BÖLÜM 53 ~İ~

918 654 39
                                    


🌷~~Kadın, her ihtiyacını karşılayacak tek bir erkeği ister. Erkek ise, tek ihtiyacını karşılayacak her kadını. ~~🌷

♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️

Kahvelerine aşık olduğum adam. Evet dese canımı vereceğim adam vurmuştu hançeri sırtıma. Kolaymıydı o kadar şeyi yapmak. Yataktan zorda olsa kalkmıştım. Dün gece beni izleyen yavuzda takılı kalmıştı gözlerim. Saate baktığımda sabah daha çok erkendi ezan yeni okunmuştu. Aşağıya indiğim de ablam bitkin bir şekilde mirayı kucağında sallıyordu.

"Abla. Hiç mi uyumadı?"

"Yok kuzum ya gündüz var gece yok uykusu"

"Ben alayım mı biraz sen de uyu "

"Çok iyi olur ya"

Dünden razı ablam mirayı kucağına vererek hemen odasına gidip Uyudu. Miniğimi yatağa yatırdığım da ağlamaya başladı. İyi de ben buna bir şey yapmadım ki niye ağlıyor bu. Tekrar kucağıma  aldığım da susmuştu. Tekrar bırakmaktan korkuyordum.

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Kollarım gerçekten çok yorulmuştu. Üzerimi de değiştirmemiştim. Elim de ki ses bombasıyla odama çıktım. Yatağa yatırıp üzerini örttüm ben de bitmiştim zaten açtım. Uykuya dalmışken ben de biraz uyusam iyi olurdu.

Yüzüm de hissettiğim tuhaf baskıyla gözlerimi açtım. Miniğim ayağını ağzıma sokmaya çalıyordu.

"Ya sen 3 aylık bir bebeğe göre fazla hareketlisin yerin de rahat dur"

Odamdan ki gülme sesine baktığım da annem perdeyi açarken gülüyordu. Annemin odam da gezinmesi aynı evin için de olmamış garip geliyordu biraz.

"Hayırdır avukatlıktan anneliğe terfi mi ettin?"

"Hayır anne allah korusun. Ablam çok yorgundu biraz ben almak istedim dinlensin"

"Anne olmak zordur olunca anlarsın"

"Kahvaltı hazır mı?"

"Afira konuyu saptırma "

"AA ayıp ama kim ben hiç yapar mıyım öyle şeyler" yataktan kalktığım da kafanı dolaba çarptım.

"Al bak çarptı" diyen emre kötü kötü baktım. Bakmamla mirayı yanımdan alıp çıktı.

"Kendini zorlama bu kadar"

"Ne "

"Biliyorum üzgünsün mutlu olmak için zorlama "

Annem odamdan çıktığında elimi yüzümü yıkadıktan sonra üzerimi değiştirip aşağıya indim. Ablam masada uyurken serkan abi kızına mama içiriyordu. İşte 8 yıl özlemini çektiğim ailem.

Annemle babam eski yerinde biz eski yerinizde masada iki sandalye fazla. Ve bu çok güzel bir şeydi ailemin yanında olması. Kahvaltı yaparken salamı miraya yedirmeye çalışan emreye baktım.

"Emre o daha 3 aylık bebek. "

"Olabilir zeynep biz yiyoruz neden o hep biborandan içiyor ağzı yoruluyor yazık "

"Emre sen nasıl büyüdün oğlum? "

"Tamam ya"

Sakince kahvaltımızı yaptıktan sonra gözlüğümü gözüme takıp evden çıktım. Bugün biraz gezsem iyi olacaktı. Arabama binip AVM sürdüm. AVM geldiğim de arabayı park ettim. Arabanın camından kedime son kez baktığım çok havalı görünüyordum. Kırmızı takımım siyah topuklu Ayakkabılarımı ve Gözümde ki siyah gözlüklerim harika bir hava katıyordu bana.

AFİRA Basıldı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin