Kristal Gül Serisi 1: Dünyanın En İyi Light Novelinde Normal Bir Gün (1. Kısım)

YENİ BİR DOSTLUK

Çevredeki insanların şaşkın bakışları arasında, baygın haldeki Hanae ve Lenon'u alıp sığınağın dışında bekleyen Tsuki'nin yanına gittiler. Katsu, yanında getirdiği Camila'nın bedenini kullanarak, Hanae'yi bir kez daha kurtardı. Lia'nın da onlara katılmasıyla ve Hanae ile Lenon'un uyanmasıyla birlikte Katsu, yaşadığı her şeyi anlatmaya başladı.

Bu zamana kadar yaşadığı her şeyi anlattıktan sonra aralarında sohbet etmeye başladılar.

[Katsu: Camila'nın anılarını görememe sebebim, ruhunun bölünmüş olmasıymış demek.]

[Sylvia: Bir önceki halinden daha güçlü olduğunu söylemesine rağmen onu kolayca yendin değil mi? Tam olarak nasıl bir güce sahipsin...!?]

[Katsu: İçimdeki şeytanların beni ele geçirmesine izin verip elde ettiğim bir güçtü sadece. Bermudayı daha çok kullanacak olursam tamamen ele geçirilebilirim.]

[Rachelle: İlk kez kullanmış olmana rağmen bedenin çok etkilenmiş.]

[Katsu: Duygularımı da aynı şekilde etkiliyor. İnsanlığımı daha fazla kaybetmek istemiyorum.]

[Hanae: Seni her şekilde severim Katsu...]

Hanae iç çeker gibi konuşmuştu.

[Sylvia: Hey hey hey!]

[Hanae: S- Sesli mi söyledim!? Aaaaah!]

Elleriyle, kızarmış yüzünü kapattı.

[Rachelle: Kızlarla aran oldukça iyi gibi he Katsu?]

[Katsu: Hahaa... Haha... Ha...]

[Sylvia: Gün geçtikçe rakiplerim artıyor!]

Rachelle, Lenon'a döndü.

[Rachelle: Daha iyi misin?]

[Lenon: Teşekkür ederim iyiyim...]

[Katsu: Camila'nın ruhu ile yüzleştiğin için arkadaşlık bağı kurmaktan çekindin ve sessiz kalmayı tercih ettiğini düşünüyorum?]

[Lenon: Evet... Şimdi ise birlikte yaşadığım arkadaşlarımla hiç konuşamadan öldüler...]

[Katsu: Eğer intikamlarını almak istiyorsan bizimle gelebilirsin. Benim yüzümden ölen insanlar için savaşmaya kararlıyım.]

[Lenon: İşinize yarar mıyım bilmiyorum...]

[Katsu: Önemli olan bu değil Lenon. Seninle arkadaş olmak istiyorum.]

Katsu, elini Lenon'a uzatıp gülümsedi.

[Katsu: Ailemize katılmak ister misin?]

Lenon, ona uzatılan eli sıkıca tuttu ve güldü.

[Lenon: Olur!]

[Katsu: O zaman ilk hedefimiz başkentin onarımına yardım etmek!]