Survive For Love

Hoofdstuk 53

"Ik kan het gewoon nog steeds niet geloven" Mezelf kijk ik even in de spiegel aan en richt me dan op Fabio die me naar zich toe draait.
"Ik ben gewoon nog steeds in shock"
"Ik weet het mami, ik weet het" Zucht hij en over mijn arm heen gaat.
"Wat betekent het dat hij nu terug is?" Lang kijkt hij me aan.
"Niet zo kijken..."
"Como - Hoe?"
"Zo kill en donker"
"Ik kan er niks aan doen, het gaat vanzelf als ik aan hem denk" Ik druk een snelle kus op zijn lippen.

"Ik weet niet wat het betekent. Misschien niks, misschien ellende. No se - ik weet het niet"
"Zou hij jullie iets aan doen?"
"Geen twijfel mogelijk, met of zonder reden als hij het wilt doet hij dat gewoon."
"Ik wil het niet eens weten" Zucht ik.
"Als hij zelfs ons moeder om het leven moet brengen voor geld dan doet hij dat. Plata es todo - geld is alles. Enige wie hij niks zou doen is opa, oma en Nicole"
"Wow! Je maakt me bang nu"
"Niet doen, niet jezelf bang maken. Denk aan je bloeddruk mami" Hij drukt een kus op mijn hoofd.

Fabio draait de kraan van het bad dicht, de geur van lavendel en badzout dringt mijn neus in. Hij kleed me uit en ik stap het bad in en sluit mijn ogen. Fabio doet de kaarsen aan en het licht uit en loopt de badkamer uit.
"Ben je al in slaap gevallen?" Hoor ik hem lachend zeggen.
"Half..." Mompel ik en komt achter me in het bad zitten, hij omklemt me in zijn armen en drukt kusjes in mijn nek en op mijn schouderbladen en masseert mijn schouders.

Na even tegen hem aanliggen draai ik me om en ga op zijn schoot zitten. Ik speel in zijn haren waren hij van geniet en streel zachtjes over zijn littekens heen.
"Ik hou zóveel van je Fabio" Zijn lippen krullen op tot een brede glimlach.
"Ik ook van jou chula" Zijn gezicht druk ik vol met kusjes en speel dan verder in zijn haren.
Fabio zijn ademhaling wordt steeds rustiger en zwaarder en bekijk hem goed. De mooiste, bijzondere, gefascineerde, knappe, mysterieuze, sexy man.

"Slaap je?" Fluister ik zacht en met zijn oor speel, ik krijg geen reactie en giechel zacht. Ik lik over zijn lippen.
"Papi?" Het duurt even voor ik een reactie krijg.
"Hmm"
"Zullen we naar bed gaan?"
"Hmm"
"Hmm que? Si o no? - wat hmm, ja of nee?"
"No - nee" Zijn stem is zwaar, ik druk een kus op zijn neus. Ik voel zijn handen op mijn billen waar hij in knijpt.
"Mi encanta tu sonrisa, tu pelo, tu voz, tu ojos, labios. Todo, todo, todo - ik hou van je lach, je haar, je stem, je ogen, lippen. Echt alles, alles, alles aan jou" Zijn glimlach verdwijnt niet en zoen hem dan.
"Todo? - Alles?" Vraagt hij.
"Si!"
"Hmm ik w-"
"Shht niet te veel praten papi chulo" Glimlach ik en hem gretig opnieuw zoen waarvan het een naar de ander lijdt.
Fabio leunt zijn hoofd naar achter, mijn hoofd rust in zijn nek en strakker hou ik hem vast tot we kreunend van genot tot onze hoogtepunt komen, cloud nine, climax. Ik blijf zitten tot ik op adem gekomen ben.

Ik druk een kus op zijn lippen en ga van hem af om het bad uit te gaan, het water is immers al afgekoeld. Nadat ik me heb afgedroogd, ingesmeerd heb en een nachthemd heb aangetrokken haal ik het stop uit het bad en het water het bad uit verdwijnt.
"Papi kom, we gaan naar bed" Voor even doet hij zijn ogen open en weer dicht, ik pak zijn hand vast en trek hem omhoog en hij het bad uitkomt.
"Je bent echt ondeugend weet je dat" Lacht hij slaperig en ik hem afdroog en in smeer.
"Hou op" Lach ik verlegen en hij zijn bokser aan trekt.
"Ik kan je alleen niet optillen" Lach ik.
"Pero yo si - maar ik wel" Voor ik het weet tilt hij me in een beweging op en pak hem vast.

Het is iets over zes in de ochtend als ik mijn ogen open maak en even naar de cijfers van de digitale klok op het plafond kijk. Voor kort draai ik om en Fabio ligt er nog.
"Papi?" Zachtjes schudt ik hem wakker.
"Moet je niet opstaan?" Fluister ik.
"Uurtje" Mompelt hij hees, ik druk een kus op zijn wang en laat hem verder slapen. Mijn slaap is verdwenen dus fris ik me op in de badkamer, reinig mijn gezicht en poets mijn tanden.

De ketel vul ik met water en zet het op het fornuis, snijdt fruit en laat havermout in amandelmelk weken en maak een proteïne shake voor Fabio. Als de ketel fluit haal ik het van het vuur af en schenk een mok heet water en doe er een theezakje in. De buiten deur doe ik open en de honden rennen meteen naar me toe.
"Buenas" Lach ik speels en hun bak met schoon water en brokjes vul, ik krijg van ze alle drie een pootje en als ik even met ze gespeeld heb loop ik terug naar binnen.
Met mijn bakje fruit en thee mok ga ik buiten zitten, het is bewolkt maar het begint al warm te worden.

"Jij bent vroeg wakker" Fabio drukt zijn lippen op die van mij en gaat met zijn kopje koffie en fruit zitten.
"Ik kon niet meer slapen, ga je hard lopen?" Hij knikt als hij zijn fruit in zijn mond doet.
"Ik ga mee"
"Bueno - goed" Als we klaar zijn lopen we een half uur en gaan dan terug naar huis, Fabio neemt een douche en ondertussen maak ik zijn havermoutpap klaar.
"Gracias - dankje mami"
"Wil je nog eieren?" Als ik een ei pak en in een pan met gekookte water zet.
"Ja twee is goed..."
Als we klaar zijn met eten en ik even met hem gezeten heb ga ik douchen en besluit om nog even te slapen.

Rap muziek dringt mijn oren in en loop het kantoor in. Fabio is zo in zijn eigen wereld dat hij me niet eens opmerkt, met zijn hoofd beweegt hij op de ritme van het muziek en hoor hem mee rappen. Als hij stopt met tekenen laat ik hem schrikken en lach hard.
"Hoe lang sta je er al?"
"Al even" Lach ik en drukt een kus op mijn lippen en kijk dan naar de schets van een plattegrond die hij gemaakt heeft.
"Je bent echt sexy met een bril papacito!"
"Ah si - oh ja?" Ik knik, Fabio draagt alleen een bril wanneer hij tekent maar het staat hem echt zo goed.

Hij gaat zitten en trekt me op zijn schoot.
"Wat wil je vanavond eten?"
"Hmm ik heb wel zin gebraden kip"
"Oke, we-" Voor ik nog iets kan zeggen snoert hij me de lippen, zijn hand verdwijnt onder mijn oversized shirt en masseert mijn borsten en glijdt naar beneden.
"Fabio..." Kreun ik zacht, hij versnelt langzaam aan de tempo en ik klaar kom en hem onder kus.
"Wat wou je zeggen?" Vraagt hij speels als ik op adem gekomen ben en hem por in zijn buik.
"Jij bent speels vandaag maar wat ik wou zeggen was dat ik naar een joint snak..." Hij lacht kort en drukt een lange kus op mijn lippen.
"Weet ik"
"Je kunt niet van mij verwachten dat ik in een keer kan stoppen..."
"Dat verwacht ik ook niet, ik vindt wel een oplossing en tot die tijd mag je niks roken"
"Oplossing?" Hij knikt, ik zucht even en rust met mijn hoofd in zijn nek en ga door zijn haren heen.

"Is Carlos er? Ik heb de honden niet gehoord" In paniek wil ik meteen opstaan maar Fabio trekt me gauw terug.
"Waarom wil je altijd meteen vluchten, is nergens voor nodig hoor"
"Ik heb alleen een shirt aan..." Piep ik zacht, even later hoor ik de honden blaffen.
"Dame beso - geef me een kus anders mag je niet weg"
"Fabio!"
"Dame - geef. Anders duurt het alleen maar langer voor je weg mag" Lacht hij speels. Ik druk zijn gezicht helemaal onder kusjes en als ik denk dat ik dan kan gaan trekt hij me terug.
"Niet zo snel!" Hij zoent me passievol en dan gaat de deur open, zacht knijp ik ik zijn tepel en lachend verbreekt hij de kus. Ik geef hem enkel een blik, als ik me omdraai is Carlos al weg.

"Mami! Farah!" De laptop sluit ik af en loop naar het kantoor waar de mannen lachen.
"Wat is er?"
"Drie keer raden?"
"Een nieuwe project?"
"Si!" Zijn lach, zijn enthousiasme, hun enthousiasme is aanstekelijk. Alles wat met huizen, vastgoed, landgoed, grond, appartementen, hotels, villa's en alles te maken heeft worden ze zó blij van. Het is natuurlijk hun werk maar de plezier die ze erin hebben is geweldig om te zien.

"Wauw! Gefeliciteerd. Ik weet niet hoe jullie het telkens doen maar wauw!"
"En hoe is het met jouw bedrijf?"
"Biën muy biën - goed heel goed. Met alle appartementencomplexen worden ook beveiliging en brand systeem geleverd"
"Brand systeem? Je hebt uitgebreid?" Carlos knikt lachend.
"Het gaat echt goed! Ik ben trots op jullie" Glimlach ik breed.

Als ik weg loop hoor ik ze hard praten en lachen en loop gauw weer terug.
"Blijf je eten?" Voor even kijkt Carlos me aan.
"Ja hij blijft eten" Antwoord Fabio meteen voor hem.
"Maar ik w-"
"Pero nada - maar niks. Hij blijft" Lachend loop ik weg en het eten afmaak.

Tijdens het eten luister ik aandachtig naar de mannen die van alles vertellen en lachen.
Na het afruimen spelen we een bord spel.