Geçen 1 günün ardından şehirden ayrılıyorlardı. Katsu, Rachelle ile başbaşa konuşmak amacıyla Tsuki'nin sırtına oturdu. Aşağıdan giden vagonu, havadan takip ediyorlardı.
[Rachelle: Benimle uçman pek alışık olmadığım bir şey.]
[Katsu: Bana anlatmak istediğin bir şey olduğunu düşündüm.]
[Rachelle: Bunu nereden çıkardın?]
[Katsu: Bir kez daha soracağım... Bana anlatman gereken önemli bir şey var mı?]
[Rachelle: Hayır yok...?]
Katsu, Tsuki'ye hızlanması için komut verdi. Vagonları arkalarında bıraktıklarında bir tepenin ardına indiler.
[Rachelle: Neden durduk?]
[Katsu: Benimle gel.]
Tsuki'nin sırtından indiler ve yakındaki ağacın gölgesinde durdular. Katsu'nun sert bakışları, Rachelle'nin gözlerine bakıyordu.
[Katsu: Son kez soruyorum... Bilmem gereken ama benden sakladığın bir şey var mı?]
[Rachelle: Hayı-]
Rachelle'nin sesi, Katsu'nun tokadı ile kesildi. Rachelle, yanağını tutup gözlerini açtı ve Katsu'ya baktı.
[Katsu: Aptal! Benden gizleyerek bana iyilik yaptığını mı düşünüyorsun!?]
Rachelle'nin sağ kolunu tuttu ve kıyafeti sıyırdı. Kolun üzerinde oluşmuş kesik ve yaralara baktı.
[Katsu: Bunu neden kendine yapıyorsun!?]
[Rachelle: Ele geçirilmemek için acı ile kendimi ayık tutuyorum...]
[Katsu: Bana söylemen gerekirdi!]
[Rachelle: Özür dilerim.]
Elini Rachelle'nin yaraları üzerinde gezdirip, salgıladığı şifa iksirini uyguladı.
[Katsu: Seni kurtaracağım.]
[Rachelle: Nasıl...?]
[Katsu: Bu acıya katlanmak yerine bir daha büyü yapamayacak olsan ama içindeki savaş sona erse ne hissederdin?]
[Rachelle: Büyü olmadan hayatta kalamam.]
[Katsu: Her zaman önüne atlayıp seni hayatta tutacağım.]
[Rachelle: Yine sana yük olmamı istiyorsun...]
[Katsu: Seni asla bir yük olarak görmedim. Birlikte büyüdüğüm ablam olarak, değerli bir parçam olarak gördüm.]
[Rachelle: Katsu...]
Rachelle'nin gözlerinden süzülen yaşlar, Katsu'nun koluna düştü.
[Katsu: Bunu ikinci seçenek olarak kullanacağımı unutma. Önce Lure ile konuşmayı deneyeceğim.]
[Rachelle: Burada mı?]
[Katsu: Daha fazla zaman kaybetmek istemiyorum.]
[Rachelle: Hazırım öyleyse.]
Katsu büyü kitabını çağırdı. Sayfalarını karıştırıp aradığı büyüyü buldu ve okumaya başladı.
[Katsu: Ext Ezte Quinubulum.]
Kelimeler bittiği anda çevreyi saran kara duman, Katsu'nun görüşünü kapattı. Dumanlar giderek beyaza döndü ve büyük bir kar fırtınasının ortasında durduğunu fark etti. Soğuk değildi ama fırtınanın etkisi yüzünden görüşü kısıtlıydı.
[Katsu: Boşuna beni geri göndermek için çabalama. Göster kendini.]
Fırtınanın içerisinde oluşan karartı, Katsu'ya doğru yaklaşmaya başladı.
[Lure: Gerçeklik ve sahteliği ayırabilen gözlere sahipsin. Görmeyeli oldukça güçlenmişsin.]
Karartı, daha fazla yaklaşmadan durdu.
[Katsu: Tatlı dille benim tarafıma geçmeni istesem ne dersin?]
[Lure: Fiziksel formlarımızda olsaydık şimdiye domuz yemi olmuştun derim.]
[Katsu: İşbirliği yapmazsan seni Rachel'ın bedeninden çıkaracağım.]
[Lure: Bilincinin burada kısılı kalmasını sağlayacak sonsuz bir ilüzyon başlattım. Oyun bitti çocuk.]
[Katsu: Nasıl!?]
Bedeni soğuğu hissetmeye başlamıştı. Kara gömülen ayaklarını hareket ettirmeye çalıştı ancak başaramadı.
[Lure: Bu bedende 2 ruh var.]
[Katsu: İmkansız!]
Sisin içinde bir karartı daha belirdi.
[Camila: Selam.]
[Katsu: B- Bu ses...! Camila!?]
[Camila: Yüzündeki ifadeye bayıldım. Fiamma seçmem gereken son bedenin bu olduğunu söylediğinde saçmaladığını düşünmüştüm fakat çok güzel tahmin etmiş.]
[Katsu: Hayır! Hayır! Hayır! Bırakın beni!]
[Lure: HAHAHAHAHA! Tüm arkadaşlarının ölümünü izleyeceksin! Camilanın ele geçirdiği beden ile uyanacağım ve lordumu tekrar yeryüzüne çağıracağım!]
[Camila: İlüzyon büyüsüyle kombolanmış zihin mührüme hoş geldin Katsu!]
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kristal Gül Serisi 1: Dünyanın En İyi Light Novelinde Normal Bir Gün (1. Kısım)
FantasyEskiden her türlü sporda çok yetenekli olan Sasaki Katsu isimli genç, bir gün bir trafik kazası geçirir ve belden aşağısı felç kalır. Artık eski hobilerini yapamayacak durumda olan Katsu, kendini yazarlığa adar. Aylar sonra ilk romanının sonunu nası...