Survive For Love

Hoofdstuk 84

"Emiliano Ismael! Het is genoeg geweest, ik tel tot drie dan ga je zitten. No tengo forsa pa eso - ik heb hier geen energie voor!" Lachend rent hij om het keukeneiland, hij neemt het natuurlijk niet serieus en daagt me alleen maar uit.
"Uno - een!" Met Aaliyah in mijn armen schuif ik met mijn voet zijn stoeltje naar achter in de hoek.
"Dos - twee!"
"Tres - drie!" Ik pak hem bij zijn arm vast zodat hij gaat zitten, boos kijkt hij me aan.
"Ik speel geen spelletjes nu, eet je eten op en dan mag je van tafel!" Het kommetje met rijst, maïs, komkommer en kip schuift hij weg.
"Zolang je niet eet mag je niet opstaan, hoe langer je wacht, hoe kouder je eten wordt."
"Ik vind jou echt niet leuk mama" Zegt hij boos.
"Ja dat zal best, als je klaar bent met eten mag je zoveel spelen als je wilt. Als je wilt wachten op papa dan zal je nog lang moeten blijven zitten" Zijn armen doet hij over elkaar heen.
"Zie je de klok, het is bijna twee uur. Weet je hoe laat papa komt? Vier uur"
"Moet ik tot de vier hier blijven zitten?" Hij kijkt naar de grote klok die in de keuken hangt en knik terwijl ik Aaliyah in slaap sus. Emiliano is zó slim, dat hij al klok kan kijken, kan tellen tot boven de honderd en al het alfabet weet.
"Wow..."
"Ja wow! Lang he? Wil je het jezelf en mij nog moeilijker maken?" Hij schudt zijn hoofd.
"Ga je dan eten?" Hij knikt langzaam en eet uiteindelijk het eten met tegenzin op.

Gillend hoor ik Emiliano door het huis rennen.
"Hé hé hé tranquila - doe eens rustig. Mama slaapt"
"Mama is niet lief"
"Ben jij wel lief geweest?"
"Ja!"
"En waarom is mama niet lief?"
"Als ik niet mijn eten op zou eten moest ik blijven zitten"
"Ja dat weet je toch, dat zeg ik je ook altijd"
"Maar jij bent wel lief"
"Ik ben veel strenger als mama en jij vindt mama niet lief maar mij wel? Je moet luisteren Emi, waar zijn jouw oortjes?"
"Hier!" Wijst hij naar zijn beide oren.
"Dus als mama iets zegt moet je niet moeilijk doen maar naar mama luisteren met je oortjes oke?"
"Oke..." Zegt Emiliano met tegenzin.

Ik ga rechtop zitten en wrijf in mijn ogen.
"Hij heeft je zeker wakker gemaakt?" Ik knik half slapend en hij voor me neer hurkt en een kus op mijn hoofd drukt.
"Heeft hij je dag heel moeilijk gemaakt?"
"Valt mee, alleen met het eten. Hoe was jouw dag?"
"Biën - goed het project is afgerond"
"Oke gelukkig!" Ik omhels hem, Emiliano klimt op de rug van Fabio die meteen wilt dollen en spelen.
"Dada!" Met open armen wacht Fabio op Pablo die naar hem toe komt rennen en hem plat knuffelt en hem onder kust.
"Papa twee en vier is ver he?" Hij telt van een tot vier en kijkt aandachtig naar zijn vingers als hij de vraag stelt.
"Een beetje waarom?"
"De klok" Ik schiet in de lach en Fabio me vragend aankijkt en ik hem de voorval vertel en hij ook moet lachen.
"Waar is mijn prinsesje?"
"Die slaapt" Met Emiliano op zijn rug en Pablo in zijn armen loopt hij naar de kamer. Hij is helemaal verliefd op Aaliyah en kan uren naar haar staren.

"Heb je honger?" Hij knikt en staat op.
"Doe geen moeite, ik ga douchen en dan schep ik zelf op"
"Ik moet ook nog eten" Sceptisch kijkt hij me aan.
"Heb je de hele dag niet gegeten Farah?"
"Ja ik heb gegeten maar ik wou met jou eten. Ga nou maar douchen dan schep ik voor ons beide op" Met fijn geknepen ogen kijkt hij me aan, drukt een kus op mijn lippen en gaat douchen.

Het eten schep ik op om op te warmen, Fabio loopt binnen in een korte broek en droogt zijn haren met een handdoek die hij in zijn nek laat hangen. Wanneer Pablo voorbij rent pakt hij hem in een beweging op, draait hem op de kop en blaast kusjes op zijn blote buik en hij giert het uit van het lachen. Ik smelt nog steeds van deze man.
"Nog een keer!" Gilt hij blij en hem weer oppakt om hetzelfde te doen en dan een aantal keren in de lucht gooit en opvangt.
"Ai que rico - heerlijk! Hoe heb je hier tijd voor gehad?"
"Alles tussendoor doen" Hij neemt me in een nekgreep en drukt een kus op mijn wang.
"Deze lach, raak die niet kwijt mamacita" Fluistert hij in me oor en nog een aantal kusjes op mijn wang drukt en dan tegenover me gaat zitten. De vlinders gieren door mijn lijf en bezwijk.
"Que - wat? Ga je staren mami, je eten wordt koud" Zegt hij plagend en knipoogt.
"Hou op je plaagt me"
"No mami" Grijnst hij ondeugend.
"Je bloost aii!" Bewust hou ik mijn mond maar kan niet stoppen met lachen, dat is het effect die hij nog steeds op me heeft sinds dag één.

"Ik wil ook!"
"Je hebt de hele dag moeilijk gedaan om te eten en nu wil je mijn eten op eten? Ai niño - jongen" Fabio geeft Emiliano een aantal happen en Pablo ook een paar happen komt halen.
"Moet papa een bord voor je pakken?" Emiliano schudt zijn hoofd en neemt nog een laatste hap en gaat weer naar buiten. Fabio eet de rest op en dan is zijn bord leeg.
"Wil je nog meer?"
"Ik pak zelf wel. Heb je geen honger Farah? Je bent niet eens op de helft"
"Nee niet echt" Hij neemt een paar happen van mijn bord en schept dan nog een bord op, met moeite heb ik mijn bord leeg gegeten.
"Ga je klaar maken, we gaan zo weg"
"Waarheen?"
"Naar het strand, sinds Aaliyah geboren is ben je nauwelijks het huis uit geweest"

Ik kleed me om en trek een bikini aan en bekijk even mijn lichaam.
"Prachtig!" Ik wordt uit mijn gedachte opgeschrikt door Fabio die ik niet heb horen binnenkomen en me van achter strak omhelst.
"Vind je?"
"Ja, jij niet?" Mijn schouders haal ik op.
"Farah, je bent net zo mooi en net zo prachtig als toen ik je heb leren kennen. Voor mij is daar niks aan veranderd, je hebt drie kinderen gebaard en bent niet zo lang geleden bevallen van Aaliyah, geef je lichaam de tijd om te herstellen. Je hoeft echt geen mega strakke buik te hebben hoor" Hij drukt een kus in mijn nek.
"Ik wil ook geen extreem strakke buik, ik wil alleen dit weg hebben..." En pak een stukje vetrol vast.
"Dat is echt niks, ik vind je buik gewoon mooi zoals het is, mijn kinderen hebben erin gelegen. Je buik wordt wel de oude naarmate de tijd, je hebt tussendoor ook gesport dus dat zit wel goed. Als je je daarom zorgen maakt hoeft dat niet, ik noem dat geen eens een vetrol. Je lichaam is prachtig zoals het is." Ik bestudeer mezelf even goed en zie dan in dat het eigenlijk niet zo erg is als ik denk.
"Ja je hebt gelijk, het is niet zo erg als ik in mijn hoofd denk" Ik druk een kus op zijn lippen en trek een maxi jurk aan.
"Ja dat weet ik" Lacht hij en tegen mijn bil slaat.

"Hola tia hermosa - knappe tante, waar ga je zo mooi naar toe?" Ik moet van Daniël zijn opmerking lachen.
"Naar het strand"
"Veel plezier!"
"Dankje" Carlos en Ricardo zitten al te eten.
"Smakelijk!"
"Gracias - dankje. Ik had hier echt zin in" Zegt Ricardo met volle mond en Carlos instemmend knikt, Daniël gaat ook zitten. Ik had een kip tajine gemaakt met cous cous en groente en salade.
"Er is genoeg dus jullie kunnen nog een keer opscheppen of naar huis meenemen. Aaliyah wordt over een half uur ongeveer wakker, haar fles staat in koelkast en moet alleen nog in de opwarmer"
"Ja ja, we weten het. No te preocupes - maak je geen zorgen. Ga nou maar!"

"Kom je niet?" Het water loop ik uit, mijn voeten komen in aanraking met het zand.
"Ja maar ik wou even genieten van mijn vrouw die hier zo van geniet" Ik trek hem omhoog en gaan het water in, na even zwemmen, zwem ik terug naar hem en omhels hem. Fabio drukt tientallen kusjes op mijn lippen, we blijven in het water dobberen en genieten van de zonsondergang en elkaars aanwezigheid. Hij weet altijd wat ik nodig heb.