Kod Adı: Mersin

Yeterliydi

"Efendim anne," dedim.

"Babanla özledik seni, arayalım dedik. Nasılsın?" diye soran anneme "İyiyim. Arkadaşla oturuyorduk," dedi.

Arkadan babamın sesi gelince güldüm.

"Hangi arkadaşmış, sorsana Leyla."

"Bars baba. İşten arkadaşım. Ortak soruşturma yürütüyoruz da o yüzden yanımda," dedim.

"Selam söyle bizden." diyen annem ile Bars'a "Selamları var," dedim.

"Bugün sana yemek getirmiştim ama evden yoktun." diyen anneme "Görevdeydim," dedim.

"Peki ne zaman boş olursun? Özledik artık," dedi annem.

"Bir dakika," dedim.

Telefonu birkaç santim kulağımdan uzaklaştırdım ve Bars'a "Yarın işimiz ne kadar sürer?" diye sordum.

"Bilemiyorum. Duruma göre değişir." deyince "Akşam sekize kadar biter mi?" diye sordum.

"Biter." deyince telefonu geri kulağıma yaklaştırdım.

"Yarın akşam saat dokuzda gelsem olur mu?" diye sordum.

"Öyle soru mu olur? Tabii olur kızım. En sevdiğin yemekleri yaparım. Aç gel." diyen anneme gülerek "Tamam," dedim.

Aklıma gelen şey ile Bars'a "Yarın akşam boş musun?" diye fısıldadım.

"Eve gelip oturmak ve uyumak boş olduğumu mu gösterir?" diye soran Bars'a cevap vermeden telefon konuşmasına döndüm.

"Anne iş arkadaşımı da yanımda getireceğim. Haberin olsun," dedim.

Bars bana şaşkınlıkla bakarken annem "Getir tabii. Biz de tanışırız," dedi.

"Tamam o zaman yarın görüşürüz," dedim.

"Görüşürüz kuzum." diyerek telefonu kapatan annemin üzerine Bars "Bana sorman gerekmez miydi?" diye sordu.n

"Gerek olduğunu sanmıyorum," dedim.

"Ada gerçekten yatak odasında konuştuklarımız unutulsun." diyen Bars'a "Ayrıca benim için mücadele edilmesi de hoşuma gider sanırım. Söylemeyi unutmuşum," dedim.

"Yani." diyen Bars'ın gözlerine baktım ve "Beni sahi seviyor musun?" diye sordum.

Bars tam "Seni seviyorum." derken düşünmeden ona yaklaştım ve dudaklarımızı birleştirdim.

Tereddüt etmeden beni sevdiğini söyleyecekti. Sanırım bu benim için yeterliydi.