Kristal Gül Serisi 1: Dünyanın En İyi Light Novelinde Normal Bir Gün (1. Kısım)

CAMILA İLE YÜZLEŞMEK

Haftalar sonra herkesin dilinde dolanan bir kişi ortaya çıktı. Griffini ile gökyüzünde dolaşan siyahlar içerisindeki bir çocuk. Sürekli sırtında bir çanta gibi duran siyah kumaşın altında ne olduğunu merak ediyorlardı ancak kimse bunu öğrenebilecek kadar yakınına giremiyordu.

Katsu'nun, Tsuki ile tanışması üzerinden 1 ay geçmişti ve Camila'nın olabileceği yerleri teker teker inceliyorlardı. 14 yer gezdiler fakat hiçbir ize rastlamadılar.

Yine soğuk gecenin karanlığına gömülmüş gökyüzünü arşınlıyorlardı...

[Katsu: Şuradaki kayalıklarla mola verelim Tsuki.]

Griffin ciyaklayarak karşılık verdi ve inişe geçti. Katsu için bu kayalıkların işe yarar bir amacı vardı.

[Katsu: Boyutsal çanta büyüsü bu kayalıkların içinde olmalı.]

-Şeytan Lordu ile olan savaş sırasında bir cadı, bu büyü ile koca orduyu farklı bir boyutta taşıyıp Şeytan Lordu'na sürpriz saldırı yapmıştı. Yanımda daha fazla özümsenecek madde ve fazlalıkları taşımak için güzel bir büyü.-

Katsu, elini kayaya dayadı ve kayanın üzerinde çeşitli semboller belirdi.

[Katsu: Özümse!]

Sadece Narsisizm Cadısı'nın kullanabildiği özümseme yeteneğini, ikiz şeytanlar sayesinde kendisi de kullanabiliyordu. Zamanında bu büyüyü, bu taştan özümseme ile çıkaran kişi Narsisizm Cadısı'ydı. Şeytan Lordu'na sürpriz saldırıyı planlayan cadının ta kendisi.

Kayadaki büyüyü özümsedikten sonra beynine dolan bilgiyi hissetti.

[Katsu: Boyutsal çanta.]

Katsu'nun sağ elinin altında bir yarık oluştu. Üzerindeki fazlalıkları ve Orenda'nın bedenini içeri yerleştirdi.

[Katsu: Hangi silahları taşıdığımı göremedikleri için nasıl bir strateji izleyeceklerine karar veremezler. Dimera, Orenda ile konuşmak istiyorum.]

[Dimera: Anlaşıldı efendim.]

[Orenda: Durduk yere neden benimle konuşmak istedin?]

[Katsu: Seni bir anda susturduğum için özür dilemek istedim.]

[Orenda: Kendini tamamen güç arzusuna kaptırdığından beni unutmuşsundur diye düşünüyordum.]

[Katsu: Saçmalama! Öyle olsa neden bedenini hep yanımda taşıyayım ki!?]

[Orenda: Seçtiğin yolda kötü hissetmemek için. Beni hiçe saydıktan sonra bedenimi koruyunca seni affedeciğimi düşündün.]

[Katsu: Neden gittiğim yola bu kadar karşısın?]

[Orenda: Kendin hakkında hiçbir şeyi umursamadan hareket ediyorsun. Ruhun ele geçirildiğinde öleceksin. Herkesi kurtarmak istediğini söylememiş miydin!? Eğer ölürsen beni kurtaramazsın!]

Katsu gülümsedi.

[Katsu: Eğer ele geçirilirsem beni kurtarır mısın Orenda?]

[Orenda: Huh?]

[Katsu: Kendimi umursamadığımı söyledin değil mi? O zaman artık umursuyorum ve ele geçirilirsem senin beni kurtaracağına inanıyorum.]

[Orenda: Aynı şey değil!]

[Katsu: Barışalım Orenda. Tekrar el ele verip herkesi kurtaralım. Bir daha asla sana sormadan hareket etmeyeceğim söz veriyorum!]

[Orenda: Bana düşünmem için zaman ver. Bir süre sessiz kalacağım.]