Kod Adı: Mersin

Kahvaltı

Sabah yanağımın kaşınması ile gözümü açmadan kaşıdım. Bu sefer de burnum kaşınınca yüzümü buruşturarak uyandım.

"Günaydın!" diye neşeyle konuşan Selim'e "Günaydın, günaydın," dedim.

Selim yanağımdan öpünce "Beni uyandıran sen miydin?" diye sordum. 

Gözlerini kaçırarak "Hayır." deyince tek kaşımı kaldırdım. 

"Öpücüklerin suçu olabilir." deyince gülerek yatakta doğruldum. 

"Saat kaç?" diye sordum. 

"On iki." deyince "Bu kadar uzun nasıl uyudum ben ya?" diye sordum.

"Yanım rahattır," dedi.

Yataktan kalktım ve "Madem bu kadar enerjiksin kahvaltıyı hazırla. Sonrasında cenaze için yola çıkmalıyız," dedim. 

Selim cenazeyi unutmuş olmalı ki hatırlamış bir yüz ifadesi ardından acı çektiğine dair gülümsedi. 

"Sarılmak ister misin?" diye sordum.

Selim hiçbir şey demeden belime sarılınca kollarımı ona doladım. 

"Ne olursa olsun ben yanındayım." diye fısıldadım. 

"Teşekkür ederim." diyen Selim'e "Hadi sen git, otur. Ben de hazırlanıp geliyorum," dedim. 

"Tamam." diyerek giden Selim'in ardından banyoya gidip işlerimi hızlıca hallettim ve geri odama döndüm. 

Siyah kot pantolonumu ve askılı siyah streç tişörtümü giydikten sonra siyah ceketimi alıp içeri geçtim. (Medyada kombin var.)

Selim'e baktım ve tebessüm ederek "Kahvaltıya ne istersin?" diye sordum. 

"Canım bir şey istemiyor." deyince "Annen bu halini görse nasıl üzülürdü, tahmin edebiliyorsun. Değil mi?" diye sordum. 

"Evet ama canım bir şey yemek istemiyor," dedi.

Tam Selim'e cevap verecekken kapı çaldı. Selim ile kapıya baktıktan sonra ilgilenirim diye düşünüp kapıya gittim. 

Kapıyı açtığımda karşımda annemi ve babamı görmek şaşırtmıştı. 

"Hoş geldiniz anne," dedim. 

Annem elindeki saklama kaplarını elime tutuşturdu ve "Dün cenazeden bahsetmiştiniz. Beraber gideriz diye düşünmüştük," dedi. 

"İyi yapmışsınız, içeri geçin. Biz de kahvaltı hazırlamaya başlayacaktık," dedim.

Annemler içeri geçince kapıyı kapatıp annemin elime tutuşturduklarını mutfağa götürdüm. 

Saklama kaplarını açtığımda annem börek ve kek yaptığını görüp gülümsedim. 

Dolaptan tabak çıkarıp börek ve keki tabaklara dağıttım. Selim, annemler sayesinde az da olsa bir şeyler yerdi. 

Tabakları oturma odasına taşırken annemlerin Selim ile sohbet ettiğini gördüm. Onların anlaştığını görmek çok hoşuma gidiyordu.