Kod Adı: Mersin

Yanılıyordur

Gözlerimi açtığımda kapattığım yerin aksine çok daha rahat bir yerdeydim. Burnuma gelen ilaç kokuları ile hastanede olduğumu anlamam uzun sürmedi.

Endişeyle "Bars." diye mırıldandım. 

Ben gittikten sonra çatışmada ne yapmıştı? İyi miydi? Ya da şu an neredeydi?

"Yeni elemen ile aranızda bir şey var galiba." 

Duyduğum kalın erkek sesiyle tereddütle hasta yatağında doğruldum. En son Selim ile birlikte yaralı olarak yatıyorduk. 

Buraya nasıl geldiğimi bilmiyorum. Aynı bu adamın kim olduğunu bilmediğim gibi... Belki düşmandı belki de dost.

Adama cevap vermeden onu inceledim. Sıcaklamaya başlayan havalara rağmen siyahlara bürünmüş adamın üzerinde uzun bir palto vardı. 

Kafasına geçirdiği, benim Sherlock Holmes şapkası olarak adlandırdığım çift siperlikli, tüvit beyzbol şapkasından dolayı gözleri tam görülmüyordu. 

Buna rağmen kalkık burnu ve keskin hatlı üst dudağı arasındaki yara onu tanımlamama yardımcı olacaktı. 

"Endişelenme, sana zarar vermeye gelmedim." deyince "Kimsin?" diye sordum. 

"Mersin." demesi ile tüm vücudumdaki kan çekildi.

Peşinde olduğumuz adam şu an karşımda, benimle konuşuyordu. Onun ilgisini çekmeyi nasıl başarmıştım?

Ne kadar üzerine atlayıp onu tutuklamak istesem de sakinliğimi korudum ve "Buraya gelme sebebiniz nedir?" diye sordum.

"Seni hastaneye ben getirdim." deyince "Niye?" diye sordum. 

"İşe yeni başlamış, önemsiz biriyim. Niye kurtarma gereği duydunuz?"

"Selim Aker, vurduğun adam... En büyük düşmanlarımdan biriydi. Öylesine güçlü bir adamla başa baş kavgaya giriştiğini ve sağ kurtulduğunu duymuştum. Bugün de senin onun peşinden gittiğini öğrenince meraklandım. Ne kadar yaralansan da Selim'i vurmayı başarmışsın," dedi. 

Eğitimli olduğumu anlamasın diye "Sadece acemi şansı," dedim. 

"O silahsızdı ve benim tabancam yanımdaydı."

"Acemi şansı bir kez işe yarar. İkidir güzel iş başarıyorsun." demesine cevap vermeden aklıma takılan soruyu yönelttim. 

"Selim öldü mü?" 

"En son bıraktığımda can çekişiyordu." deyince rahat nefes veremedim. O itin öldüğünden emin olmak istiyordum.

"Seninle tekrar görüşeceğiz Ada. Şimdi gidiyorum ve sevgilini yanına gönderiyorum." diyerek odadan çıkan suçluya baktım. 

İçimdeki bir ses bu adam ile tekrar buluşmamın sonucunda ya öleceğimi ya da büyük bir acı çekeceğimi söylüyor. Umarım yanılıyordur.