Hoofdstuk 54

202 12 12
                                    

"Herrera Rodriguez" Beide staan we op en lopen naar binnen bij de gynaecoloog die glimlacht.
"Hoe is het? Hoe voel je je?"
"Goed nog wel vermoeid maar verder prima"
"Neemt u voldoende rust?" Fabio lacht meteen.
"Ik zorg daarvoor anders doet ze het niet" Ze lacht even.
"Ik mag niet eens werken" Mompel ik.
"Uw man heeft gelijk Senora Herrera Rodriguez. Rust is uiterst belangrijk voor u"
"Zeg maar Farah hoor" Glimlach ik naar haar.
"Maar een paar uurtjes maakt toch niet uit?" Vervolg ik.
"Zolang het geen zwaar werk is kan een paar uur geen kwaad"
"Heeft u last van kwaaltjes?"
"Kwaaltjes?"
"Ja bijvoorbeeld misselijkheid, overgeven, trek in bepaald soorten eten..."
"Hmm nee" Wat betreft deze nieuwe enge en onzekere fase in mijn leven ben ik totaal onbekend.

"Goed, zal ik dan maar beginnen met je bloeddruk opmeten?" Ik knik en wanneer ze dat gedaan heeft kijkt ze me aan.
"Nog steeds aan de hoge kant. Eet je veel zout? Heb je stress of iets anders?"
"Woeh Senora mi esposa gustas todo dulce, dulce, dulce - mevrouw mijn vrouw houdt van alles wat zoet is, zoet, zoet. Een zoetekauw" Ze moet duidelijk om Fabio zijn opmerking lachen.
"Probeer niet extreem veel zoetigheid en zout te eten of drinken. Eet voldoen van de juiste voedingsstoffen maar ik denk dat jouw man wel daarvoor zorgt" Ik knik glimlachend.
"Stress?" Mijn schouders haal ik op.
"Ik ben gewoon bang..."
"Voor de zwangerschap?"
"Si para todo - ja voor alles" Geef ik toe.

"Heeft het een reden of gewoon omdat het allemaal nieuw is" Ik zucht even.
"Ik ga gewoon eerlijk zijn, ik heb dit kind niet eens gewild. Dat heeft niks met hem te maken, ik heb een geweldige man. Maar ik heb zelf nooit kinderen gewild, ik dacht zelfs dat ik ze niet kon krijgen wat ik niet erg vond. Dus toen ik erachter kwam dat ik zwanger bleek te zijn was dat een klap in mijn gezicht en wou en kon het niet geloven" Voor kort blik ik naar Fabio.
"Dan is je angst wel te begrijpen, er komt opeens iets op je af waar je nooit aan gedacht heb. Heb je iets in je leven meegemaakt waardoor je geen kinderen wou of gewoon zomaar? Vaak zie je dat ook terug dat dat een reden kan zijn" Ik knik dan.
"Misschien kan het helpen om er met een professioneel iemand over te praten om voor jezelf in je hoofd rust te krijgen en het op een rijtje te krijgen. Dat je met een psycholoog zal praten of in therapie gaat betekent niet dat je gek bent, het is vaak een taboe maar het kan je helpen. Je mentale gezondheid is een van de belangrijkste dingen."
"Dankjewel" Ik bedank haar oprecht dat ze me met alles probeert en wilt helpen en me niet raar aankijkt dat ik dit allemaal zeg.

"Mag ik vragen hoe je er nu over denkt?"
"Ik heb het geaccepteerd maar soms vind ik het nog steeds moeilijk maar bij de eerste keer horen van het hartje veranderde alles, dat geluid heb ik nog nooit gehoord en het gevoel wat ik erbij kreeg kan ik niet eens omschrijven. Ik ben vooral bang om het niet goed te doen of dat er iets gebeurd..."
"Geef je angsten toe maar laat ze gaan. Je moet er niet in blijven hangen anders maak je jezelf er gek door. Niemand weet hoe je moeder moet zijn, een ouder moet zijn. Je leert, je maakt fouten er is niet één bepaalde manier om moeder te zijn. Iedereen heeft zijn eigen manieren, normen en waardes bij het opvoeden"
"Dat zegt me man ook, ik moet me niet gek laten maken" Haar advies over moeder worden maakt me iets gerust.

Als ik ga liggen wordt de koude gel op mijn buik aangebracht en kijkt ze naar het echo filmpje.
"Alles ziet er goed uit, ik neem aan dat jullie het hartje willen horen?" Het geluid van het hartje weergalmt door de ruimte heen en alweer wordt ik overladen met van alle soorten gevoelens en emoties, Fabio knijpt zachtjes in mijn hand en drukt een kus op mijn hoofd.
"Ik denk wel dat je op een wolk zit" Lacht de gynaecoloog en de gel van mijn buik afveegt en mijn shirt omlaag trek.
De gynaecoloog reikt Fabio een tissue als ik nog niet klaar ben en hij mijn tranen afveegt.
"Dat denk ik ook" Lacht Fabio.

"Denk eraan, vermijd stress. Praat met je man, praat desnoods met een psycholoog, ga in therapie. Maak je niet te veel druk het komt allemaal vanzelf en let op wat je eet"
"Ik zal mijn best doen"
"Hebben jullie nog vragen?"
"Uhm mag ik cannabis roken?"
"De meningen zijn verdeeld, persoonlijk raad ik het niet aan. Maar ik heb genoeg vrouwen gehad die het deden en er niks aan de hand was. Mocht je echt niet zonder kunnen raad ik zo puur mogelijk aan zonder tabak en waarin de thc waarde zo laag mogelijk is"
"Oke..."
"Nogmaals ik raad het niet aan maar de keuze ligt bij u, bij jullie"
"Nog iets anders?" Ik schud mijn hoofd en sta dan op.
"Mijn vrouw wilt weten of het oke is om nog gemeenschap te hebben tijdens de zwangerschap" Ik geef hem een tik tegen zijn arm.
"Dat is geen probleem, sterker nog het kan zelfs zijn dat je hormonen zodanig schommelen dat je alleen maar gemeenschap wilt"
"Nog meer?" De gynaecoloog lacht hard en zeggen haar gedag.

Survive For LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu