Survive For Love

Hoofdstuk 87

"Ze geniet net als haar moeder van het water" Fabio drukt een kus op mijn wang en reikt me het kokoswater en komt naast me zitten in het zand. Hij pakt Aaliyah op die blij met haar benen trappelt en haar laat staan in het natte zand. Als het water haar voetjes bereiken maakt ze blije geluidjes en beweegt haar armen en benen op en neer. Wanneer ze zit kijkt ze gefascineerd naar het water die zich terug in de zee trekt waar ze niks van begrijpt, haar hoedje zet ik goed en neem een aantal slokken van het kokoswater.

"Kom we gaan!"
"Nee ik wil niet!" Roept Emiliano die niet naar huis wilt gaan en Fabio Aaliyah uit het zand optilt en haar voetjes in het water doet, haar optilt en haar bedekt met de handdoek. Haar hoofd rust ze meteen in Fabio zijn nek wat aanduidt dat ze moe is.
"Blijf je hier alleen dan?"
"Papa nog even!"
"Tienes cinco minutos y no mas- Jullie hebben vijf minuten, meer niet!"
Fabio trekt me overeind en lopen een stukje over het strand.
"Ze slaapt al, dit gaat nog wat worden" Ik lach kort, wanneer Aaliyah eenmaal bij haar vader in slaap valt dan moet je haar niet wakker maken of bij hem weg halen.
"Ik rij wel" Fabio houdt me vast en drukt een kus op mijn hoofd, voor even verliezen we de tijd uit het oog door het praten. Met mijn voeten speel ik in het water.

"Maar vijf minuten zijn nog niet voorbij" Zeurt Emiliano.
"Die zijn allang voorbij, ahora - nu. Ik tel tot drie!" Met tegenzin staat hij op en lopen we naar de auto, boos stapt Emiliano naast Pablo in en ik de deur dicht doe en naar huis rijdt.
"Ga je nu heel de avond boos doen?" Negerend loopt hij Fabio voorbij het huis in die hem bij zijn arm terug trekt.
"Hé estoy hablando - ik praat tegen je!"
"Ja..."
"Ja que - wat?"
"Ja papa"
"Je kunt niet altijd je zin krijgen Emiliano Ismael, je bent al lang genoeg op het strand geweest. Beter nog je hoort al in bed te liggen, we gaan een andere dag weer naar het strand goed?" Hij knikt kort, aan zijn gezichtsuitdrukking te zien is hij nog steeds teleurgesteld maar doet het er maar mee.

De badkamer ruim ik op en loop met alle kleding van het strand naar de washok waar ik alles in de wasmachine stop en aan zet.
Voorzichtig sluit ik de deur achter me als ik Fabio op bed zie liggen, ik kan het niet laten om boven op hem te springen en hij schrikt. Ik schater het uit van het lachen en Fabio me in een beweging omdraait en me in zijn greep houdt.
"Ai Farah!"
"Ik kon het gewoon niet laten" Zeg ik onschuldig en niet kan ophouden met lachen. Zijn baard kriebelt in mijn nek en ik de slappe lach krijg.
"Niet doen dat kriebelt! Dat doe je express. Je weet dat ik daar niet tegen kan!" Lach ik het uit, als hij me kietelt houd ik het helemaal niet meer en krijg geen adem. Lachend drukt hij mijn gezicht onder kusjes.
"Como dice en holandes - hoe zeggen ze dat in het nederlands?"
"Wat?" Onderbreek ik hem terwijl ik nog op adem kom.
"Un proverbio - een gezegde, wat luidt op pedir besitos - kusjes vragen..." Bedenkelijk kijk ik hem aan en in de lach schiet.
"Ah meisjes plagen kusjes vragen zoiets?" Fabio schiet in de lach en geef hem een speelse speelde klap op zijn blote buik.
"In mijn hoofd klonk het anders"
"Wil je zeggen dat ik kusjes vraag door jou te plagen?"
"Si!"
"Nou daar hoef ik jou niet voor te plagen hoor"
"Ah no? Waarom denk je dat?"
"Omdat ik weet dat je me niet kan weerstaan natuurlijk!" Zeg ik uit de hoogte en mijn lach inhoud.
"Pff ik kan jou makkelijk weerstaan!" Daagt hij uit.
"Makkelijk? Zullen we wedden?"
"Op wat wil je wedden?" Lacht hij sneaky, ik moet er even over nadenken. Fabio helpt me altijd zoveel mogelijk in het huishouden dus dat valt al af.
"Hmm degene die het langst volhoudt krijgt voor de komende weken een massage en moet de hele week koken"
"Dat is echt geen straf hoor, ik kan je wel meer als alleen een massage geven" Zegt hij speels en door mijn haren gaat, voor ik het door heb drukt hij zijn lippen op die van mij.
"Spelbreker!"
"Waren we al begonnen dan?" Zegt Fabio speels en snoert me meteen de mond door me te zoenen.

"Ik kan jou niet weerstaan, ai mamacita no" Lacht hij, hij strijkt door mijn haren heen en sluit mijn ogen.
"Weet je hoe blij ik ben dat ik jou heb leren kennen. Ik herinner me het nog als de dag van gisteren, toen kon ik je al niet weerstaan. Que hermosa esa mujer - wat een knappe vrouw dacht ik toen"
"En ik mag van geluk spreken dat ik deze geweldige, knappe, sterke, liefdevolle vrouw aan mijn zijde heb. Yo - ik!" Lacht hij breedt.
"En je hebt me drie prachtige kinderen gegeven" Ik zwijmel helemaal weg van deze man, ik hou nog steeds van zijn accent, zijn Spaans is zo vurig en passievol en elke keer weer hou ik ervan om naar hem te luisteren het maakt niet uit waar hij over praat, ik kan uren naar hem luisteren.

"Estoy super enamorado contigo - ik ben zo verliefd op jou!" Met een intense blik kijkt hij me aan, een blik waar woorden niet aan te pas hoeven te komen. Zachtjes strijkt hij over mijn wang heen.
"Aiii je bent verlegen!"
"Fabio hou op!"
"Fabio hou op!" Praat hij me lachend na.
"En als ik niet op hou dan wat? Que hmm - wat hmm?"
"Je bent zelf aan het plagen nu!" Ik probeer me van hem los te maken wat niet lukt, mijn wangen gloeien enorm en moet alleen maar lachen.
"Denk je dat je zomaar uit mijn grip los komt? Ik snap nog steeds niet dat je zo verlegen wordt, na al die jaren"
"Ja dat weet ik ook niet en ik weet precies wat je gaat zeggen"
"Wat dan?"
"Dat het siert en dat je ervan houdt"
"Si claro - ja tuurlijk!" Mijn gezicht wordt beladen met kusjes.

"Ik hou van je"
"Ik hou van je"
"Ik was eerst!" Zeg ik lachend als we het allebei tegelijk uitspreken.
"En ik ben meer dan verliefd op jou, nog steeds, elke dag weer opnieuw. Ik mag meer van geluk spreken met jou aan mij zij" Ik streel over zijn borstkas heen.
"Papi ik ben je oprecht echt dankbaar voor jou in mijn leven, de knappe, mysterieuze, geduldige, liefdevolle, passievolle, grappige man. Ik kan eindeloos zo doorgaan"

Ik nestel me tegen Fabio aan.
"We waren dood op en een paar uur later zijn we nog steeds wakker"
"Ik kreeg zelfs de slappe lach, de avond is alleen maar langer geworden door jou." Plaag ik.
"Alleen door mij? Jij gaf me een privé show daar begon het mee, je bent echt sneaky!"
"Heel misschien door mij dan" Lach ik en door zijn haren heen ga.
"Heel misschien?"
"Ja, misschien"
"En ook nog een eens ondeugend behalve sneaky" Ik uit een harde lach.
"Oke een grote deel door mij dan"

Fabio komt terug met een gevulde karaf met water die hij neerlegt.
"Slaap je al?" Fluistert hij zacht.
"Hmm" Ik voel een tik tegen mijn bil aan en een kus op mijn schouder en wang, vermoeid draai ik me om. De vermoeidheid voelde ik meteen toen ik me ogen dicht deed en in een positie ging liggen om heerlijk te slapen.
"Mag ik het nachtlampje aanzetten?"
"Hmm"
"Ga je niet slapen" Mompel ik aangezien het al laat is en hem het bed op voel komen.
"Zometeen"
"Maar we hebben gemediteerd, je hebt gebeden, ga je nu nog lezen?" Zeg ik half onverstaanbaar door het gapen.
"Ja, een hoofdstuk maar"
"Hmm, mag ik een kus" Mompel ik. Hij drukt een lange kus op mijn mond en ik voldaan glimlach.
"Slaap lekker mami"