Kristal Gül Serisi 1: Dünyanın En İyi Light Novelinde Normal Bir Gün (1. Kısım)

YENİ BİR AMAÇ

Katsu'nun, Sylvia'nın yanında çalışmaya başlamasının üzerinden 4 gün geçmişti. İşler gün geçtikçe daha iyi bir hale geliyordu ancak hala müşteri eksikliği çekiyorlardı, bu yüzden ufak bir toplantı yapmaya karar verdiler.

[Katsu: Müşterilerimizin bu kadar az olmasının bir sebebi var mı sence?]

[Sylvia: Bizim dükkanımızdan daha büyük dükkanlar var ve daha fazla çeşit sunuyorlar.]

[Katsu: Bugüne kadar olan tüm malları sipariş yoluyla aldın değil mi?]

[Sylvia: Evet.]

[Katsu: Peki elimizde ne kadar ors var?]

[Sylvia: 5000 kadar.]

[Katsu: Kesinlikle yeterli olmayacak ama bir yolunu bulup arka tarafa bir demirci tezgahı yaptırmalıyız.]

[Sylvia: Demirci tezgahı?]

[Katsu: İşlenmiş ürünler, hammaddeden daha pahalıya patlar yanlış mıyım? Bundan sonra sadece hammadde sipariş vererek kendi ürünlerimizi üreteceğiz, bu bizim ilk adımımız olacak.]

[Sylvia: Tüm paramızı böyle bir şeye yatırmak doğru mu!?]

[Katsu: Bu yüzden kalıcı müşterilere ihtiyacımız var. Arkadaşlarımın da içerisinde bulunduğu bir lonca biliyorum ve eğer orada adımızı duyuracak şeyler başarabilirsem kesinlikle müşterilerimiz artar.]

[Sylvia: Hem burada çalışıp hem de lonca görevlerine yetişmeye çalışmak seni fazla zorlar!]

[Katsu: Bunu boşuna yapmıyorum herhalde. İlerde daha zorlu görevlere çıkacağım için özel bir demirciye ihtiyacım var bilirsin ya...]

Sylvia, neşeyle Katsu'nun üzerine atladı.

[Sylvia: Yani hep iletişim halinde kalacağız! Bir gün gideceksin diye çok korkuyordum!]

[Katsu: Kabul mü ediyorsun yani?]

[Sylvia: Elbette!]

Böylece Katsu'nun yeni amacı kesinleşti. Bu dükkanı şehrin en iyisi haline getirecekti.

Akşam oldu ve evlerine dağıldılar. Katsu yorgun şekilde eve girdi ve harika yemeklerin kokusunu aldı.

[Diona: Sonunda geldin Katsu, günün nasıl geçti?]

[Katsu: Sylvia'nın hiç acıması yok...]

[Diona: Evet... Oraya birkaç kez teslimat yapmıştım... Neyse hadi üzerini değiş ve yemeğe gel.]

[Katsu: Tamam anne...]

Katsu odasına çıkıp üzerini değişti ve rahat bir şeyler giydi, banyoda ellerini yıkadı ve masaya oturdu. Rachelle'nin hazırladığı mükemmel yemekleri mideye indirmeye başladı.

[Katsu: Her zamanki gibi harika! Eline sağlık Rachel!]

[Rachelle: Beğenmene sevindim.]

[Katsu: Bu arada ben de sizin katıldığınız loncaya katılmak istiyorum.]

[Diona: Ama zaten bir işin var...?]

Katsu, dükkan hakkındaki planını anlattı.

[Diona: Anlıyorum... Kendine fazla yüklenmemeye çalış tamam mı?]

[Katsu: Tamamdır! Yarın izin günüm olduğu için sizinle birlikte loncaya geleceğim!]

Ertesi gün, Diona ve Rachelle ile birlikte loncaya gitti ve kaydını yaptırdı. Ortam oldukça sıcak görünüyordu ve herkes iyi geçiniyor gibiydi. Katsu etrafa bakarken bir kadın onlara yaklaştı. Kırmızı bir büyücü cübbesi giyiyordu, saçları uzun ve parlak bir kırmızı tonundaydı. Gözleri de geceyi aydınlatan alev gibi parlak bir turuncu tonu taşıyordu.

[Yumura: Demek Diona ve Rachel'ın bahsettiği çocuk sensin, merhaba benim adım Yumura Laura.]

[Katsu: Merhaba ben de Katsu Sasaki, memnun oldum.]

[Yumura: Artık loncamızın bir üyesi olduğuna göre neden bir göreve çıkmıyorsun?]

[Katsu: Öneriniz var mı?]

[Yumura: Ultgard'ın biraz açığındaki madenlere gitmeye ne dersiniz? Söylenene göre maden kazıları sırasında bir zindana denk gelmişler ve orayı temizlemeleri için maceracılara iyi para veriyorlar. Eğer dibine kadar ulaşırsanız, 1 milyon ors kazanacaksınız. Bizim loncamızdan 7 kişi oraya gitti ancak aşırı fazla yaratıklardan dolayı geri çekildiler.]

[Katsu: Denemekten zarar gelmez.]

-1 MİLYON ORS!? DÜKKANIN KADERİ TAMAMEN DEĞİŞİR! Üstelik madencilerin gözüne girip onları dükkanımın müşterisi yapabilirim!-

[Diona: Öyleyse hemen yola koyulalım.]

Üçü birlikte vagonlarına binip yola çıktılar ve şehrin kuzey kapısının yakınlarında kurulu madenlere geldiler.

[Rachelle: Burası oldukça kirli duruyor...]

[Diona: Maden sonuçta...]

[Katsu: Mızmızlanmayı bırakın ve gelin.]

Girişinde sıkı bir güvenliğin bulunduğu maden ağzına geldiler. Burasının zindana indiği çok belliydi.

Madencilerden biri, girişteki muhafızlar bağırıyordu...

[Madenci: Oğlum günlerdir geri gelmedi ve hiçbir şey yapmayacak mısınız cidden!?]

[Muhafız: İçeriye girenlerin imzaladığı belgelerde, kaybolmaları durumunda hiçbir yardımın gönderilmeyeceği yazıyordu zaten efendim.]

[Madenci: O zaman bırakın ben gideyim!]

[Muhafız: Herhangi bir maceracı loncasına kayıtlı değilseniz buna izin veremem.]

Katsu girişe yaklaştı ve olaya dahil oldu, Diona ile Rachelle de onu takip etti.

[Katsu: Sorun nedir?]

[Madenci: Maceracı mısınız evlat!? Oğlum o zindana girdi ve 4 gündür geri dönmedi! Lütfen yardım edin!]

[Katsu: Sakin olun lütfen. Böyle durumlar için loncaya iş ilanı da verebilirsiniz değil mi?]

[Madenci: Ne yazık ki ödül olarak verebileceğim yeterli param yok...]

[Katsu: Anlıyorum. Size yardım edeceğiz efendim.]

[Madenci: Ama size bir şey veremem...]

[Katsu: Sizden tek istediğim dükkanımın reklamını yapmanız. Madenciler için kaliteli aletler satabiliriz.]

[Madenci: Herkese duyuracağım! Lütfen oğlumu geri getirin!]

[Katsu: Hyoken sokak, no 34. Gidelim çocuklar.]

Katsu, dükkanın adresini verdi ve muhafızla konuşup madene girdiler. Uzun bir yürüyüşün ardından, devasa taş bir kapıyla karşılaştılar. Zindanın girişi.