Kristal Gül Serisi 1: Dünyanın En İyi Light Novelinde Normal Bir Gün (1. Kısım)

MARIGOLD PERICULUM

Savaş alanında oluşan yıldırımlar, Lenon'un kılıçları tarafından absorbe ediliyordu. Katana ve kılıçların peş peşe çarpışma sesleri yankılanmaktaydı.

[[Lenon: Rachelle'ye zarar veremem! Katsu'nun ruh büyüsüne ihtiyacımız var!]]

Hanae de yıldırım kafesine yaklaşmadan ışınlarıyla destek veriyordu. Lia kendine gelir gelmez yayını kullanıp ok yağdırmaya başlamıştı. Sarabeth ise yerden fışkıran pençelerini savuruyordu. Saldırıların hiçbiri Camila'nın bariyerini aşacak kadar güçlü değildi.

[Katsu: ORADA OLMALIYIM!]

[Lure: Kalan hayatını burada geçireceksin.]

[Katsu: Lenon bir yolunu bulacaktır. Kendisi, Uzay Cadısının gücüne sahip.]

[Lure: Marigold, ruhu ile birlikte yok edildi.]

[Katsu: Uzayı kontrol edebilen bir cadı için öyle gözükmek pek zor değil.]

[Lure: Ne demek istiyorsun!?]

[Katsu: Marigold hiç ölmemişti Lure! Gücünün bir kısmını nesiller boyu aktaracak bir aile seçti. Bu sırada kendisi mühürlü haldeydi. Ne zaman ki aileden biri bu gücü uyandırırsa, o zaman mühür çözülecekti.]

[Lure: Yalan!]

Gökyüzünde kocaman bir yırtılma oluştu. Yırtılmanın arasındaki uzay boşluğu görülüyordu. Herkes savaşmayı bıraktı ve gökyüzüne baktı.

[Camila: Kimin işi bu!?]

[Marigold: Gücüme sahip çıktığınız için tüm soyuna minnettarım genç Lenon.]

Ses tüm alan boyunca yankılanıyordu.

[Lenon: Ben mi...?]

[Marigold: Kafanın karışması normal. Sana kısa süre eşlik eden bu gücün gerçek sahibi benim. Üzgünüm ancak onu geri almam gerekiyor. Karşılığında ise metal olan her şeyi bükmene yarayacak bir güç elde edeceksin.]

[Lenon: Hiçbir şey anlamıyorum...]

Yarığın içinden aşağı doğru süzülen, yıldız kaplı bir beden göründü. Yere nazikçe iniş yaptı ve üzerindeki kıyafetler oluşmaya başladı. Yarıktaki yıldız tozları birleşerek Marigold'un üzerine serpildi.

[Marigold: Geçmişte gördüğüm her şey yaşandı. Kimlerin kahramanca savaştığını, kimlerin kahpece süründüğünü izledim. Kötü olanlara uzayın acımasızlığını gösterme zamanı geldi. Ben, Marigold Periculum! Tanrı ile birlikte bu dünyayı değiştireceğim!]

[Camila: M- Marigold!? Ölmüş olman gerekiyordu!]

[Marigold: Gördüğüm kadarıyla senin de 2 sefer önce ölmüş olman gerekirdi.]

[Camila: Dalga geçiyor olmalısın! Haksızlık! Böyle bir zamanda gelmen haksızlık!]

[Marigold: Kızımın seçtiği, Tanrı olan kişiye zarar vermenin hesabını vereceksin!]

Bulutlar arasından inen binlerce uzay kılıcı etrafta uçuşmaya başladı. Marigold'un ayağını yere vurmasıyla oluşan şok dalgası, Camila'nın bariyerini ve elindeki katanasını paramparça etti.

[Camila: Ne bu mantık dışı güç!?]

Camila'nın bozulan büyüleri arasında zihin mührü de vardı. Katsu'nun serbest kalan zihni, bedenine geri döndü. Yattığı yerden kalktı ve yaşananları gördü.

[Katsu: Hoş geldin Marigold!]

Katsu'nun geri döndüğünü gören dostları sevinçle güldü.

[Marigold: İyi olduğunuzu görmek güzel lordum.]

-Marigold romandaki 4. duvarı yıkmış ve ne olduğunun farkında olan bir karakter. Yani gerçek dünyadan ve benden haberi olması gerekiyordu. Bu kadar erken uyanmasını beklemiyordum ama yeni ve güçlü bir müttefiğimiz var artık.-

[Katsu: O bedeni ele geçirmiş ruhu çıkarman gerekiyor Mari. Şu cadı ruhu ile de ilgilenebilir misin?]

[Marigold: Onu itaatkar ve tatlı bir köpeciğe çevireceğim.]

[Katsu: Ellerinden öper.]

Havadaki kılıçlar, Camila'nın etrafını sarmaladı. Sürekli dönen kılıçların ışıkları birleşti ve bir hortum görünümü aldı. Rachelle'nin ağzından çıkan Camila'nın ruhu, hortuma karışarak hortumun rengini yeşile çevirmişti.

[Camila: Ölemem! Hayır!]

[Katsu: Kocanı geri getirmek yerine sen onun yanına git!]

[Camila: Yanına...]

Katsu, boyutsal çantasını açıp Camila'nın cesedini hortumun içine fırlattı. Boyutsal çantanın içindeyken hiç çürümemişti.

[Katsu: Seni başkasının yüzüyle görmesine izin verme.]

Ruh, Camila'nın bedenine akın ederek bedeni iyileştirdi. İlk defa arınmış zihniyle birlikte düşünüyordu. Gözlerinden yaşlar süzüldü.

[Camila: Anlıyorum... İşlediğim tüm günahların bedelini kavradım... Ne kadar yanlış bir yola saptığımı görebiliyorum...]

Yavaşça toza dönüşmeye başlamıştı.

[Camila: Bu kirli ruhu huzura erdirdiğiniz için teşekkür ederim...]

Hortumun rengi tekrar siyaha döndü. Beden tamamen toz olmuştu.

[Marigold: Ruhun uzayla bütünleşsin.]

Hortum yavaşladı ve kayboldu. Marigold, diz çökmüş şekilde bilinçsizce oturan Rachelle'ye yaklaştı ve elini kafasına koydu.

[Marigold: Yerini bilecek ve Rachelle'ye itaat edeceksin. Varlığını silip gücünü bırakabilecek gücüm olduğunu biliyorsundur.]

[Lure: E- Evet...]

[Marigold: Aferin.]