BÖLÜM 63 ~i~

912 627 28
                                    


🌷~~Kadınların saçları bile kırılır, gerisini siz düşünün. ~~🌷

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}}}{}{}{}{}{}}{}{}

Yavuz sinirle tuttuğu direksonu daha fazla sıkıyordu. Yanlış zamanda yanlış soru sormuştum. 

"Bir daha o adamın konusu açılırsa yemin  ederim herşey daha kötü olur"

Korktuğum için bir şey dememiştim. Yavuzu ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.  Yola devam ederken önceki ne göre hızlı sürüyordu. Hızlı sürmeye alıştığım için sorun değildi ama sinirliyken bir şey olmasından korkuyordum.

Eve geldiğimiz de kıracak sertlikte kapıyı kapattı. Yüzüme bile bakmıyordu.  Yüzüme baksa kaçacaktım da benimki si de laf işte. Kapıyı emre açmıştı geldiğimizi gördü büyük ihtimal görmese de kapı sesinden anlamıştır. Yavuzu gören emre ne oldu diye sorar gözlerle bakınca yok bir şey bakışı attım. Aslında çok şey vardı da neyse.

Annemler sofrayı kurarken az önce ki olaydan dolayı dalgındım. Ne yapsam neyi nereye koysam bilmiyorum. Acaba o kişiyle görüşsem mi ki. Ben erkek diye düşünüyorum yani kadın da olabilir ama tanıdığım benden yardım isteyen yavun babası olduğunu düşünüyorum.

"Afira sen iyi misin geldiğin de berri dalgınsın"  Diyen ablama

"Kim?"

"Sen?"

"Ha iyiyim ya yok bir şey "

"Bana baksana sen ablan senin duygularında master yaptı. Yediremezsin"

"Sonra anlatırım. "

Kurulan sofrayla herkes masaya oturmuştu. Yavuz hala sinirli olduğu belliydi. Evdekiler de bu durumun farkındaydılar ama kimse bir şey diyemiyordu. Herkes yemeğini normal şekil de yerken biz yiyemiyorduk. Yavuz sinirlendiği için yiyemiyordu ben de onu bu kadar üzen şey ne onu merak ediyordum. Onun böyle olmasını istemiyordum. Araba da ki halinden çok korkmuştum ilk defa bu kadar öfkeli görmüştüm. Zil çaldığın da kimse yerinden kalkmak istemezken ben kalkıp açtım kapıyı.

"Buyurun "

"Afira ateşin evi mi?"

"Evet"

"Buyurun gelinliğiniz getirdim. Şuraya bir imza alabilir miyim?"

İmzayı attıktan sonra büyük ve ağır kutuyu kucağıma alarak odama çıktım. Kutuyu düzgün yere koyduğum da telefonuma gelen mesaja baktım.

Bilinmeyen numara

Oğlumun beni affetmesi için sen son şansımsın lütfen kaybettiğim yıllarımı bulmama yardım et. Oğlumun düğünün de olmak isterim.

Emindim artık yavuzun babasıydı bu kişi. Ne yapmıştı da oğlu bu kadar nefret ediyordu babasından. Hayatlarında iyi şeyler olmadığı kesindi. Aşağıya indiğimde kimin geldiğini soran gözlere baktım.

"Gelinliğimi getirmişler "

Normal bir şeymiş yemeğimiz devam ederken yavuzun hala durgun boş bakıyordu gözleri. Sorduğum soruyla pişman olmuştum. İkimiz de sofraya aç oturup aç kalkmıştık. Emreyle beraber bahçeye çıktıklarında yavuzun teyzesinin yanına oturdum.

"Bir şey sorabilir miyim?"

"Sor kızım"

"Yavuzun babası. Neden yavuz babasından konu açıldığında öfkeleniyor"

"Kendini hazır hissettiği zaman anlatsın kızım. Babasıyla ilgili bir şey sorduğun için böyle değil mi?"

"Evet"

AFİRA Basıldı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin