum beynim çözemedi hala o bile zor dayanır olmuştu. Herkese baktığım da bana gülerek bana bakıyordu. Üzerime baktığım da komik bir şey de yoktu.

"Neden öyle bakıyorsunuz ki"

"Allahım seni bize bağışladı ya. Ben daha ne isterim. Çok korkuttun bizi be güzel kızım. Vallahi aklımız çıktı sana bir şey oldu korkusuyla"

"Bakın ben artık çok iyiyim. Allahın izniyle daha iyi olacağım"

"Tabi iyi olacaksın kötü olma gibi bir şansın yok avukat hanım" diyen serkan abiye kaydı gözlerim.

"Hayda senin ne işin var burada"

"Bana en iyi gelen kişinin kardeşini görmeye geldim"

"İyi bari hoşgeldin" hiç hoşlanmadım bu serkan abiden ablam bana daha çok lazım ben ablamı vermem.

Sofranın hazır olmasıyla hep beraber masaya geçtik. Herkes yemeğini sakince yerken serkan abinin dediği şeyle yediğim lokmayı çiğnemeyi unutmuşken elim de ki çatalım tabağa düşmüştü.

"Allahım emriyle seçille evlenmek istiyorum"

Ne dedi o evlenmek mi dedi. Masa da ki herkes benim serkan abiye bakışımı izliyordu ne kadar kötü baktıysam tabi.

"Ne dedin sen? "

"Ablanla evlenmek istiyorum dedim. Artık sen de iyileştiğine göre evlene biliriz"

"Serkan abi babam bir gelsin hep beraber konuşuruz ona göre istemeyi ayarlarız" diyen emreye baktım.

"Benim gerizekalı ikizim. Allah seni bildiği gibi yapsın."

"EE Baldız kayınço onayladı sıra sen de sen ne diyorsun var mı razılığın"

"Yok razılığım falan ben ablamı vermem benimle kalacak o"

Aşağıdan ablamın bacağıma vurmasıyla gözlerimiz buluştu. Benim gözlerimde eğlence varken ablamın gözlerin de kavuşamama korkusu vardı. Yerim lan ben bu kızı.

"Vur abla vur. Vallahi nikah günü basar serkan abinin akli dengesi yerinde değil derim. Evlenemez misiniz"

"Baldız senin benimle uğraşın ne? Ne istiyorsun benden?"

"Ablamı "

"Yok o olmaz aldım mı vermem"

"Bakalım alabilecek misin?"

"Seçil kaçalım biz bu kıza kalırsa evde kalacaksın"

Ablam utanırken ben çok rahat bir şekil de yemeğimi yemeye devam ettim. Tabi o sırada yavuz ve emrenin darısı başımıza demesini duymadım sanmasınlar. Yemeğimizi yedikten sonra ben dinlemek için odama çıktım zeyneple. Zeynep eşyalarımı yerleştirmem de yardım ederken aralık kapıdan ablamla emrenin konuşmasını duydum. Zeynep kapıyı telaşlı şekil de kapatacakken elimle dur işareti yaptım. Sessizce kapıya yaklaşıp konuşmaları dinledim.