Survive For Love

Hoofdstuk 30

Ik blik op de digitale klok waarvan de rode cijfers op het plafond weerkaatsen. Het is vier uur middernacht, Fabio zijn wekker kan elk moment gaan. Ik maak me zo voorzichtig mogelijk los van zijn grip, onze lichamen plakken van het zweet tegen elkaar aan. De laken haal ik van me af en mijn ontblote lichaam krijgt kippenvel van de airco, mijn benen laat ik langs het bed glijden en zoek op de grond naar mijn satijnen badjas die ik op pak en meteen aantrek en naar de badkamer loop. Mezelf kijk ik in de spiegel aan en schud mijn hoofd als ik terug denk naar de afgelopen avond. De kraan in de douchecabine draai ik open en ga vervolgens onder de douche staan, zeep me in en na enige tijd draai ik de kraan uit, droog me af, smeer me in en trek een slip aan en trek de badjas aan die ik vast knoop.

Van het nachtkastje pak ik een joint en aansteker en ga op het balkon zitten, zodra ik zit ril ik van de koud. Het is nog pikdonker en fris buiten, de joint steek ik aan en neem een hijs. Ik schrik uit me gedachte als ik een laken om me heen krijg, Fabio komt naast me zitten.
"Waar dacht je aan? Je schrok zo..." Hij schraapt zijn keel als zijn ochtendstem wegvalt.
"Aan niks eigenlijk"
"Kijk me is aan Farah..." Zodra ik hem aankijk moet ik spontaan lachen, hij drukt een kus op mijn wang.
"Eerlijk, heb je spijt?"
"Spijt? Nee helemaal niet. Ik heb er juist van genoten Fabio" Zeg ik eerlijk en beschaamd.
"Waar zit je dan mee?"
"Ik probeer gewoon de puzzelstukjes bij elkaar te leggen van alles wat er door me heen ging en wat ik voelde"
"Hmm zoals?"
"Alles" Lach ik het uit.
"Wat is nat zijn Fabio?" Af en toe voel ik me zo dom omdat ik over zóveel dingen onwetend ben en zucht dan.
"Nat zijn is dat je vochtig wordt, je bent opgewonden, geil. Je lichaam snakt naar meer"
"Dit is me nooit eerder overkomen, niks niet. Zelfs klaar komen niet" Fabio lacht breed.
"Wel dan ben ik de gelukkige. Farah wat je hebt meegemaakt was altijd tegen jou wil in, je bent misbruikt dat is niet iets waar je lichaam naar hunkert, waardoor je opgewonden raakt of klaar komt. Je voelt er niks bij, je hebt zelf gezegd dat telkens als het gebeurde dat het was alsof je zelf niet in het moment was en het maar liet gebeuren. Je geniet er niet van, je zonderde je af en ging op automatische piloot..."
"Tegenstelling tot wat er gisteravond is gebeurd is niet te vergelijken, in geen enkele opzichte. Het was niet eens mijn bedoeling om daadwerkelijk gemeenschap te hebben, ik wou je enkel laten wennen aan mijn aanrakingen en van het een kwam het ander omdat jij het óók wou snapje? Dit Farah, gaat dieper dan liefde, dit is letterlijk liefde bedrijven. En dat was nog niet eens alles"
"Je hebt gelijk ik kan het niet met elkaar vergelijken. Dat je me wou laten wennen aan jouw aanrakingen maakte dat ik naar meer snakte zoals je zegt. Dit was anders, dit kan ik niet een beschrijven. Het voelde alsof ik in totaal andere dimensie zat en nu zeg je me dat dit nog niet eens alles is, hou op. Ik weet niet of ik meer aankan" Hij uit een sneaky vermaakte lach en moet ook lachen.
"Andere dimensie no? Dit was meer dan in een andere dimensie, ik heb er geen eens woorden voor en zeker omdat dit de eerste keer seks is na jaren. Het was heerlijk, lekker, magisch no se - ik weet het niet"
"Cloud nine?" Vraag ik lachend.
"Si - ja, cloud nine" Lacht hij breed en me strak omhelst.

We lopen naar binnen en ik ga op het bed zitten en houdt de laken nog strak om me heen vast, Fabio zet de airco uit.
"Dankjewel voor jouw geduld met mij Fabio. Je bent zo lief, zo zorgzaam, je doet me altijd beter voelen, je maakt het me altijd comfortabel, jij begrijpt mij zonder dat ik soms maar iets hoef te zeggen. Ik ben jou dankbaar, zonder jou zou ik nooit geweten hebben wat ècht liefde is"
"Ai mami!" Hij omhelst me strak.
"Ik heb alles voor je over, je hoort delicaat behandeld te worden na alles wat je hebt meegemaakt, je hoort je bij mij op je gemak te voelen. Ik hou van jou Farah, met de dag meer en meer"
"Ik ook van jou" Hij drukt een kus in mijn nek.

"Hoe wist je dat je me leuk vond?"
"Pff eerste keer dat ik je zag wist ik het al. Je deed iets met me, je bambi ogen trokken me aan, iets aan je trok me aan. Ik was nieuwsgierig naar je, ik wou weten wie je was achter je façade, achter jou pijnlijke droevige ogen. Ik heb jou één keer zien lachen waardoor mijn hart op hol sloeg, ik wist het gewoon Farah"
"Ik klink zo cheesy" Vervolgt hij lachend.
"De eerste keer al? Zo snel!"
"Als je het weet, dan weet je het gewoon..." Doelt hij op een eerdere uitspraak die ik me nog kan herinneren en glimlach. Fabio kan cheesy zijn maar is een liefdevolle man met zijn hart op de juiste plek, passievol, vol karakter en charisma en wilt alleen het beste voor je. Het is zo fijn dat ik met hem over alles kan praten, zelfs over dingen waar ik onwetend over ben.
"En jij?"
"Nou ik wist niet dat ik je leuk vond hoor. Maar het eerste wat me aan jou opviel was jou aparte stem en jouw kille en mysterieusheid en daar was ik nieuwsgierig naar. Pas later in Colombia kwam ik erachter dat ik je leuk vond omdat je lief en respectvol was. Je hebt op geen enkele manier laten blijken dat je iets verkeerds met me wou doen of wat dan ook, misschien was de nieuwsgierigheid naar jou toe het begin dat ik je onbewust leuk vond zonder te weten wie je was. Maar ik was gewoon bang"
"Dat weet ik nog maar al te goed, dus mevrouw was nieuwsgierig naar mij hmm" Plaagt hij me en knik dan.
"Nooit geweten dat dat in me zat, ik had mannen afgeschreven en nu heb ik zelfs een relatie"
"Het leven kan zo een andere draai nemen, waar je het niet verwacht"
"Ja..." Ik druk een kus op zijn lippen en omhels hem strak.

"Gebruik je anticonceptie Farah?" Ik schud mijn hoofd.
"Ik heb het ook nooit gebruikt, ik wist niet eens dat het bestond en waarvoor het diende. Ik voel me soms echt alsof ik onder een steen geleefd heb"
"Dat is niet erg, je bent zo afgezonderd geweest van alles. Je mag me alles vragen dat weet je he" Ik knik.
"En condooms? Het maakte je niet uit dat we zonder deden"
"Nee ook niet, al die tijd met Rachid ook niet dus ik dacht dat het nu geen kwaad kon.
Maar als je het wilt gebruiken vind ik dat prima..." Fabio staart me lang aan en knikt dan.
"Het leven zit vol verrassingen, je weet maar nooit"
"Hoe bedoel je?"
"Je hebt me verteld dat je geen kinderen kan krijgen, hoe weet je dat zo zeker?"
"Ik ben meerdere malen in het ziekenhuis terecht gekomen door zijn verwondingen. Mijn baarmoeder is beschadigd, hoe en wat is aan me langs voorbij gegaan. Het enige wat me bij is gebleven is dat ik geen kinderen kan krijgen"
"Wil je kinderen dan?" Vervolg ik. Fabio knikt en even krijg ik het benauwd, ik heb ze nooit gewild dus dat kwam voor mij prima uit.
"Dat kan ik je niet geven Fabio"
"Daarvoor zou je een ander moeten hebben..." Vervolg ik.
"Hé, ik wil alleen jou. Met of zonder kinderen, ik wil alleen jou" Hij zoent me passievol.
"solomente tu - alleen jou"

"Heb je er ooit over nagedacht dat het misschien niet aan jou ligt maar aan hem? Dat hij niet in staat is om kinderen te krijgen?"
"Nee nooit in me opgekomen..." Hij zet me toch aan het denken en krijg spontaan kippenvel als ik denk dat ik misschien toch zwanger kan worden.
"Het leven zit vol verrassingen, verwacht het onverwachte. Je weet het nooit Farah daarom vraag ik dit" Ik zucht en ga over mijn slaap heen.
"Dus ik moet aan de anticonceptie?"
"Dat hoeft niet, alleen als je dat zelf wilt. Anticonceptie is alleen maar troep, je kunt er stemmingswisselingen van krijgen en meer"
"Hmm daar sta ik niet op te wachten, dan houden we het bij condooms..."
"Weet ik, het komt wel goed"
Hij drukt een kus op mijn mond en gaat de badkamer in, uit het niets heeft hij een angst in mij aangewakkerd, een angst die ik hem niet mag of wil laten merken. En toch blijf ik erbij dat het aan mij ligt en dat ik niet op de een of andere dag opeens zwanger ben. Daar ga ik van uit en daar hoop ik op.