Kristal Gül Serisi 1: Dünyanın En İyi Light Novelinde Normal Bir Gün (1. Kısım)

ZİNDAN

Zindana gireli 2 saati geçmişti ve karışık yollardan geçerek 10 kat kadar derine inmişlerdi. Şimdiye kadar olan katlar çoktan temizlendiği için pek fazla canavar yoktu ve yer yer bazı maceracıların kurduğu kamplar vardı.

11. kata inen merdivenden aşağı iniyorlardı. Dar, karanlık bir geçitti ve meşaleleri ile zar zor görüyorlardı.

[Rachelle: Burası fazla ürkünç!]

[Katsu: Ürkünç olsa da insan yapımı gibi duruyor değil mi? Belki eski çağlarda kullanılmış bir sığınaktır.]

[Diona: Zindanın girişi kapalıyken canavarlar buraya nasıl girmiş olabilir?]

[Katsu: Eğer en alt kata ulaşırsak bazı cevaplar bulabiliriz sanırım...]

11. kata ulaştılar, bu kat ve sonraki katlarda daha güçlü canavarlar olduğu için kimse fazla dayanamamıştı. Madencinin oğlu bu katlarda olmalıydı.

[Diona: Canavar kokusu alıyorum. 5, hayır 10... Giderek artıyorlar!]

[Katsu: Hangi taraftan!?]

Katsu, elini kaldırdı ve geniş çaplı bir ateş topu oluşturup etrafı aydınlattı. 4 tarafında koridorlar olan bir yerin ortasında duruyorlardı.

[Diona: Her taraftan!]

Diona, koridorlardan birinin önüne geçip toprak büyüsü ile bir kapı oluşturdu.

[Diona: Tüm girişleri kapatmalıyız!]

Katsu da onun yaptığını yapıp diğer girişlere toprak kapılar kurdu. Kapıların arkasındaki yaratıklar, delirmiş gibi kapıları yıkmaya çalışıyordu.

[Diona: Tuzak kuracak kadar zeki canavarlar mı!? Kesinlikle çok güçlü bir şey tarafından kontrol ediliyorlar!]

[Rachelle: Böyle giderse öleceğiz!]

[Katsu: Altımızı patlatıp aşağı kata inmeliyiz!]

[Diona: Ben kapıları tutarken sen büyü çemberini hazırla!]

Katsu yere çöküp toprak büyüsü ile zemini aşındırmak için bir büyü çemberi oluşturdu ancak büyü çemberi kendi kendine bozuldu.

[Katsu: Büyü karşıtı taşlar!?]

[Diona: Daha fazla tutamıyorum!]

[Orenda: İkisinin elini tut, sizi alt kata ışınlayacağım!]

[Katsu: Ellerinizi verin!]

İkisi de Katsu'ya koşup elini tuttu. Tam canavarlar kapıları yıkıp odayı doldurduğu sırada üçü birlikte alt kata ışınlandılar. Yere oturup rahat bir nefes aldılar.

[Katsu: Orenda olmasa işimiz bitmişti.]

[Diona: Seni duyamıyoruz ama teşekkürler Orenda...]

[Rachelle: Teşekkürler...]

[Orenda: Sevinmek için henüz erken. Bu kat daha zorlu olacak.]

[Diona: Kokular! Geçen seferkinin iki katı!]

[Katsu: Koşun!]

Düz koridor boyunca koşmaya başladılar. Arkalarından gelen canavarların yaklaşan kükremeleri onları geriyordu.

Onları yetişen bir canavarın kolu uzandı ve Rachelle'nin bacağını çekip onu yere düşürdü. Rachelle çığlık atarak karanlığa doğru çekildi.

[Katsu: Rachel!]

Katsu geri dönüp onu kurtarmak istedi fakat Diona onu kucağına alıp koşmaya devam etti.

[Katsu: Bırak beni Diona! Rachel'ı kurtarmalıyız!]

[Diona: Rachel iyi olacak, ona güven!]

Diona bağırırken gözlerinden yaşlar geliyordu.

[Katsu: A-ama-]

Arkalarında kalan karanlığın içerisinden bir şey etrafındaki her şeyi biçiyordu.

[Katsu: Sahtelik cadısı!?]

[Diona: Bilerek kendini araya atıp hepsini cadı formu ile biçmeyi planladı. Son günlerde cadı formunu kontrol etmek için antrenman yapıyordu ve başardı.]

[Katsu: Cidden iyi olacak mı?]

[Diona: Dar alanda ona yaklaşırsak, bizi yaralamamak için kendini kısıtlamak zorunda kalır.]

[Katsu: Anladım...]

Koşmaya devam ederken Diona, yaralı birinin yolda oturduğunu gördü.

[Diona: İleride biri var!]

Adamın yanında durdular ve şifa büyüsü kullandılar.

[Katsu: Madencinin oğlu olma ihtimalin nedir?]

[Adam: Sizi... Babam mı yolladı...?]

[Katsu: Öyle de diyebiliriz ama seni bulup geri dönme gibi bir planımız yoktu. En dibe gitmeye çalışıyoruz.]

[Adam: Ben de dibi görmek istiyorum! Günlerdir canavar etinden başka bir şey yemedim... Yaralı halimle sürekli dibe doğru gitmeye çalıştım!]

[Katsu: Bizi yavaşlatmayacağını düşünüyorsan gelebilirsin.]

[Floyd: Büyünüz sayesinde turp gibi oldum! Beni Floyd olarak çağırabilirsiniz! Geçici olarak size katılmak istiyorum!]

[Katsu: Tamam öyleyse, arkadaşımız birazdan işini bitirip gelir ve yola çıkarız.]

Karanlığın içinde bir çift kırmızı göz parladı.

[Floyd: B-Bu da ne!?]

Devasa pençelerini yere sürterek gelen canavar görünüşlü Rachelle, normal formuna dondü.

[Katsu: İşte geldi.]

[Floyd: Aa... Arkadaşınızdı demek...]