Kod Adı: Mersin

Yaralandım

"Ada ben vazgeçtim. Eve döneyim. Sen de ailene öldü falan de." diyen Bars'a göz devirdim.

"Bars kapının önüne kadar geldik. Sence de dönmek için çok geç değil mi?" diye sordum.

"Tamam ama sevgili olduğumuzu hemen söyleyecek miyiz?" diye sordu.

"İş arkadaşı olarak eve gireriz ve yemekte ilişkimizi aileme açarız, olur mu?" diye sordum.

"Olur." deyince kapıyı çaldım.

"Geldim!" diye içeriden bağıran anneme gülümsedim.

Kapı açılınca bizi karşılayan annem ve babam ile ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim.

"Hoş geldiniz kızım." diyerek sarılan anneme "Hoş bulduk," dedim.

"Sen de hoş geldin delikanlı." diyen babam ile Bars "Hoş bulduk efendim. Direkt işten buraya geldiğimiz için elim boş, kusura bakmayın," dedi.

"Ne kusuru." diyen babamın üzerine "Çok açım! Bana yemek verin, lütfen." diye yakındım.

"Sofra hazır, geçin hadi." diyen annem ile ben mutfağa dalarken Bars "Dışarıdan geldik. Lavabo ne tarafta? Elimi yıkayayım." diyordu.

Annem banyonun yerini söyledikten sonra mutfağa gelince "Ee nasılsın?" diye sordu.

"İyiyim anne, işte. Öyle iş güç uğraşıyorum," dedim.

Bars yanımıza gelince annem "Taner hadi sen de geç otur. Delikanlı sen de. Servis yapayım." diyen annemin üzerine babam her zamanki yerine , masanın başına, oturdu.

Babamın masanın en başına oturmasını bile özlemişim.

Babam yanıma oturmuş olan Bars'a baktı ve "Ada iş arkadaşım demişti ama tam işini söyleyemedi. Tam olarak görevin ne?" diye sordu.

"Ben de Ada gibi ajanım. Sadece kıdem farkı var," dedi.

"Taner, çocuklar zaten işten gelmiş. Daha da iş konuşarak sıkma onları," dedi annem.

Bars tam itiraz edecekken "İşler de yoğun. En iyisi sessizce yemekleri yemek," dedim.

"Kızım sen kendini evinde aç mı bırakıyorsun? Bu ne iştah?" diye soran annem ile boşluğuma gelmesinin üzerine "O kadar yaralandım, güç toplamalıyım," dedim.

"Yaralandım derken?"