Arabalar

1.8K 156 121
                                    

Binadan çıkarken "Adamın söylediği gemi şu an kontrol ediliyormuş. Gözlemlemeye ne dersin?" diye sordum.

"İyi olur," dedi Selim.

Biz gemiye doğru giderken bir memur bağırmaya başladı.

Ne olduğunu fark ederken "Bu Mersin!" diye bağırdım ve Mersin'in arkasından koşmaya başladım.

Topraklar da karşı taraftan koşmaya başlarken gittiği yöne baktım.

Otoparka gidiyordu. Şu an ona yaklaşmam imkansızdı.

Toprak'a baktım ve "Anahtarlar!" diye bağırdım.

Biz Toprakları almaya gidemedik diye onlar için bir araba ayarlanmıştı ve geri İstanbul'a dönene kadar onlarda kalacaktı.

Toprak anahtarları bana fırlatınca arabasına binen Mersin'in ardından Toprak'ın verdiği anahtarlarla arabaya binip Mersin'in peşine takıldım.

Mersin beni fark etmiş olmalı ki hızlanmıştı. Ben de onun gibi hızlanmıştım fakat arabaların farkından dolayı Mersin arayı açmıştı. 

Kısa bir düşünüşten sonra camı açtım ve belimden çıkardığım tabanca ile havaya bir el ateş açtım.

Arabalar benden kaçınırken Mersin'e baktım. Arayı daha da açması sinirimi bozarken gazı kökledim.

Bana kırmızı ışık yanmasıyla Mersin daha da arayı açmıştı. 

Önümden geçen araçlara baktım. Aralarından yoluma devam edebilirdim. 

Anlık gelen cesaretle gaza bastım ve kırmızı ışıkta karşıya geçtim. Mersin'in arabasını hala görebiliyordum. 

Yetişememe endişesi bedenimi sararken tabancamı camdan çıkardım ve Mersin'in arabasına ateş etmeye başladım. 

Şoför koltuğunda olduğumdan hem arabanın hakimiyetini elimde tutmak hem de ateş etmek ne kadar zor olsa da Mersin'in sürdüğü arabayı tekerinden vurmaya başarmıştım. 

Mersin'in arabası yolda hakimiyeti kaybetmiş bir şekilde ilerlerken arabayı park edip arabadan indim. 

Daha fazla arabayla hakimiyetini kaybetmiş olan bir arabaya yaklaşmak tehlikeli olurdu.

Mersin sokak lambasına çarpınca tabancamı arabaya doğrultarak emin adımlar ile yürümeye başladım. 

Şoför koltuğunun kapısını açtığımda içeride kimse yoktu. Bu herif bunu nasıl yapmıştı?

Etrafa bakınmaya başladım. Uzaklaşmış olamazdı. Koşarak uzaklaşan Mersin'i görünce "Mersin! Orada dur!" diye bağırdım ve arkasından koşmaya başladım.

Kod Adı: MersinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin