Kristal Gül Serisi 1: Dünyanın En İyi Light Novelinde Normal Bir Gün (1. Kısım)

TSUNDERE BİR ELF?

Ateşin çıkardığı çatırtı sesleri... Sanki birisi bir şey pişiriyor ve ağız sulandıran et kokusu çevreye yayılıyor... Katsu'nun uzun süredir kapalı olan bilinci yerine gelirken algıladığı şeyler bunlardı. Dudaklarında da bir şeyler hissediyordu ancak daha önce böyle bir şey hissetmemişti... Gözünü yavaşça açtı ve neler olup bittiğine bakmak istedi. Gördüğü ilk şey onunla dudak dudağa olan bir kızdı, bu kızı daha önce hiç görmediğine emindi. Sivri kulaklarından, bir elf olduğu anlaşılıyordu. Fiziksel olarak kısa ve hafifti. Uzun ve turkuaz rengi saçları, Katsu'nun üzerine düşüyordu. Pembe renkli gözleri yavaşça açıldı ve Katsu'nun ona bakan gözünü gördü. Katsu, ağzına dolan ekşi sıvıyı zar zor yuttu, kız hemen kalktı ve ateşin yanına gitti.

[Kız: Yanlış anlama sadece ilaç içiriyordum!]

Katsu, başındaki inanılmaz ağrıyla birlikte yerinde doğruldu. Yapraklarla kurulmuş bir yatağın üzerindeydi ve çevreye baktığında, hala zindanda olduğunu anladı.

[Katsu: Bana ne oldu...?]

[Kız: Seni zindandaki tuzaklardan birinde buldum ve evime getirdim.]

[Katsu: Tuzak mı? Neden hiçbir şey hatırlayamıyorum? Diğerlerine ne oldu?]

[Kız: Diğerleri? Yalnız olduğuna eminim.]

[Katsu: Bir şekilde ayrı düşmüş olmalıyız!]

Aniden yerinden fırlayan Katsu, bedenini saran inanılmaz acıyla inledi. Kız kalkıp onu tuttu.

[Kız: Bu halinle hareket edemezsin aptal!]

[Katsu: Şifa büyüsü kullanabilirim.]

[Kız: O kolu şifa büyüsünün iyileştirebileceğini sanmıyorum.]

Katsu, kızın ne dediğini anlamak için kollarına bakmak istedi ama sol kolunu hissetmediğini fark etti. Kafasını çevirip baktığında ise sol kolunun yerinde olmadığını fark etti.

[Katsu: K-Kolum!]

[Kız: Seni bulduğumda yoktu, neredeyse kan kaybından ölecektin.]

[Orenda: Özür dilerim Katsu... Kolunu ben aldım.]

[[Katsu: Neden!?]]

[Orenda: Tuzakta sana saldırmaya çalışan yaratıkları engelleyip seni korumak için. Çok uzun süre bilinçsizce yattın ve buna mecbur kaldım.]

[[Katsu: Anlıyorum...]]

[Kız: Bu arada yanında yüzlerce canavar cesedi vardı! Şanslısın ki bir şey onları önceden öldürmüş!]

[Katsu: Demek öyle... Henüz kendimi tanımadım değil mi? Ben Katsu Sasaki.]

[Lia: Kısa sürelik konuşacağımız için bilmene gerek yok ama ben Lia Leoferd.]

-Ve tsundere oyuna katılır...-

[Katsu: Söylesene Lia... Buraya evim demiştin doğru mu?]

[Lia: Sana anlatmama gerek yok, iyileş ve burayı terk et!]

[Katsu: Sadece ortamı biraz ısıtmak istiyorum... Beni kurtardığın için teşekkürler.]

[Lia: Ölüp canavarları doyurmanı istemedim, sonra benim başıma dert oluyorlar.]

[Katsu: Minnettarım...] (Alakası yok.)

[Lia: Ses çıkarmadan otursan iyi olur, ben uyumaya gidiyorum. Yanıma yaklaşırsan ölürsün.]

[Katsu: Sanki yaparım da!]

Lia, odadaki duvar görevi gören perdelerin arkasına geçti ve yattı. Katsu da ateşin yanında otururken, yerdeki yemek dolu tabağı gördü.

[[Katsu: Benimle ilgilenip yemek hazırlarken uykusuz kalmış olmalı...]]

[Orenda: Her gün aynı yöntemle ilaç verdi ve uyumayıp sürekli seni kontrol etti.]

[[Katsu: HER GÜN!? Kaç gündür uyuyorum ben!?]]

[Orenda: 8 gün olduğunu sanıyorum.]

[[Katsu: Diğerlerine ne oldu peki?]]

[Orenda: Anlaşılan kazadan biraz öncesine ait anılarını kaybetmişsin. Savaş esnasında onlardan ayrı düştün ve bir çukura düştün. Eminim iyilerdir ve seni arıyorlardır.]

[[Katsu: Kaçıncı katta olduğumuz hakkında bir bilgin var mı?]]

[Orenda: Hiçbir fikrim yok.]

Katsu yerdeki yemek dolu tabağı aldı ve yemeye başladı. Bilmediği bir etten yapılmış yahninin tadı, garip ama bir o kadar da güzeldi.

[[Katsu: Bugünlük dinlenmeme bakacağım ve sonrasında ne yapacağıma karar vereceğim.]]