Kod Adı: Mersin

Uyuşuyor

Teşkilata geldiğimizde buradaki eşyalarımdan üzerimi değiştirmiştim.

Şimdi başkanın odasında onu endişelendiren durumu öğrenmemiz gerekiyordu.

"Sorun nedir?" diye sordum.

"Mersin'in cesedini götürmeleri için görevlendirdiğim iki ajanı bu sabah saatlerinde ölü olarak bulmuşlar," dedi başkan.

"Nasıl olur?" diye mırıldandım.

Başkan Selim'e "Mersin'i tam olarak neresinden vurdun?" diye sordu.

"Göğsünden." diye cevap verdi Selim.

"Mersin'in nabzı atıyor mu diye hiç kontrol ettiniz mi?" diye sordu başkan.

"Benim hiç fırsatım olmadı," dedi Selim.

"Ben de o sıra Ahmet ve Selim ile ilgileniyordum. Öldüğünü düşünmüştüm," dedim.

"Mersin kendi kendine kaçmış olması imkansız fakat adamları onu götürdüyse yaşıyor olma ihtimali az da olsa var," dedi başkan.

"Nerede olabileceği hakkında bilgimiz var mı?" diye sordum.

Başkan masasının üzerine bir fotoğraf koydu ve yüzü gözükmeyen adamı göstererek "Gece yarısı kameralarda böyle görüntülenmiş. Mersin olduğuna emin değiliz ama cüssesi uyuşuyor," dedi başkan.

"Ayakkabıları. Gizli ortak olduğu şirketin markasından. Bu ayakkabılar sınırlı sayıda üretilmişti. Bu kesinlikle Mersin," dedi Selim.

"Rize'ye gitmiş. Karadeniz açıklarından kaçma ihtimali var. Size uçak ayarladım. Bugün akşam saat yedide gideceksiniz. Hazırlıklara koyulun," dedi.

"Emredersiniz efendim," dedim ve ofisinden çıktım.

"O itin hala yaşıyor oluşu sinir bozucu," dedi Selim.

"Tam iyileşmiş olamaz. Yani güçlü değil," dedim.

"Haklısın. Öyleyse gidelim mi?" diye sorunca "Gidelim," dedim.

Selim ile birlikte teşkilattan çıkınca annemi aradım. Görev esnasında onunla pek konuşabileceğimi zannetmiyordum.

Annem telefonu açınca "Efendim güzel kızım," dedi.

"Anne bir görev için şehirden çıkıyorum. Ulaşamazsınız merak etmeyin," dedim.

"Hemen mi?" diye sordu annem.

"Akşam yedide uçağım var ve hazırlanmam lazım. Yani görüşemeyiz," dedim.

Arkadan "Damat da gidiyor mu?" diye seslenen babama gülerek "Evet, o da benimle geliyor," dedim.

"Çok dikkatli olun." diyen anneme "Merak etmeyin," dedim gülümseyerek.

Arabaya binerken "Şimdi kapatıyorum. Görevden dönünce ararım," dedim ve "Görüşürüz." diyen annemin ardından telefonu kapattım.