Kristal Gül Serisi 1: Dünyanın En İyi Light Novelinde Normal Bir Gün (1. Kısım)

8 YIL SONRA

Bu hikaye, eskiden basit bir hayatı olan ve daha sonra ölüp kendi romanında yaşamaya başlayan gencin hikayesidir. Huzurlu bir köyde doğduktan sonra bir saldırı sonucu, çocukluk arkadaşıyla kaçmaya başlayıp bir zaman sonra çocukluk arkadaşından ayrı düşmüş ve onu geri almaya yemin etmiş bir genç. Yeni ailesiyle beraber yıllarca ticaret yapıp çeşitli maceralar yaşayıp güçlenmiş ve bolca deneyim kazanmış gencin hikayesi.

Ve şimdi Katsu'nun 14. yaş gününden başlıyoruz. Bu zamana kadar Rachelle ve Diona ile yaşayıp onlardan çeşitli eğitimler alarak büyüdü.

Sıcak bir yaz günüydü ve Katsu, Garlic ile oynuyordu. Yer ejderi ona iyice alışmıştı. Oynadıkları sırada evin kapısı açıldı ve geçen yıllarda iyice olgunlaşıp güzelleşmiş olan Rachelle, kafasını çıkardı.

[Rachelle: İçeri gel Katsu.]

[Katsu: Yine yemeği mi yaktınız...]

[Rachelle: Soru sorma ve gel.]

Katsu, Garlic'in başını okşayıp içeriye doğru yol aldı. Kapıyı açıp salona girdiğinde ise yemek masasının üzerindeki pastayı ve mis gibi kokan yemekleri gördü. Masanın diğer ucundaki Diona kollarını açtı. Diona'nın türü yüzünden bedeni o kadar da fazla değişmemişti. İnsan yılına göre hala 17 yaşlarındaydı.

[Diona: Doğum günün kutlu olsun Katsu!]

[Rachelle: Nice yeni yaşlara!]

Katsu bir anlık duygulandı.

[Katsu: Sağ olun çocuklar.]

Kısa bir partiden sonra herkes kalkıp sofrayı toplamaya başladı. Bu sırada Katsu, uzun zamandır açmadığı bir konuyu açtı...

[Katsu: 14 yaşına geldiğime göre Hanae'nin 2 yılı kalmış demektir değil mi?]

Diona gözlerini Katsu'ya çevirdi.

[Diona: Herhangi bir planın var mı?]

[Katsu: Bir yetim olarak akademiye sızmayı düşünüyorum. Mevcut büyü bilgim ve gücümle Hanae'yi kaçırabilirim.]

Rachelle araya girdi.

[Rachelle: Bu çok dikkatsizce hazırlanmış gibi bir plan gibi duruyor!]

[Katsu: En iyi yolu bu bence.]

[Diona: Tek bir şartla kabul ederim. Sen yetimhanede kaldığın sürece biz de başkentte yaşamaya başlayacağız.]

Katsu sevinçle Diona'ya baktı.

[Katsu: Olur!]

[Diona: Öyleyse bugün erken yatsan iyi olur çünkü yarın yola çıkıyoruz.]

Planı kabul edildiği için mutluluk içerisinde işlerini bitirdi ve odasına çıktı. Penceresinden, önündeki muazzam manzarayı seyretmeye başladı.

[Katsu: Sence Hanae iyi midir Orenda?]

[Orenda: Eminim senin gelip onu kurtarmanı bekliyordur.]

[Katsu: Ne kadar kaçmak istesem de yolun sonu yine akademiye çıktı...]

[Orenda: Senin yazdığın kadarıyla, şu an kendisi olduğun kahramanın bu dünyada yaşayacağı belirli bir hayatı vardı ve sen bunu saptırdın ancak belirli sınırların dışına çıkamıyorsun gibi görünüyor.]

[Katsu: Yani romandaki olaylar farklı şekillerde olsa bile yaşanacak. Elbette onları değiştirmezsem...]

[Orenda: Evet. Bir noktada iblis lordunun uyanışını engellemen gerekecek. En güçlü cadıların bile zar zor mühürlediği varlık...]

[Katsu: Dünyanın neredeyse yok olduğu büyük yıkım savaşını mı diyorsun?]

[Orenda: Bingo. Ben doğmadan daha önce yaşanmış bir savaş olduğu için detayları sadece yazılı kaynaklardan biliyorum. O savaştan önce cadılar ve insanlar uyum içinde yaşarmış biliyor musun?]

[Katsu: Bunları ben yazdım sonuçta... İblis Lordu, mühürlenmeden önce kalan azıcık gücüyle ilk dilek hakkını kullandı ve cadıları lanetledi.]

[Orenda: "Kalan azıcık gücü" bu bile tüm cadıları cehenneme sürükledi. Eğer yeniden uyanırsa ve kalan 2 dilek hakkını kullanırsa bu dünya diye bir şey kalmaz. Romanındaki kahraman, onun uyanışını engellemeyi başardığı için fazla sorun yaşatmadı gerçi.]

[Katsu: Onu zamanı gelince düşünürüz. Biraz kafa dinlemek istiyorum.]

[Orenda: İyi uykular Katsu.]