Survive For Love

Hoofdstuk 35

1,5 maand later.

"Waarom ga je niet mee?" Mijn schouders haal ik op en blaas de rook van de joint uit terwijl ik mijn ogen genietend sluit.
"Het is een familie ding, ga nou maar" De poten van de stoel schuren over de beton gegoten vloer en door het geluid maak ik mijn ogen open. Fabio komt tegenover me zitten in de stoel en strijkt over mijn been heen.
"Je bent familie Farah..." Ik glimlach klein als hij dat zegt.
"En toch is dit anders, ga nou!"
"Weet je het zeker?"
"Ja echt! Ga!"
"Oke, wacht niet op me. Ik denk dat ik laat zal zijn..." Ik knik, Fabio drukt een kus op mijn lippen en maakt zich uit de voeten.
Vandaag is de dag dat Carlos thuis komt uit het afkickkliniek, Fabio is al dagen in de ban van zijn thuiskomt. Het is daadwerkelijk te merken dat hij zijn beste vriend, broer en neef gemist heeft. Tijdens die periode hebben ze elkaar nauwelijks gesproken misschien maar twee keer, Carlos wou bewust geen contact met de buitenwereld.
Zijn familie viert vandaag zijn thuiskomt en ik heb besloten om niet mee te gaan, volgens Fabio mag ik dan wel familie zijn maar ergens voel ik me toch niet prettig bij het idee dat ik er zal zijn hoewel het eigenlijk iets voor zijn dichte en naaste familie is. Althans dat is mijn mening en daarnaast heb ik het idee dat Carlos mij niet mag maar dat kan ook zo zijn omdat hij een gesloten persoon is.

Na zeker twee en half uur aan de telefoon met Houda te hebben gekletst, ruim ik het huis op en maak ik schoon om vervolgens een bord met eten op te scheppen en in alle rust eet. Ik speel even met de honden en loop door de tuin heen, ik wordt hier zo rustig van. Het is net een jungle en elke keer ben ik er nog steeds verbaasd over. Uiteindelijk ga ik de hangmat zitten en geniet van het briesje.

De badkamer loop ik uit na een heerlijke bad genomen te hebben en ga in bed liggen. Ik pak het schrift en verbind de juiste Spaanse woorden met elkaar, sinds een paar weken volg ik Spaanse les. Het is moeilijk, ingewikkeld en vermoeiend maar het zorgt ervoor dat ik Fabio beter begrijp en hij pusht me tot het uiterste door bijna geen Nederlands meer te praten. Ik onderdruk voor de zoveelste keer een gaap en besluit om alles weg te leggen en draai me om en sluit mijn ogen.
Ik schrik op uit mijn slaap als ik iets op mijn wang voel.
"Ssht so yo - ik ben het" Bij het horen van Fabio ze'n stem sluit ik mijn ogen en geniet van zijn aanraking.

"Ben je net thuis?" Ondanks ik enorm moe ben, krijg ik toch iets over mijn lippen heen. Hij sluit me in zijn armen.
"Nee, al even. Ik kom net uit de douche"
"Hmm, hoe was het?"
"Goed, hij ziet er goed uit" De ironie en blijdschap is zo in zijn stem te horen.
"Het gaat oprecht goed met hem" Voor kort maak ik mijn ogen open en zie de brede glimlach op zijn gezicht.
"Gelukkig" Ik strijk door zijn haren heen, genietend doet hij zijn ogen dicht.
"Hij vroeg naar je..."
"Naar mij?"
"Si, waarom klink je zo verbaasd"
"Gewoon, had ik niet verwacht"
"Opa en oma ook..."
"Het is niet dat echt niet wou gaan maar ik vind het iets voor de dichte naaste ofzo..." Hij knikt, we praten nog even en dan valt het stil.

"Fabio?"
"Hmmm"
"Ik heb nagedacht..."
"Waar over?" Zijn stem slaat hees over en schraapt zijn keel, ik krijg maar geen genoeg van zijn aparte bas stemgeluid.
"Ik heb geen zin om telkens heen en weer te vliegen, ik begin het zat te raken. De vlucht is gewoon veel te lang..."
"Maar het gaat toch goed?"
"Si papi pero - ja papi maar..."
"Pero - maar?" Voor kort steun ik met mijn handen op zijn borstkast en ga dan zitten.
"Wat als ik hier kom wonen..." Spontaan gaan zijn ogen open.
"Meen je dat?"
"Ja, nu gaat het nog goed maar op lange termijn zie ik me dit niet nog een jaar of drie doen. En ik zie jou ook niet naar Nederland komen vanwege jouw werk en alles wat je hier hebt. Dus hier komen is de enige optie..."
"Ben je daar wel zeker van? Ik wil niks liever begrijp me niet verkeerd maar jij laat je familie daar ook achter. Heb je het er daar al met hun over gehad?" Ik schudt mijn hoofd.
"Het is niet anders, ik ga niet eeuwig heen en weer..."
"Praat er eerst met hun over, ik wil niet dat je een overhaaste beslissing neemt en dan spijt krijgt. Je kunt nog altijd terug maar denk goed na, mocht je het alsnog willen, pff ik wil niks liever dan met jou samen zijn mami. Maar uiteindelijk blijf je op neer vliegen om hun te bezoeken..." Ik knik kort.
"Goed..."
"Zo een proces duurt wel lang wat betreft papierwerk tot die tijd blijven we heen en weer gaan"
"Wat is lang?"
"Een jaar, misschien drie tot vijf..."
"Wat?!"
"Dat verschilt per situatie, wat je reden is dat je hier komt. Hetzelfde als mensen die naar Nederland gaan een proces moeten doorstaan of naar Amerika gaan..."
"Wow vijf jaar!"
"Max maar dan moet er waarschijnlijk iets mis zijn dat het zo lang duurt dus ga daar niet van uit"
"Oke dat hoop ik maar"
"Ga je morgen mee? Ik ga crossen met mijn broers en paar vrienden..."
"Je wilt dat ik mee ga? Tussen alle mannen?"
"Je zal niet de enige vrouw zijn, mijn neven gaan ook. Een paar hun vriendinnen komen ook. Kom op"
"Oke oke, alleen omdat je zo gek op crossen bent" Fabio is er helemaal gek op, hij heeft een quad en een motor in de garage staan.

"Je gaat wel vies worden, pero muy fuerte - maar echt heel vies. Ik praat over modder en zand"
"Net als toen je laatst thuis kwam, letterlijk onder modder?" Hij knikt lachend.
"Ugh..." Hij uit een vermaakte lach. Mijn been sla ik over hem heen en ga boven op hem zitten en speel met zijn ketting.
"Je gaat het leuk vinden!"
"Dat zien we dan nog wel" Mijn vingertoppen glijden over zijn littekens heen, ik weet niet wat het is aan hem maar ik blijf gefascineerd door hem. Ik druk een kus op zijn lippen, we komen in een hevige zoenpartij waarvan de een naar de ander leidt. Dit is voor het eerst sinds Miami dat ik het initiatief neem, ik hunker naar zijn warme aanraking. Mijn lichaam schreeuwt letterlijk om die van hem.
Zijn handen vestig hij vlak onder mijn billen, mijn handen steunen op zijn borstkast en langzaam beweeg ik op en neer. Zijn handen glijden over mijn lichaam heen, mijn borsten worden gemasseerd en van genot slaak ik kreunen. Mijn handen laat ik over zijn borstkas glijden langs zijn hoofd en druk een ketting aan kusjes in zijn nek en langs zijn oor.
"Papi!" Met mijn heupen maak ik draaiende bewegingen, Fabio vestig zijn handen op mijn heupen, de tempo wordt versneld. Beide kreunen en hijgen we het eruit, hij hijst zich iets op om in een zitpositie te zitten en ik mijn armen om hem heen klem om de tempo nog meer te verhogen. Fabio smoort ons gekreun door een vurige tongzoen, uiteindelijk komen we tot onze climax.
Zoekend naar adem en nahijgend kijken we elkaar diep in de ogen aan, mijn lippen krullen omhoog en ook hij glimlacht breed. Woorden schieten te kort, hij laat zich achterover vallen en ga op zijn borstkas liggen. Zijn vingertoppen streelt mijn wang.

"Ik wist dat je stiekem ondeugend was pero eso - maar dit!" Hij uit een vermaakte lach, ik lach beschaamd. In het moment ben ik altijd in trance, in een roes, high van seks, in cloud nine. Na de climax en als ik terug bij zinnen ben en in realiteit dan komt de schaamte naar boven.
"Damn mami..." Fabio klinkt hees, mijn hart raast op en neer. Ik krijg geen genoeg van het opwindende gevoel, het genot. Het is niet te beschrijven en ik wil altijd meer en meer.
"Dat haal jij in mij naar boven..." Lach ik. Na de derde ronde, neem ik een douche en laat de waterstralen over me heen glijden. Ik wordt uit mijn gedachte gehaald door Fabio die zijn armen om me heen klemt, we blijven lang in deze positie staan. Zijn lippen en tong komen in aanraking met mijn nek en schouders.
"Hou op..." Ik bezwijk onder hem, maar één aanraking en ik ben finesse. Alsof ik verslaafd ben aan hem, aan zijn aanraking, het genot, de spanning en opwinding die zich opbouwt, zijn geur, Fabio himself. Anders als vóór we seks hadden, dit is een andere level. Ik ben zelfs verbaasd van me eigen als het gaat om seks, nooit gedacht dat ik een inner ondeugende persoon zou zijn op dit gebied. Hij heeft me van alles geleerd en de stiekeme ondeugende ik maak daar al te graag gebruik van, ik hou ervan om hem om me vingers te hebben, net zoals ik ervan houdt dat hij wel eens dominant kan zijn